تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولاردموکرات های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
خانه | آرشيو صفحات اول سايت | جستجو در سايت | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
اندکی پس از اینکه معصومه ابتکار آمار بالای خشونت خانگی در ایران را رد کرد، حالا حجتالاسلام محمدرضا زیبایینژاد رئیس به اصطلاح «پژوهشکده زن و خانواده» وابسته به حوزه علمیه قم میگوید نباید همه خشونتها را ناروا تلقی کنیم و خشونت بر دو قسم است: خشونت روا و خشونت ناروا!
تدوین «لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» پس از تأخیر نزدیک به 8 سال در دولت حسن روحانی سرانجام به پایان رسید و 14 دیماه در دولت تصویب شد. معصومه ابتکار، معاون امور زنان و خانواده دولت، در توئیترش این لایحه 58 مادهای را حاصل فعالیت دهها حقوقدان و مدیر و مقام قوه مجریه و قضاییه خواند و آن را به «زنان شایسته و صبور ایرانی» تقدیم کرد!
این لایحه در حالی برای تصویب در اختیار مجلس شورای اسلامی قرار گرفته که کارشناسان امور زنان آن را در تأمین و تضمین حقوق زنان بسیار محافظهکارانه و ناکارآمد تلقی میکنند که با موازین بینالمللی بسیار فاصله دارد.
اعمال خشونت علیه زنان در سال 99 دامنهی گستردهتری یافت و به رشته جنایات موسوم به «ناموسی» کشیده شد و چندین دختر و زن جوان از جمله رومینا اشرفی 14 ساله، فاطمه برحی 19 ساله و ریحانه عامری 22 ساله با قتل فجیع توسط مردان خانواده قربانی «ناموس» آنها شدند!
وقوع قتلهای «ناموسی» با وجود جریحهدار شدن افکار عمومی و انتقادهای بسیاری که متوجه حکومت و نهادهای مسئول شده، باز هم به وضع قوانین پشتیبانی کننده از حقوق انسانی زنان نشد و دستگاههای حکومتی همچنان با استحکام بخشیدن به قوانین ضدزن، بطور قانونی به خشونت علیه نیمی از جامعه دامن میزند و حتا شمار فزایندهی آنها از سوی معصومه ابتکار معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهوری اسلامی تکذیب نیز میشود.
معصومه ابتکار معاون روحانی 27 بهمنماه در نشست بینالمللی «زنان و صلح، امنیت پایدار» در تشریح وضعیت زنان در ایران به دروغ گفت: «در جامعه ما خشونت خانگی و اجتماعی علیه زنان آمار بالایی ندارد و در مقایسه با سایر کشورها ایران وضعیت بهتری دارد» و بعد افزود: «اما حتی یک مورد خشونت علیه زنان هم مذموم است و قابل قبول نیست»!
ابتکار پیشتر به عنوان معاونت امور زنان و خانواده آمار کودکهمسری در ایران را نیز اندک اعلام کرده بود.
اکنون «لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» توسط «پژوهشکده زن و خانواده»ی حوزه علمیه در قم مورد بررسی قرار گرفته و رئیس این نهاد مذهبی تعریف خشونت ناروا را به موضوع خشونت علیه زنان اضافه کرده است.
زیبایینژاد پیش از این اظهاراتش درباره حجاب اجباری نیز گفته بود: «اگر حاکمیت از حجاب کوتاه بیاید، فردا باید زیر بار بیاخلاقیهای بیشتری برود.»
«پژوهشکده زن و خانواده» 20 خردادماه امسال از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی حوزههای علمیه به عنوان یک نهاد به اصطلاح پژوهشی حوزوی تأیید شد.
حجتالاسلام محمدرضا زیبایینژاد رئیس این به اصطلاح پژوهشکده که اعضای هیئت امنای آن بجز یک نفر همگی مرد و اکثریت قاطعشان آخوند هستند، گفته، این طرح در نوبت بررسی مجلس شورای اسلامی قرار دارد.
او درباره تغییرات طرح حمایت از زنان در دوره معاونت شهیندخت ملاوردی (دولت یازدهم) به نسبت طرح کنونی گفت: «در دوران آیتالله رئیسی دستور بررسی مجدد دادند، دولت متن قوه قضائیه را ظاهراً اصلاح نکرده و یک چیز دیگری تدوین کردند و دولت نیز ساختار متن قوه قضائیه را بهم زده و یک متن دیگری را تدوین کرده و به مجلس فرستاده است.»
این حجتالاسلام درباره اعمال خشونت علیه زنان در کشور گفته است: «اگر در مکانیزم تربیتی زن را آماده کنیم که اقتدار مرد را بپذیرد این اتفاقات پیش نمیآمد و به نظر من خشونتها غالبا از عدم کرامت نفس فرد ایجاد میشود و باید سیستم تربیتی به سمتی برود که کرامت نفس ایجاد کند.»
رئیس این پژوهشکده حوزوی از افزایش خشونت علیه مردان در کشور خبر داده و گفته است: «در کشور نیز از سه درصد به فاصله یکسال به 5 درصد رسیده است، اما میبینیم مردان انگیزهای برای گزارشگری خشونت علیه خودشان را ندارند، چون حمایت دریافت نمیکنند و بیشتر تحقیر میشوند.»
او همچنین در موضوع تجاوز و آزارهای جنسی زنان گفته است: «زنی که در مورد آزار جنسی قرار گرفته و اعلام جرم میکند خیلی اوقات نمیتواند اثبات کند و به دلیل ایجاد اتهام نسبت به شخص دیگر نیز مجازات میشود، معمولا هم خشونتهای جنسی ابراز نمیشود چرا که ممکن است مخاطراتی برای زن به همراه داشته باشد؛ باید محرمانه کشف کنیم و محرمانه آسیب روانی او را ترمیم کنیم»!
زیبایینژاد با اشاره به پژوهش انجام شده در 26 استان کشور در زمینه خشونت علیه زنان، گفت: «بر اساس آمارهای صورت گرفته و پرسشهای میدانی که در جامعه صورت گرفته است، 66 درصد از زنان خشونت خانگی را تجربه کردند؛ البته تجربه خشونت غیر از تحت خشونت قرار گرفتن است. وقتی این کار انجام شد، تلاش شد برای حمایت از زنان و جلوگیری از خشونت، لایحهای از سوی دولت به مجلس برای تصویب ارسال شود. اما مشکل این بود این لایحهای که تنظیم شد، فاقد پیوست تحلیلی بود.»
رئیس «پژوهشکده زن و خانواده» حوزه علمیه در انتقاد از این طرح بیان داشت: «بدتر اینکه در این لایحه بجای توجه به مفاهیم دینی و تربیتی اسلامی سعی شده از مباحث و مفاهیم فردگرایانه و شادکامی و وارداتی که در غرب و دارای رویکرد لیبرالی است، دنبالهروی کند.»
وی افزود: «در تعریف لیبرالی که از خشونت شده، سعی شده ایجاد محدودیت را در مقابل آزادی قرار دهد و این مسئله هم دچار نقض است. بنابراین ما معتقدیم که خشونت عام است و خشونت روا و ناروا؛ و نباید همه خشونت را ناروا تلقی کنیم و از این مسئله نتیجه بگیرم که محدویت شوهر برای زن و دختر مثلا در ساعت دو صبح با فرد نامحرم و یا حضور مرد نامحرم در منزل، این ایجاد محدویت از سوی شوهر و پدر در مقابل آزادی است»!
حجتالاسلام زیبایینژاد گفت: «اگر چه لایحه مزایایی دارد اما مسائلی در پی آن اتفاق می افتد، بجای اینکه رفع کننده مشکلات خشونت نسبت به زن باشد، در پی سوء استفاده از آن و جایگزینی بعضی از اتفاقات دیگر در جامعه اسلامی است.»
رئیس این «پژوهشکده» مدعی شد: «باید حواسمان جمع باشد، متنی که به عنوان لایحه تنظیم میکنیم، از قوانین لیبرالی کپی نکنیم چرا که مسئله خانواده برای آنها از اهمیت چندانی برخوردار نیست!»
سه شنبه 12 اسفند 1399 برابر با 20 مارس 2021
https://kayhan.london/fa/?p=232843