امان از این خشم و فغان؟

(پاسخی به آقای فرج سرکوهی)

س. سُمبه

  در توییتر جناب فرج سرکوهی نامه ای منتشر و ریتوییت شد که برای من خیلی غافلگیرکننده بود. در قسمتی از این نامه، که نوعی اعتراف به خطا است، آمده است:

  «خشمِ نسل‌های بعد از انقلاب نسبت به انقلاب به حق است اما برخی، به جای مبارزه با حکومتِ اسلامی که عاملِ اصلی وضعیتِ کنونی است، تنها می‌خواهند خشمِ خود را تخلیه کنند، آن هم آسان و بی‌هزینه. مبارزه‌ء واقعی با حکومتِ مسلط، که در 40 و اندی سال سلطه‌ء سرکوب‌گرانه فلاکت را بر میهن ما آوار کرده‌است، بسیار دشوار است و اغلب پرهزینه. دشنام دادن به و کوبیدنِ چپ‌ها اما بی‌هرینه و آسان است. حکومت را نیز شاد می‌کند که "ز هر طرف که شود کشته" سود آنان است، و خشمِ به‌حق علیه‌ وضعیتِ موجود را نیز تخلیه و بی‌اثر می‌کند. برخی هیاهوگران البته نه خشمگین هستد و نه منتقدِ واقعی. اینان سوداها و سودهای دیگری را دنبال می‌کنند. هر کس و گرایش و نیروی فکری و فرهنگی و سیاسی باید که مسئولیتِ کارنامهء خود بپذیرد؛ اما منتقدان هر کس و گرایش و نیرو نیز باید که کارنامه‌ء واقعی آنان را مستند نقد کنند».

  جملات جناب فرج سرکوهی را چندبار خواندم و خود را یکی از مخاطبان خشمگین این نامه یافتم. نمی دانم در این جملات چه بود که مرا بسیار به فکر فرو برد و باعث شد با خودم بگویم بهتر است این سرزنش های بی فایده را متوقف کنم و با آنکه خطای نسل انقلاب بخشودنی نیست، از پرداختن به آن بگذرم اما دقیقا به این قسمت که فکر کردم، یاد ادعاها و طلب کاری نسلی افتادم که با یک انقلاب بلبلی ایران را ویران کردند و هنوز هم دست از سر نسل جوان بر نمی دارند. برای این پیرمردان و پیرزنان اپوزیسیون بودن شده است دکانداری و جمع کردن پول و گرفتن بودجه برای کانال های تلویزیونی و وبسایت و رادیو زدن – و برای نسل خشمگین که هیچ تریبیونی جز شبکه های اجتماعی ندارد، مبارزه میشود کهریزک و ‌کشتار آبان ۹۸!

  جناب سرکوهی! کاش عاقلان این قوم که شما هم یکی از آنها هستید، به فکر بازنشستگی باشند و فضا را برای نسل جوان باز کنند.

  به عنوان یکی از این نسل خشمگین و‌نانوان و به ابتذال کشیده پس از انقلاب، تصمیم گرفتم تمام سعی خویش را به کار گیرم تا به جای خالی کردن خشم بی اثر و بی هزینه بر سر امثال شما، فریادم را فقط و فقط بر سر جمهوری اسلامی خالی کنم اما شوربختانه بخش بزرگی از نسل انقلابی هنوز در خط امام و انقلاب اسلامی قدم می زنند و مشغول مبارزه با استخوان های پهلوی ها هستند، چون «هزینه» ندارد!

  ای کاش همزمان با تصمیمی که امثال من می گیرند، نسل شما هم به جای افتخار به انقلاب بلبلی و بسیار بسیار کم هزینه ی ۵۷ ( از لحاظ مبارزه، گر نه این انقلاب گرانترین انقلاب تاریخ برای ملت ایران بود) به دنبال بازنشستگی برود و بگذارد نسل جوان خودش انتخاب کند که چه میخواهد؛ حتی اگر آن انتخاب بر خلاف میل نسل بازنشسته شما باشد!

  با احترام، یکی از سوختگان دهه شصتی.

4 اسفند 1400 – 23 فوریه 2022

برگرفته از سایت «مشروطه»

بازگشت به خانه