پیامی به آقای خامنه ای و هممیهنانم

رضا پهلوی

هم‌میهنانم،

همان‌طور که بسیاری از شما می‌دانید، هر روز ادامه تسلط جمهوری اسلامی بر سرنوشت ایران و ایرانی به معنای ضعیف‌تر شدن کشورمان است، و عقب افتادن بیشتر از قافله پیشرفت جهانی. هر روز ادامه حکومت جمهوری اسلامی، برابر است با فساد و فقر بیشتر برای مردم ایران و نابودی فرصتها برای نسلی دیگر.

امروز، جمهوری اسلامی در اوج بحران مالی و تنگنای اقتصادی، در اوج بحران مشروعیت سیاسی، و در اوج انزوای جهانی، قصد دارد دور از چشم مردم، کشور عزیزمان را به بیگانه واگذار کند تا شاید برای ادامه بقای خود زمان بخرد. این تنها، منابع طبیعی و ثروت و امکانات ایران نیست که بدون اجازه از مردم به بیگانه واگذار می‌شود. این آینده فرزندان ماست که جمهوری اسلامی برای چند روز حیات بیشتر به بیگانه واگذار می‌کند. این آب و خاک و استقلال کشورمان است که به بیگانه واگذار می‌شود. و دلالان این وطن‌فروشی، مُفاد این قرارداد خائنانه را از دید مردم، یعنی صاحبان اصلی کشور، پنهان می‌کنند به این بهانه که طرف دیگر یعنی دولت چین راضی نیست.

تردیدی ندارم که این حجم از سرسپردگی در مقابل بیگانگان، قلب هر ایرانی میهن‌دوستی را به درد می‌آورد.

هم‌میهنان،

پیام ما به حاکمان چین مشخص است: ما ملت ایران خواهان روابط محترمانه، دوستانه و برابر با تمام ملل دنیا ازجمله با ملت کهن چین هستیم؛ اما زیر بار قراردادهای خائنانه‌ای که از سوی رژیم منزوی و نامشروع جمهوری اسلامی بسته شود، نمی‌رویم. ما مردم ایران با صدای بلند می‌گوییم که جمهوری اسلامی، منتخب و نماینده‌ ما نیست و عمر این حکومت واپسگرا به سر آمده.

ملت ایران هم‌چون ملت چین، وارث تمدنی باستانی و غنی هستند و فراز و نشیبهای فراوانی را در طول تاریخ خود تجربه کرده‌اند. این ملت فراموش نخواهد کرد که در تاریک‌ترین دوران خود، کدام ملتها در کنارش ایستادند و کدام دولتها با سوءاستفاده از ضعف رژیمی وطن‌فروش، قصد غارت منابع ایران را داشته‌اند.

اکنون سخنی دارم با علی خامنه‌ای!

آقای خامنه‌ای! شما در ۳۲ سال حکومت خود، مستبدانه و عامدانه، باعث و بانی بدبختی میلیونها ایرانی و عقب‌ماندگی و انزوای کشور ایران بوده‌اید. شما ۳۲‌سال یک‌نفره برای میلیونها ایرانی تصمیم گرفته‌اید که نتیجه آن چیزی جز فساد، تباهی، تبعیض، فقر و فلاکت نبوده است. شما نه تنها هیچ‌گاه خود را در معرض پرسش و همه‌پرسی مردم قرار نداده‌اید، بلکه حتی شهامت انجام یک مصاحبه، حتی با رسانه‌های وابسته به خودتان را هم نداشته‌اید. شما و حکومت تحت رهبری‌تان، با ماجراجویی‌ هسته‌ای، لشکرکشی‌های منطقه‌ای، و صدور تروریسم، ملتی بزرگ و ثروتمند را منزوی کردید و به فقر و فلاکت کشاندید. شما و نزدیکان فاسدتان، از طریق نهادهایی که مستقیما زیر نظر خود شما اداره می‌شوند، رفاه و سعادت را از میلیونها ایرانی ربوده‌اید.

آقای خامنه‌ای!

شما به پیروی از سَلَف جنایتکارتان، یک‌تنه، زنان ایران را از حقوق‌ بدیهی‌شان محروم کرده‌اید. شما یک‌تنه دستور توقیف و سانسور رسانه‌ها و اینترنت و سینما و موسیقی و هنر ایران را صادر کرده‌اید. شما یک‌تنه تصمیم گرفتید که ایرانیان از واکسن کرونا محروم باشند. شما با ادعای استقلال، اما از ترسِ از دست دادن حکومت پوشالی‌تان، رابطه ایران را با تمام کشورهای آزاد و دموکراتیک جهان قطع کردید و اینک برای ادامه چپاول ثروت ایران، قصد دارید کشور را بدون اطلاع مردم به بیگانه واگذار کنید. شما نه تنها مستقل نیستید که یکی از وابسته‌ترین و خیانتکارترین حاکمان تاریخ ایرانید.

امروز همان جوانانی که در خیابان‌های ایران نام رضاشاه را فریاد می‌زنند و برای شادی روحش شعار می‌دهند، شما را هم‌ردیف دشمنان تاریخی و اشغالگران ایران می‌خوانند و خود بهتر از هر کس دیگری این را می‌دانید. تاریخ بهترین داور است و من مانند ۸۰ میلیون ایرانی دیگر، مانند مادران داغداری که فرزندان‌شان قربانی حکومت قرون وسطایی شما شدند، مانند پدرانی که بیرون از زندانها منتظر دیدن روی فرزندان در بندشان هستند، باور دارم که نام شما در فهرست بدترین و مستبدترین حاکمان جهان ثبت خواهد شد.

بدانید که روز داوری نزدیک است و مردم ایران در سالی که خودتان سال "مانع‌زدایی" نام‌ نهاده‌اید، عزم‌شان را بیش از همیشه جزم کرده‌اند تا مانع اصلی آزادی و تندرستی و رفاه و پیشرفت‌شان، یعنی جمهوری اسلامی را، از سر راه بردارند.

هم‌میهنانم،

بیش از سه دهه پیش، طی سخنرانی‌هایی، هشدار دادم که اگر جمهوری اسلامی بماند، کمترین نشانی از استقلال و تمامیت ارضی ایران باقی نخواهد ماند. امروز، شاهدید که این رژیم ضدایرانی برای بقای خود از هیچ خیانتی به ایران فروگذار نمی‌کند. فرصت اندک است و آب و خاک کشورمان در معرض تهدید جدی. اما، از میان برداشتن این تهدید و نجات ایران از گزند دشمن داخلی و طمع‌کاران خارجی، در دستان خود ماست. در همان سخنرانی‌ها تاکید کردم که هیچ قدرت و دولت خارجی هرگز نمی‌تواند سرنوشت ایران را بر خلاف خواست ملت ایران تعیین کند. عامل تعیین‌کننده در جامعه ایران، قدرت ملت است. ما با هم و در کنار هم می‌توانیم سرنوشت کشورمان را به دست بگیریم و جمهوری اسلامی را هم‌چون دیگر رژیم‌های دیکتاتوری و تمامیت‌خواه به موزه بدنامان تاریخ بسپاریم. باور دارم که آن روز نزدیک است.

نه به جمهوری اسلامی!

پاینده ایران!

فروردین ۱۴۰۰

بازگشت به خانه