ابراز نگرانی از برنامهء صلح میان دولت افغانستان و طالبان

نامهء حسن شريعتمداری – شورای مديريت گذار

جناب آقای محمد اشرف غنی، ریاست جمهوری اسلامی افغانستان،

جناب آقای عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحه ملی،

اجازه می خواهم که به نیابت از طرف شورای مدیریت گذار نگرانی خود را از روند برنامه صلحی که میان دولت منتخب مردم افغانستان و  نمایندگان «امارات اسلامی»، طالبان، در پیش گرفته شده است ابراز دارم. ما به شدت نگران عواقب زیانبار پیمانی هستیم که قرار است به عنوان پیمان صلح میان دولت افغانستان و طالبان به امضا برسد.

مسلم است که با طرح نگرانی های خود به هیچ وجه قصد دخالت در امور مربوط به ملت و دولت افغانستان را نداریم، اما ما فکر می‌کنیم که پیوندهای عمیق تاریخی و فرهنگی میان دو کشور افغانستان و ایران و پیامدهای آنچه در افغانستان می گذرد برای آینده ایران می تواند توجیه کننده ابراز دل نگرانی های ما باشد.

کشور و دولت افغانستان در  بیست سال گذشته علیرغم جنگ داخلی تحمیلی از طرف طالبان دارای قانون اساسی، قوای سه گانه، نهادهای نظامی ـ امنیتی و سایر سازمان های دموکراتیک کشوری شده است. کشور و دولت شما از طرف سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شده در حالی که طالبان در  نظام حقوقی بین المللی نیرویی تروریستی نام دارد. اگر قرار بر این است که در آینده نیز سیاست بر مبنای مردم سالاری باشد ما دلیلی برای تقسیم برابر قدرت در تمامی نهادهای انتخابی کشوری میان دولت منتخب مردم افغانستان و طالبان در نهادی غیر انتخابی به نام “دولت  انتقالی” نمی بینیم.

از مفردات آنچه که طالبان در طرح صلح خود خواسته است میدانیم که خواست آنان تنظیم تمامی قوانین کشوری، معارف اسلامی و حقوق زنان و مردان بر اساس خوانش طالبانی از نصوص و شریعت اسلامی است. این خواسته ها در تقابل با قوانین افغانستان و  مفاد بین‌المللی قرارگرفته اند. علاوه بر این ما نمی دانیم که شریعت اسلامی طالبانی اصلا جایی برای حضور اقلیت های مسلمان و غیر  مسلمان، های بین کنوانسیون برای زنان و دگراندیشان در جامعه افغانستان باقی خواهد گذارد یا نه.

آینده زنان افغانستان بخصوص آنها که از فعالان جامعه مدنی بشمار میروند، بشدت موجب نگرانی ماست طالبان نظام جمهوری اسلامی موجود افغانستان را نمی پذیرند. پیش فرض “طرح صلح” آمریکا با طالبان اما این است که دولت منتخب و رسمی افغانستان و طالبان باید در همکاری متقابل و دستیابی به توافقنامه های اساسی و حکومتی آینده کشور را در “یک دولت جدید و یکپارچه” توسعه دهند. طالبان اما بارها به تاکید اعلام داشته اند که اینچنین توافقنامه اساسی را نمی خواهند و هدف اصلی اشان بازگرداندن “امارت اسلامی” است که از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ افغانستان را تحت کنترل خود داشت. طالبان در کنفرانس مسکو هم کاملا روشن و با قاطعیت گفتند که برای افغانستان تنها حکومت مشروع همان امارات اسلامی است که پیش از حمله آمریکا و متحدان به افغانستان وجود داشت.

بر این روال امیدواریم که شما جنابان محمد اشرف غنی و عبدالله عبدالله برای نگرانی های ما تفاهم داشته باشید زیرا که ولایت مطلقه فقیه جمهوری اسلامی ایران از امارات اسلامی افغانستان دور نیست. با آغاز روندی  که در نهایت به حاکمیت مطلق و مجدد طالبان بر افغانستان خواهد انجامید اتحاد این دو نظام مطلقه موجب تهدیدات جدید و جدی برای آزادیخواهان ایران و منطقه نیز خواهد شد.

ما به عنوان شورای مدیریت گذار از سیاست و پیشنهاد دولت شما مبنی بر اینکه «انتقال قدرت  تنها از طریق انتخابات ممکن است» حمایت می نماییم و در این سو از آمریکا و اروپا می خواهیم که سیاست اعلان شده خود را در پذیرش طالبان و نیروهای نظامی اش در دولت انتقالی بدون انتخابات آزاد تغییر دهند. انتخابات آزاد با شرکت همه نیروهای سیاسی افغانستان تنها راه برای سنجش توازن قوا و خواست مردم افغانستان است. ما همزمان از همه نیروهای آزادیخواه در منطقه خاور نزدیک و خاورمیانه می خواهیم که به پشتیبانی از سیاست انتخابات آزاد در افغانستان بر خیزند و به جهانیان بگویند که طرح توافقنامه صلح دولت منتخب افغانستان می باید پایه و اساس مذاکرات برای تعیین نظام سیاسی آینده افغانستان باشد و نه طرح طالبانی ها که در نهایت به “امارات اسلامی” گذشته خواهد انجامید.

با احترام،

حسن شریعتمداری

دبیر کل شورای مدیریت گذار

۳۱  فروردین ۱۴۰۰ / ۲۰ آوریل ۲۰۲۱

بازگشت به خانه