با مردان آبان، با زنان دی

فرخ احسانی

دیر وقت است

اواسط پاییز

بارانی تند می بارد

پشت صورت من برگ های خیس ریخته اند

آهنگ نفس هایم را می شنوم

با اناری شکسته زیر پای آبان

یا پرنده ای نشسته در کنج دی ماه

و من هنوز از همهء ترس هایم چیزی نگفته ام.

با شهامت! تو بگو، از اين بعد از ظهر مهربان

از آبان خبرم کن

و بگو بعد از این آه چه راهی به دی ماه مانده است؟

نه، محبوب من ‌

مرا تاب آبان نیست

صدای باران است اين

يا صدای تیرباران؟

گوش کن:

صدای هق هق دریا می آید

و تیرهای خلاص

ابرها‌ را سر به نیست می کنند.

24 آبان 1399

بازگشت به خانه