پیام بمناسبت سالگرد اعتراضات آبان سال پیش

شاهزاده رضا پهلوی

‏آبان 98، روایت هم‌دستی و هم‌داستانی اصولگرا و اصلاح‌طلب است، در تقسیم ثروت های به-ناحق- غصب ‌شدهء ایرانیان. وقتی که پاسخ اعتراض کارگر بیکارشده با دو سال حقوق عقب‌افتاده، گلوله بود. پاسخ کولبر کُرد و سوختبر بلوچ گلوله بود. پاسخِ مطالبهء حق انتخاب پوشش، موسیقی و اینترنت آزاد، گلوله بود.

پاسخ جوان و نوجوان ایرانی در رویایِ زندگی نرمال مثل جوانان همه‌جای دنیا، گلوله بود. و در مقابل، سهمِ هزاران میلیاردی برای حسن نصرالله و بشار اسد و ده‌ها گروه بنیادگرای تروریستی بود، و هزاران “آقازاده” در مجلل‌ترین مراکز خوش‌گذرانی جهان.

‏آبان 98، تصویری‌ست روشن از هراسِ خودکامه‌ای خون‌ریز که اوجِ وحشتِ حقیرانه‌اش را با شلیک گلوله در قلب نیکتا‌ اسفندانیِ 14ساله به نمایش‌ می‌گذارد. دختر نوجوان قهرمانی که مانند دیگر قهرمانان آبان با رویای فردایی متفاوت به خیابان آمده بود

‏از آبان۹۸ یک‌سال گذشت و هنوز جهان، مبهوتِ شجاعتِ هزار هزار زن و مرد قهرمان ایرانی‌ست. آری، دنیا فریاد ملت ایران را شنید. دنیا پیام پویا‌ بختیاری و صدای نوید‌ افکاری را شنید. صدایی که انعکاسش را در آغاز روی‌گردانی بسیاری از کشورهای اروپایی از حاکمان خونریز ج.ا می‌توان دید.

‏همت و شجاعت بی‌نظیر شما درآبان 98، به سالها دروغ و فریبِ در لباس “اصلاح‌طلب” و “میانه‌رو” و “عملگرا” پایان داد و ماهیت واقعی این رژیم ایران‌ستیز را، در کلیت و تمامیتش، برای جهانیان روشن ساخت.

‏آبان 98 و غریو فریادِ “جانم فدای ایران” در هزار هزار کوی و برزن سرزمین مقدس‌مان، یعنی که ایران هرگز نمی‌میرد و ایرانی هرگز تسلیم نمی‌شود. آبان۹۸ و به زیر کشیدن پرچم حاکمان ایران‌ستیز و برافراشتن پرچم ملی شیروخورشید ایران، یعنی که ایرانی هرگز در برابر تباهی و تاریکی زانو نمی‌زند.

‏آبان 98 برای من و هر آنکه دلش به عشق ایران می‌تپد، تا ابد یادآور آخرین کلمات پویا‌ بختیاری اندکی پیش از اصابت گلوله دژخیمان است که از پایان کابوس حکومت‌اسلامی در ایران و “از امید به طلوعی بهتر برای ایرانیان” گفت.

‏آبان 98، تصویر حماسی قدبرافراشتن امید و زندگی‌ است در برابر نفرت و مرگ و مرگ‌اندیشی؛ تصویر رویش هزاران هزار پویا و نیکتا و محسن و ساسان و پژمان در گوشه گوشه ایران.

‏خانواده‌های داغدار و مقاوم  آبان 98، بدانید که شما هرگز در این راه تنها نیستید. ایرانِ جاودانه‌مان تا ابد وامدار عظمتِ ایثار شما و فرزندان قهرمان‌تان خواهد بود. قهرمانانی که رفتند تا ایران بماند. ایران‌ زمین هرگز فرزندان سرافراز خود را از یاد نخواهد برد. یاد و خاطره‌شان جاوید.

بازگشت به خانه