پس از پایان رسمی یک دادگاه نمادین

گزارش کیهان لندن

  «آبان تریبونال» یا «دادگاه مردمی آبان» پس از پنج روز کار، روز یکشنبه ۲۳ آبان ۱۴۰۰ به پایان رسیده. قضات و گروه دادستانی پس از اعلام بیانیه پایانی که جمهوری اسلامی در آن به «جنایت علیه بشریت» متهم شده، از سالن بیرون رفته‌اند. حاضران در صحن دادگاه از جا برخاسته‌اند تا خارج شوند؛ خبرنگارانی که در آنجا حضور دارند یا در حال گزارش مستقیم به رسانه‌های خود هستند و یا وسایل خود را جمع می‌کنند. چند نفر شروع به خواندن سرود می‌کنند و صدای این سرود که مربوط به سال‌های نخست انقلاب اسلامی است که همین دادگاه نمادین نیز برای بررسی تنها یک فقره از کشتارهای خونین نظام برآمده از آن انقلاب برگزار شده، در سالن می‌پیچد. همزمان که این سرود سازمانی پخش می‌شود پرچم ملی ایران با نشان شیروخورشید به چشم یکی از مدیران یکی از سه سازمان برگزارکننده‌ی این دادگاه (سازمان عدالت برای ایران، سازمان حقوق بشر ایران، سازمان با هم علیه مجازات مرگ) می‌خورد. وی شهروندانی را که پرچم ملی ایران را در دست دارند از سالن بیرون می‌کند.

شهروندانی که پرچم ملی ایران را در دست داشتند به خارج سالن فرستاده می‌شوند

  موضوع اخراج پرچم ملی ایران و همچنین پخش یک سرود سازمانی (و یا یادآور یک سازمان) بجای یک سرود فراگیر و معروف و محبوب مانند «ای ایران»، واکنش‌ها و انتقادهای بسیاری را در بین ایرانیان و کاربران شبکه‌های اجتماعی برانگیخته است. نهادهای برگزارکننده می‌گویند نقشی در پخش این سرود که پس از پایان رسمی «آبان تریبونال» و خارج از نشست دادگاه پخش شده نداشته‌اند. کاربران می‌گویند، پس نمایش پرچم ملی ایرانیان هم پس از پایان دادگاه بوده و مانند پخش آن سرود سازمانی نمی‌بایست با چنین برخورد سیاسی- عقیدتی و زشتی روبرو شود!

  در همین ارتباط، آنگونه که یکی از حاضران در این دادگاه به کیهان لندن می‌گوید، ویدئوهایی که از پخش سرود و نمایش پرچم در شبکه‌های مجازی پخش شده «مراسم اختتامیه» دادگاه نیست زیرا اصلا چنین مراسمی در کار نبود! دادگاه پس از اعلام بیانیه پایانی به پایان رسید و قضات و دادستان‌ها رفتند. ویدئوها هم نشان می‌دهد که حاضران برخاسته‌اند و افراد در رفت و آمدند و سالن در حال خالی شدن است و چند نفر ایستاده‌اند و با این سرود همخوانی می‌کنند!

خشم و انتقاد کاربران به خاطر چیست؟

  «دادگاه مردمی آبان» (آبان تریبونال) در حالی به کار خود پایان داد که تحت تأثیر این دو حاشیه، اخراج پرچم ملی ایران از سالن و پخش یک سرود سازمانی، که هر دو خارج از روند دادگاه روی داده، انتقادات گسترده‌ای را متوجه برگزارکنندگانش کرده است.

  این دادگاه نمادین با بازتاب بین‌المللی که در آن شماری از خانواده‌های جانباختگان اعتراضات آبان ۹۸ و همچنین شاهدان عینی در داخل و خارج کشور علیه کشتار مردم توسط رژیم ایران شهادت دادند، به عقیده برخی کاربران، با سوء‌ استفاده سیاسی همراه شد. آنها می‌گویند در حالی که ده‌ها ویدئو از اعتراضات آبان ۹۸ وجود دارد که نشان می‌دهد جوانانی که به خیابان‌ها آمده و حتا جان خود را از دست داده‌اند، از جمله در شعارهای خود چه انگیزه‌ها و ایده‌هایی دارند و برای چه مبارزه کرده و می‌کنند اما ملی‌گرایی و تلاش آنها برای بازیابی هویت و فرهنگ ایرانی که جمهوری اسلامی طی بیش از چهل سال بطور سیستماتیک و با هزینه‌های میلیاردی علیه آن اقدام کرده، در این «دادگاه نمادین» هیچ «نمود»ی نداشت؛ از پرچم ملی ایران در دست منوچهر بختیاری پدر پویا بختیاری که به یکی از نمادهای جنبش آزادیخواهی و آبان ۹۸ تبدیل شده و همچنین به فراوانی در پروفایل و اکانت‌های اجتماعی معترضانی که جان باخته‌اند دیده می‌شود، تا پخش سرودی که نه تنها ربطی به معترضان و جانباختگان و خانواده‌های آنها ندارد بلکه مربوط به گروه‌ها و سازمان‌هایی است که در روی کار آمدن جمهوری اسلامی نقش داشته‌اند.

  در حالی که فعالان حقوق بشر می‌گویند گرایش سیاسی و تعلقات اجتماعی جانباختگان اعتراضات نقشی در دادخواهی برای آنها بازی نمی‌کند و هدف دفاع از حقوق شهروندی و حق حیات آنهاست که سلب شده، اما برخی از این فعالان با این انتقاد روبرو هستند که از سرکوب مردم توسط جمهوری اسلامی و از کشته‌شدگان به سود عقاید سیاسی خود سوء استفاده می‌کنند و پخش سرود سازمانی را پس از پایان دادگاه نیز در همین چارچوب و سندی بر این ادعای خود می‌دانند و معتقدند این افراد می‌خواهند «آبان تریبونال» را به نام عقاید و یا گروه سیاسی خود تمام کنند.

  در ویدئویی که پس از پایان رسمی «آبان تریبونال» در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، دیده می‌شود که هنگام پخش این سرود سازمانی، یکی از مدیران «سازمان عدالت برای ایران» و فعال حقوق همجنسگرایان و ترنس‌جندرها دو شهروندی را که پرچم شیروخورشید در دست داشتند و ساکت کنار سایرین ایستاده‌ بودند از سالن اخراج می‌کند.

  در اکانت «پویا ویستا» درباره اینکه از وی و دوستش خواستند تا با این «ساین حزبی» از سالن بیرون بروند چنین آمده که او به آنها گفته: «این ساین (نماد) تاریخی همه ماست؛ مبارزان آبان برای همین پرچم جان دادند. دیگری گفت اینجوری باشه ما هم میتونستیم ساین خودمون رو بیاریم! گفتم دادگاه دیگه تموم شده، همه دارند عکس یادگاری می گیرند، چرا پرچم مملکت نباید باشه؟… خلاصه که ما تنها بودیم و زورشان چربید و ما را از دادگاه مردمی! بیرون کردند… عجیب اینکه پخش سرود سازمان تروریستی چریکهای فدایی خلق ساین حزبی نبود، اما پرچم تاریخی ایرانیان ساین احزاب پادشاهی بود!»

  این شهروند در پایان توییت خود با عبارت «یک کشور، یک ملت، یک پرچم» می‌‌نویسد: «برای برقراری عدالت و آزادی بیان انقلاب کردند، اما خودشان نه عقیده مخالف را بر می‌تابند و نه معنای برابری را فهمیده‌اند! *من در جریان ممنوع بودن یا نبودن نمایش پرچم نبودم؛ به دنبال برهم زدن این مراسم هم نبودم.» البته به نظر می‌رسد اگر کسی دارندگان پرچم را از سالن بیرون نمی‌راند، هیچ حاشیه‌ای هم به وجود نمی‌آمد!

  یکی از حاضران که با پخش این سرود و هر سرود سازمانی دیگر و نیز با نمایش پرچم در آن سالن مخالف است به کیهان لندن می‌گوید، اما نمی‌شود که چنین سرودی را پخش کرد و بعد به نمایش این پرچم ایراد گرفت! کسانی که آن سرود را پخش کرده و با آن همخوانی می‌کنند، نمی‌بایست به حضور پرچم اعتراض کرده و آن را از سالن اخراج می‌کردند!

  به هر روی، پخش یک سرود سازمانی و اخراج پرچم ملی ایران از سالن، موجی از انتقاد را علیه برگزارکنندگان این دادگاه نمادین و «شادی امین»، فردی که دارندگان پرچم را از سالن بیرون کرد، سرازیر نموده است. منتقدان نمی‌توانند بین ادعای دفاع از حقوق بشر و تنگ‌نظری‌های سیاسی و سازمانی و یک بام و دو هوای برخی «فعالان مدنی» ارتباط منطقی و عقلانی برقرار کنند! به ویژه آنکه هراندازه آن سرود «سازمانی»  یادآور «یک سازمان» است، اما پرچم شیروخورشید، نماد ملی و فراگیر ایرانیان است! حالا اگر گروه‌ها و سازمان‌هایی مانند جمهوری اسلامی با شیروخورشید و نمادهای فرهنگی و تاریخی ایران دشمنی دارند، مشکل سیاسی- ایدئولوژیک آنهاست!

  شاهین نجفی خواننده ایرانی ساکن آلمان که برخی وی را به عنوان هنرمند چپگرا می‌شناسند در توییتی می‌نویسد «خط قرمز ما منافع کوتاه و درازمدت ملت ایران، سرزمین مادری و نشان تثبیت‌شده‌ی تاریخی‌مان یعنی شیروخورشید است. همه‌ی عقاید آزادند اما تا جایی که با این خطوط در تضاد نباشند. حفظ ایران اصل است.»

  مازیار ابراهیمی که در سال ۱۳۹۱ توسط وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی به ترور عوامل هسته‌ای رژیم متهم و دستگیر شد و در سال ۱۳۹۸ چگونگی دستگیری و اعترافات اجباری خود را که زیر شکنجه انجام شدند، افشا کرد و در حال حاضر در آلمان زندگی می‌کند در توئیتی با اشاره به تمایلات و شعارهای مردم معترض ایران با تأیید «آبان تریبونال» نوشته است: «دادگاه مردمی آبان یک حرکت فوق‌العاده تأثیرگذار بود گرچه بعضی سعی می‌کنند به نفع چپی‌ها ضبط‌اش کنند ولی باید بهشون یادآوری کرد کسی در آبان ۹۸ نگفت «ای مجاهد برگرد به ایران» یا «توده‌ای روحت شاد»!»

  اشاره وی به شعارهای مردم مانند «ای شاه ایران، برگرد به ایران» و «رضاشاه روحت شاد» است که به ویژه از اعتراضات سراسری دی ۹۶ به اینسو مرتب تکرار شده است.

  سعید بشیرتاش فعال سیاسی جمهوریخواه ساکن بلژیک در توییتی می‌نویسد «اینکه در روز آخرِ یک دادگاهِ خودساخته سرود یک گروه مارکسیستی خوانده می‌شود ولی سرود و پرچم ملی ممنوع می‌شود، چندان اعتباری برای بی‌طرفی و استقلال آن دادگاهِ خودساخته باقی نمی‌گذارد.»

  محمد آقاسلطان برادر ندا آقاسلطان از کشته‌شدگان اعتراضات خرداد ۸۸ که ویدئوی جان باختن وی جهان را تکان داد، در توییتی نظرش را با انتشار یک تصویر از پرچم ملی ایران بیان کرده است.

  واکنش‌های مختلف از سوی کاربرانی که عقاید سیاسی متفاوتی دارند نشان می‌دهد که بخش مهمی از ایرانیان نسبت به فرهنگ ملی و نمادهای هویتی و تاریخی خود حساسیت دارند. پرچم شیروخورشید یکی از این نمادهاست.

  برخی کاربران نیز می‌گویند وقتی پس از یک «دادگاه مردمی»، فعالان حقوق بشر  بجای سرود «ای ایران» که فراگیر و محبوب و معروف است، یک سرود سازمانی پخش می‌کنند، پس درک آنها از «حقوق بشر» و همچنین از هویت مبارزات اعتراضی مردم ایران مشکل دارد! آنها می‌گویند برخی فعالان مدنی که به اسم «حقوق بشر» فعالیت می‌کنند، مردم ایران و خواسته‌های آنها و شعارهایشان را در تظاهرات نادیده می‌گیرند و یا به دلایل گروهی و سازمانی تحریف می‌‌کنند. منظور این کاربران شعارهایی مانند «رضاشاه، روحت شاد»، «ای شاه ایران، برگرد به ایران» و یا همه آن شعارهایی است که علیه انقلاب ۵۷ و در ستایش پهلوی‌هاست. آنها می‌گویند اگر در گوشه‌ای از ایران چند نفر هم شعاری در تأیید یکی از این افراد یا گروه‌ها می‌داد، دنیا را روی سرشان می‌گذاشتند! اما هم وارثان و هم طرفداران پهلوی‌ها با تواضع و فروتنی با این اقبال از سوی مردم برخورد می‌کنند.

  نتیجه آنکه، پخش بیجای یک سرود سازمانی و اخراج پرچم ملی ایران پس از پایان «دادگاه مردمی آبان»، سبب شد تا محتوای این دادگاه نمادین در سایه این دو «حاشیه» قرار بگیرد!

  «آبان تریبونال» یک اقدام نمادین و مثبت در جهت افشای رژیم در افکار عمومی بین‌المللی و همچنین گردآوری و تشکیل پرونده‌ای از مستندات است که طرح اتهام «جنایت علیه بشریت» و رأی آن که اوایل سال آینده میلادی صادر و اعلام خواهد شد، یکی از منابع مهم آن دادگاه واقعی خواهد بود که روزی بی‌تردید برگزار خواهد شد.

  این دادگاه و اقدامات مشابه جنبش آزادیخواهی مردم ایران را تقویت می‌کند و خطاهای فردی و گروهی که ممکن است از سوی برخی برگزارکنندگان آنها سر بزند، نقشی در اهمیت آنها ندارد.

  ایرانیان نیز حق دارند در شرایطی که جمهوری اسلامی از همه نظر جان آنها را به لب رسانده و کشور را به آستانه‌ی نابودی کشانده، نسبت به همه چیز حساس بوده و با صدای بلند هم خشم و انزجار و هم انتقادات خود را مطرح کنند چرا که آنچه به فعالیت‌های آزادیخواهانه و همچنین حقوق بشری ضربه می‌زند نه این خشم و انتقاد بلکه تکروی‌ها و تنگ‌نظری‌های سیاسی و سازمانی و تحریف‌ واقعیت‌هاست که نه تنها، مانند همین مورد، سبب می‌شود تا بخشی از آنچه رشته شده، پنبه شود بلکه به خوراک لذیذ دستگاه‌های امنیتی و سایبری‌های جمهوری اسلامی نیز تبدیل گردد.

  ایران، نه فقط فردا، بلکه از دیروز و امروز به چنین فضایی نیاز دارد تا هر فعال سیاسی و مدنی در داخل و خارج کشور که چه بسا در ایران آینده مسئولیتی نیز داشته باشد، برای هر گفتار و رفتار و اقدام خود دو بار و بیشتر بیندیشد چرا که جامعه همه مدعیان را زیر نظر دارد و این نظارت یکی از ارکان تحقق و حفظ دمکراسی و حقوق بشر است!

  تکمیلی: پس از انتشار این گزارش که ساعاتی پیش انجام شد، در دقایق اخیر «آبان تریبونال» توئیتی در ارتباط با «پرچم» منتشر کرده است.

  برگزارکنندگان در این توئیت نوشته‌اند که «ورود پرچم شیروخورشید به محل برگزاری جلسات رسیدگی ممنوع نشده بود. همچنانکه برخی فعالان سیاسی و مدنی دیگر نیز شعارها و تصاویر مورد نظرشان را در طی پنج روز دادگاه به نمایش گذاشته بودند.» برگزارکنندگان با «عذرخواهی از کسانی که این موضوع باعث رنجش آنان شده» نوشته‌اند «امیدواریم که همگی با تلاش برای رفع چنین سوء تفاهم‌هایی، بر ادامه روند دادخواهی تمرکز کنیم و صدای مردم ایران و دادخواهان آبان باشیم.» در این توئیت درباره پخش سرود سازمانی توضیحی داده نشده است.

سه شنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۰ برابر با ۱۶ نوامبر ۲۰۲۱

https://kayhan.london/fa/?p=263787

بازگشت به خانه