|
تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولاردموکرات های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
|
|
تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولاردموکرات های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
|
خانه | آرشيو کلی مقالات | فهرست نويسندگان | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
|
|
من و شکسپير احمد اهتمام
«اعمال ما، راه خود را دنبال می کنند راهی که بی پایان است. من شاه خود را کشتم تا شکشپیر تراژدی آن را بسراید». شعری از بورخس
ن هنوز نتوانسته ام کسی را که مرا کسی باشد بکشم اما می بينم که در این خطهء پهناور این همه شاعر نازک دل از هر سبک و سیاق - عرفی و عرفانی - گاه وابسته به خاکی که جان مایهء زندگی ست و گاه بی الفتی به خاک آمده اند تا از سوز دل مرثيه ای برايم بسرایند که بايد تا ابد در قلب ها زنده بماند.
آری من هم که روزگاری شاه خود بودم دست به کشتن اش زدم، اما می بينم که هيچ نمرده ام چرا که - ببينيدم! - اگرچه نهالی ترد و شکننده ام اما
بر ساقهء تناور درختی کهن روئيده ام!
آبان 97
|
