تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولاردموکرات های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
خانه | آرشيو صفحات اول سايت | جستجو در سايت | گنجينهء سکولاريسم نو |
|
ابراهیم پیامبر یا محمد حسنزاده سورَشجانی؟
به روایت کتب مذهبی، پیامبری به نام ابراهیم در راه ترویج یکتاپرستی تمامی بتهای یک بتخانه را در هم میشکند. در قرآن، کتاب مرجع و مورد قبول حاکمان اسلامی، هم بارها و بارها به قصه ابراهیم پرداخته شده و در مدح و ستایش عمل انقلابی او آیات بسیاری به چشم میخورد...
حال، هزاران سال پس از قصه ابراهیم بتشکن، جوانی کارگر از شهری دورافتاده اقدام به بتشکنی کرده است. محمد حسن زاده سورشجانی، کارگری از شهرکرد که به دلیل عدم پرداخت حقوق معوقهاش به شدت تحت فشار اقتصادی بوده، متوجه میشود که در یکی از میادین شهر مجسمهای از قاسم سلیمانی با بودجهء ۱۵۰ میلیون تومانی ساخته و نصب شده است. او، عاصی و خسته از شرایط و به نشانه اعتراض، اقدام به آتش زدن مجسمه میکند.
بار دیگر نقبی می زنیم به تاریخ و به قصه ابراهیم رجوع میکنیم: پادشاهِ زمانهء ابراهیم، نمرود، دستور داد تا ابراهیم را به علت شکستن بتها دستگیر و در آتش بیندازند. محمد حسن زاده سورشجانی هم سریعاً بازداشت و روانه زندان شده است. کمی پازل را جابجا میکنیم و متوجه میشویم عمل ابراهیم و محمد حسن زاده سورشجانی چقدر به هم شبیه است و بین حاکمان رژیم اسلامی و نمرود هم هیچ تفاوتی نیست.
محمد حسن زاده سورشجانی، بت زمانه، قاسم سلیمانی را در هم شکست و به عاقبت ابراهیم در هزاران سال پیش دچار شد. حاکمان رژیم اسلامی هم پا جای پای نمرود نهادند. این اتفاق بار دیگر ثابت کرد که برای این حاکمان هیچ چیز مهمتر و ارزشمندتر از بقای حکومت دیکتاتوری خودشان نیست، و در این راستا از انجام عملی مشابه نمرود، که در کتاب دینی خودشان تقبیح شده، هیچ ابایی ندارند.