****

هر چند که غمخان دل من ابریست

ای ابر نبایست برین داغ گریست

ایران همه اوست، رفتنش رفتن نیست

تا عشق بجاست نوای او خواهد زیست

****

ای خاک خراسان که چو تو خاکی نیست

خود می دانی که در دلت پنهان کیست؟

فردوسی و خیام که بر خاک تو زیست

واینک که سیاوش به دیارت راهیست