درستی حمایت از مراسم یادبود «پویا بختیاری»

سام قندچی

       چند روز پیش اطلاعیه ای در حمایت از مراسم «چهلم زنده یاد پویا بختیاری» تهيه کردم، اما می بینم اکثر سایت های چپ و جبهه ملی حمایت خود را از این مراسم اعلام نکرده اند. شايد از آنجا که خبر کشته شدن این جانباختهء خیزش آبان ماه 98 در سایت های نسبتاً افراطی سلطنت طلب منتشر شده بود، عده ای این برداشت را کردند که «پویا»، در اپوزیسیون ما، نماد آن نوع نگرش است.

       اما بيائيد اصلاً فرض کنیم که این طور باشد؛ هرچند چنین نیست و من در اولین مقاله ای که دربارهء پویا بختیاری تحت عنوان «زنده یاد پویا بختیاری در خیزش98: حماسه ی یک قهرمان انسانیت» در دو هفته پیش منتشر کردم، نشان دادم که این طور نیست و حتی آنچه بعنوان جریانات متدوال محیط زیستی می شناسیم نیز بیان افکار پویا بختیاری نبوده اند.

       توضيح می دهم: چند سال پیش، در رابطه با موضوع دیگری، مطلبی نوشته بودم که اگر رُمانی را که به زبان انگلیسی تحت عنوان «پویزن وود بایبِل» در سال 1998 منتشر شده بخوانید، یکی از شخصیت های کتاب، با خانوادهء خود که مسیحیان بشارتی بودند، به آفریقا می رود، و بعد آتئیست می شود و در رابطه با حقوق حیوانات به اين دیدگاه می رسد که «باید از حقوق باکتری ها هم دفاع کرد و نباید آنها را کشت» و به همین دلیل ضد داروهای آنتی بیوتیک می شود چرا که حتی استفاده از آنتی بیوتیک را برای کشتن باکتری ها، قتل موجودات زنده تلقی می کند. واضح است که چنین دیدگاهی می تواند باعث مرگ بسیاری از بیماران شود.(1)

       اما، به هرحال، این دیدگاهی بسیار انسانی است و بنظر می رسد وقتی مادر پویا بختیاری می گوید که «پویا حتی حاضر نبود یک مگس را بکشد و پنجره را باز می کرد که مگس از اتاق بیرون برود»، بیان چنین دیدگاهی باشد. منظور اینکه دیدگاه نظری پویا واقعاً بیان انسانیت بوده است.

       اما، گفتم که، اصلاً فرض کنیم که «پويا» به يک جریان بسیار افراطی سلطنت طلب تعلق داشته است. اما اين فرض نمی تواند مانع پرداختن ما، از نحله های گوناگون سیاسی، به اين فاجعه باشد. من شخصاً از مخالفان جدی سلطنت در ایران هستم اما بسیار خوشحال هستم که آقای رضا پهلوی نیز، چند روز پیش، در حمایت از مراسم چهلم پویا بختیاری توییت کرده اند. و يا، در حالی که پدر پویا بختیاری یک پاسدار بوده، هفتهأ پیش برای اظهار تسلیت به این پدر داغدار تلفن کرده و پشت معترضان و خانوادهء آنها را خالی نکرده اند.

       آنچه ما بايد از تجربهء انقلاب 57 بیاموزیم آن است که موارد «حق بشر» را بر اساس دیدگاه های سیاسی و نظری انتخاب نکنیم، در واقع در آن روزگار نيز دلیل سکوت جریانات چپ و جبههء ملی دربارهء اعدام های سران رژیم پهلوی در بام مدرسهء رفاه همین نگرش گزینشی بود. شخصاً به یاد دارم که در آن روزها، وقتی برای تهیهء گزارش خبری به محل نماز جمعه در دانشگاه تهران می رفتم، هر جمعه ای که خلخالی در نماز شرکت می کرد و نام اعدامی ها را از تریبون نماز جمعه اعلام می کرد، همه فریاد می زدند «اعدام باید گردد». البته امروز این خطر دیگر نه برای سلطنت طلبان ایران، بلکه برای اسلامگرایانی است که در 40 سال گذشته بر مسند قدرت بوده اند. با این حال فرقی ندارد و ما وظیفه داریم از حقوق بشر همه دفاع کنیم، صرفنظر از دیدگاه های سیاسی و نظری آنها.

       روز گذشته، در زمينهء نیازی همگانی به وجود دیدگاهی در خیزش 98، توضيح دادم که حتی باید به آنهایی که اسلحه به دست دارند نیز پیام آزادیخواهان را برسانیم و در مقاله ای تحت عنوان «طبرزدی، ناهید شیرپیشه مادر پویا بختیاری، و یادی از نامه زانیار مرادی به دایه گیان» توضیح داده شد که اساس کار هم  رسیدگی به جنایت علیه بشریت است.

       من اميدوارم که در چهلم زنده یاد پویا بختیاری مراسم پرشکوهی برای همهء جانباختگان آبان 98 برگزار شود، و نيز، اگر دستور تیراندازی بسوی مردم از طرف هر فرماندهی نظیر «لیلا واثقی» صادر شود، هر سرباز و نظامی که به این مراسم فرستاده می شود نه تنها از چنان دستورهائی سرپیچی کرده و تیراندازی نکند، بلکه آن فرمانده را بازداشت نموده و برای دادخواهی و نهایتاً محاکمه، تحویل مسؤلین و برگزارکنندگان مراسم دهد. نيز، عليرغم سخنان کنایه آميز سخنگوی دولت آقای روحانی، امید است که رژیم اسلامی به هیچ فرمانده نیروی انتظامی اجازهء صدور دستور آتش ندهد - چه در محل مراسم و چه در همهء خیابان های اطراف آن.

         به دعوت مادر و پدر پویا بختیاری، خانم ناهید شیرپیشه و آقای منوچهر بختیاری، مراسم چهلم زنده یاد پویا بختیاری برای روز پنجشنبه 5 دیماه ساعت 2 بعد از ظهر در قطعه 26 ردیف 13 واقع در بهشت سکینه ی شهرستان کرج، اعلام شده است. زنده یاد پویا و بسیاری دیگر از جوانانی که در آبان 98 جان باختند، زندگی را خیلی بیشتر از من و ما دوست داشتند، اما آنها زیر خاک هستند و ما هنوز زنده ایم و این «حمایت» حداقلِ سپاسگزاری از تلاش آنها برای ساختن ایرانی بهتر است.

       به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران،

بیست و دوم آذر ماه 1398 - December 13, 2019

_________________________________________ 

1. در مذاهبی نظیر «بودیسم»، با استفاده از منطق، موجودات زنده را طبقه بندی می کنند در حالیکه در مذاهب ابراهیمی خوردن یا نخوردن گوشت حیوانات مختلف را بر اساس حکم الهی و کتب مقدس مقرر کرده اند، و البته برای فلاسفه از ارسطو تا امروز، انسان در صدر طبقه بندی موجودات قرار می گیرد. شاید اگر روزی انسان کاملاً دنیای بیولوژیک را ترک کند، نگاه ما از اساس تغییر کند، اما تا وقتی ما در محدوده بیولوژیک زندگی می کنیم، درجه بندی موجودات بیولوژیک اجتناب ناپذیر است و نمی شود گفت که حیوانات نباید به اصطلاح شهروند درجه دوم تلقی شوند، آنچه برخی فعالان حقوق حیوانات معتقدند و حقوق مساوی برای حیوانات درخواست می کنند، و از دیدگاه آنان، آزمایشهای پزشکی روی حیوانات باید متوقف شود که با این دیدگاه در برابر پیشرفت علم پزشکی در عصر کنونی، مانع ایجاد کرده اند.

http://www.ghandchi.com/2995-chehelom-pouya-bakhtiari.htm

بازگشت به خانه