تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولاردموکرات های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
خانه | آرشيو صفحات اول سايت | جستجو در سايت | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
بررسی مواضع مردم در مورد انتخابات
گردآوری يکی از همکاران ما در ايران
درود بر شما. خواسته بودید در مورد مواضع مردم نسبت به شرکت در انتخابات بنویسم... از دید بنده، و بر اساس مشاهدات و گفتگوهای روزمره ام با مردم، عملکرد مردم در مورد انتخابات را می توان به چهار دستهء اصلی (هر يک با گروه بندی درونی شان) تقسيم می شوند:
1. عدهء معدودی از وجود این حکومت نفع می برند و بديهی است که از وضع موجود کاملاً راضی هستند و، پس، حاضرند هر کاری برای حفظ آن انجام دهند.
2. عدهء بسيار بيشتری از مردم از وضع موجود ناراضی اند؛ ولی خواهان حفظ حکومت فعلی هستند. اینها را می توان بصورت زير دسته بندی کرد:
- جمعی می خواهند با روی کار آوردن «نیروهای انقلابی» حکومت را حفظ کنند و وضع موجود را سامان بدهند (گویا بوی تعفن فساد این رژیم به مشام آن ها نمی رسد!)
- جمعی هنوز در دعوای بین اصول گرا و اصلاح طلب گرفتارند و فقط می خواهند جناح شان برنده کارزار باشد.
- جمعی هم به دنبال برتری قوم و طایفهء خود هستند. در انتخابات شورا و مجلس غالبا آرای ایلی و طایفه ای موضوعیت پیدا می کند. در مناطقی که خصلت های قومی بیشتر است، رقابت، تقابل و نزاع حتی به برخورد مسلحانه سر صندوق هم کشیده می شود.
- بعضی نيز با اينکه خواهان حفظ این نظام نیستند اما راهی جز این حکومت نمی شناسند و، بخاطر ترس از هرج و مرج احتمالی بعد از این حکومت، برای حفظ آن پای صندوق رأی می روند.
- و بالاخره عده ای هم از ترس قطع شدن يارانه ها و يا ديگر نيازهای روزمره در انتخابات شرکت می کنند.
3. عده ای از مردم هم بصورت زير اصلاً در جهان سیاست زندگی نمی کنند:
- برای بعضی از آن ها رأی دادن یک مناسک اجتماعی است و نه عمل سیاسی. همهء روزهای سال را بدون توجه به دنیای سیاست به زندگی شخصی خود مشغولند و یک روز هم رأی می دهند... و، بنابراین، حضور یا عدم حضور این افراد نشانهء تایید یا تحریم رژیم نیست. با وعده های ساخت پل، آسفالت خیابان و لوله کشی آب و گاز و ... هیجان زده می شوند و تنور انتخابات را گرم می کنند.
- بعضی از اقشار جامعه نیز که از سطح رفاه بالایی برخوردار هستند برایشان فرقی نمی کند که چه حکومتی داشته باشند. آن ها آنقدر دارند که تا چند نسل بعدشان هیچ مشکلی تهدیدشان نکند. به همین دلیل شرکت در انتخابات برایشان بی معناست و خود را درگیر سیاست نمی کنند چون درد مردم را نمی فهمند. آن ها به فکر تفریح ، بیزینس و زندگی لوکس (لاکچری) خود هستند.
4. و اما، در نهایت، برای عدهء کثیری از جمعيت دارای حق رأی حنای بازی های اصلاح طلب، اصول گرا، تکنوکرات و... رنگ باخته است و آنها آماده اند که، با عدم شرکت در انتخابات، مشروعیت حکومت را به چالش بکشند. آنها از هر نوع مبارزه و کوششی دریغ نمی کنند تا کار، عاقبت، به سقوط این رژیم منتهی شود. بر اساس آماری که خود ج.ا. منتشر می کند معمولاً حدود 40 تا 50 درصد واجدین شرایط در انتخابات مجلس شرکت نمی کنند؛ که بنظر من، اگر فرض کنيم که اين اعداد درست هستند، باز هم درصد خوبی ست بی آنکه البته برای سلب مشروعيت کامل از رژيم کافی باشد.