با نهایت تأسف مشارکت مهندس طبرزدی را در ایجاد

شورای ایرانشکن تجزیه طلبان، محکوم می کنم

سام قندچی

          روز گذشته پیام آقای مهندس حشمت اله طبرزدی به دومین کنفرانس شورای تجزیه طلبان که خود را "شورای دموکراسی خواهان ایران" می نامد، در اینترنت پخش شده است(1). شخصاً این حرکت را همان زمان تأسیس این شورا در سال گذشته، محکوم کردم و هفته گذشته نیز  موضع خود را در پی نوشتی بر همان نوشتار، تکرار کردم(2). اما تا کنون مطمئن نبودم که شخص مهندس طبرزدی در این حرکت شرکت دارد و تصورم بر این بود که شاید ادامهء جریان ایران شکنِ "کنگرهء ملیت های ایران فدرال" را «جبهه دموکراتیک برونمرز» سرخود به راه انداخته است.

          دلیل محکوم کردن هرگونه وحدت اپوزیسیون با جریانات تجزیه طلب بسیار ساده است: فرض کنید خانهء شما را حیوانی وحشی اشغال کرده است و کسی بیاید با شما متحد شود و خواست اش این باشد که با شکست حیوان وحشی نصف خانه شما را صاحب شود. آیا شما با او وحدت می کنید؟ خیر! چون او می خواهد از وضعیت کنونی شما استفاده کند و نصف خانه را صاحب شود و ممکن است بعداً حتی با آن حیوان وحشی هم توافق کند که بر نیمی از خانه هم، که شما در آن زندگی می کنید، آن حیوان وحشی همچنان به حکمروایی خود ادامه دهد.

          برای آن تجزیه طلب، سرنگونیِ حیوان وحشی و برقراری دموکراسی در کشور، هدف نیست، بلکه مقصود او صاحب شدن بخشی از خانه است، و تازه هیچ بعید نیست که خودش هم مانند همان حیوان وحشی، بعداً آن بخش خانه را که صاحب شده، اداره کند.

          اینها فرضیات نیست، همین چند سال پیش بود که در آفریقا، با وساطت جان کری وزیر امور خارجه اوباما، سودان جنوبی از سودان شمالی جدا شد و مردم سودان شمالی کماکان تحت حاکمیت همان رژیم استبدادی اسلامگرای عمرالبشیر باقی ماندند که سودان جنوبی را به رسمیت شناخت، و سودان جنوبی هم مشغول به صدور نفت شده و تازه حالا دعواها در داخل همان سودان جنوبی برای تقسیم آن کشور تازه تأسیس هم به راه افتاده است.

          حالا فرض کنید آقای یوسف بنی طٌرٌف هم خوزستان را، نظیر سودان جنوبی، از بقیهء ایران جدا کند، آنگاه زندگی مردم ایران هزار بار بدتر از مردم سودان خواهد شد.

          کشور ایران ملک مشاع همهء مردم ایران است و ساکنان هیچ قسمتی از ایران نمی توانند بخشی از کشور را، بدون رضایت همه، صاحب شوند؛ وگرنه هر وقت در هر گوشه گنجی پیدا شد، عده ای که در آن قسمت زندگی می کنند به چهارتا قداره بند خارجی قولی برای سهمی از گنج می دادند و آن تکه را کشور «الاحواز» خوانده و جدا می کردند.

          خیر، تجزیه طلبی راه بسوی دموکراسی برای ایران آینده نیست. اگر در گذشته، روسیه هفده شهر قفقاز را از ایران جدا کرد تف و لعنت مردم ایران به کشوری خارجی را به دنبال داشت، اما اگر هموطنی نظیر آقای حشمت طبرزدی وسیله ای برای جدا شدن بخشی از ایران شود، تا ابد مهر خیانت بر پیشانی اش خواهد ماند.

          واقعاً متأسفم و در این مورد سال هاست توضیح داده شده و حتی زمانی که از فدرالیسم استانی حمایت می کردم روشن می گفتم با تجزیه طلبی مخالفم(3) و اگر کسی این اندازه دانش سیاسی برای تصمیم گیری در موردی به این حساسی ندارد، نباید در رهبری سیاسی اپوزیسیون دموکراتیک، شرکت کند.

          اقدام آقای مهندس طبرزدی را نه تنها محکوم می کنم، بلکه همهء بحث های ایشان در مورد اتحاد با نیروهای دیگر که در کلیپ پیام شان آمده از دیدگاه این قلم تا زمانی که به این اشتباه عمده در زندگی سیاسی شان توجه، و از مردم ایران عذرخواهی نکرده اند، مردود است.

          متأسفم؛ به رغم دوستی که همهء این سال ها با ایشان احساس می کردم، دیگر نمی توانم این اشتباه بزرگ ایشان را نادیده بگیرم، مسأله خصوصی نیست و اشتباه بزرگی در عرصهء عمومی است که ای کاش، پیش از گرفتن چنین تصمیم ایرانشکنی، با کسانی که در این عرصه دو تا پیراهن بیشتر پاره کرده اند مشورت کرده بودند.

به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران

IRANSCOPE.COM
http://www.ghandchi.com

سی ام تیر ماه 1397 - July 21, 2018 

___________________________________

1. پیام حشمت اله طبرزدی به دومین کنفرانس شورای دموکراسی خواهان ایران
https://www.facebook.com/iranseculars/videos/1806042186108041 

2. جبهه دموکراتیک طبرزدی را برای شرکت در تأسیس شورای تجزیه طلبان محکوم می کنم
http://www.ghandchi.com/1694-jebhe-democratic-tabarzadi.htm 

3. دربارهء داستان تجزیه طلبی امروز؛ نه 73 سال پیش
http://isdmovement.com/2018/0718/070918/070918-Sam-Ghandchi-Todays-Sessionism.htm
http://www.ghandchi.com/2146-tajzieh.htm   

http://www.ghandchi.com/2172-pasokh-beh-tabarzadi.htm