زبان ما نباید زبان لابی‌های حکومت باشد!

(مطلبی خطاب به خانم نرگس محمدی)

حسین رونقی ملکی

  خانم نرگس محمدی با جیسون رضاییان، از خبرنگاران نزدیک به نایاک، مصاحبه‌ای در واشنگتن ‌پست منتشر کرده و موضوعاتی را طرح کرده ‌است که طی سال‌های اخیر از زبان اصلاح‌طلبان، نایاکی‌ها و حتی خود جواد ظریف بارها شنیده‌ایم. استفاده از چنین گفتمانی در خصوص تحریم‌ها، طبقهء متوسط، جامعهء مدنی و حتی ایرانیان ساکن آمریکا، که برای تداوم شرایط موجود است جای نقد جدی دارد.

  خانم نرگس محمدی برای آن‌ که بتوانید مردم و درد آن‌ها را بفهمید و از نگاه آن‌ها مسئله ایران را ببینید از فائزه هاشمی، اصلاح‌طلبان و نایاکی‌ها فاصله بگیرید (مثل خیلی‌های دیگر که در این سال‌ها چهره‌ی فریبکار این‌ها را شناختند). مشروعیت دادن به کسانی که نتیجه اعمال و گفتار آن‌ها، سرکوب بیشتر حق‌خواهان است، مصداق مشارکت در نقض حقوق بشر است!

  خانم محمدی، طی سال‌های اخیر که جلوی دوربین در کنار خانواده‌های کشته‌شدگان آبان (و غیره) حاضر و ظاهر شدید، ای کاش کمی بیشتر از مادران داغدار، مادر ابراهیم، پویا، پژمان، بهنام و... می‌شنیدید و می‌آموختید! شاید آن موقع مصاحبه‌ی شما رنگ و بوی لابی‌های حکومت و نایاکی‌ها را نمی‌داد!

  اینکه مدعی شده‌اید تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی باعث قوی‌‌تر شدن جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران شده‌ اساسا اشتباه است؛ تحریم‌ها بیش از هر دوره‌ای قدرت سرکوب و آتش حکومت تمامیت‌خواه را کاسته‌اند. اما از شما می‌خواهم برای این ادعای خود دلیل مستند بیاورید!

( البته که بر کسی پوشیده نیست انواع و اقسام پروژه‌های ظاهرا تجاری و حتی حقوق بشری ناگفته مجاز یا مجوزدار این سال‌ها که دست نزدیکان اصلاح‌طلبان بوده است و یا مبلغ آن بوده‌اند، نه تنها برای آن‌ها درآمد کلان داشته، بلکه در خدمت دور زدن تحریم با پوشش‌های مدنی و مدرن بوده است.)

  گویا شعارهای مردم کف خیابان («اصلاح‌طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا» «دشمن ما همین‌جاست دروغ می‌گن آمریکاست» و...) در دی‌ماه ۹۶ و مطالبه‌های مردم محروم‌‌ترین نقاط کشور در آبان ۹۸ را نشنیده‌اید. دوره‌ی دوگانه‌سازی‌های کاذب تندروها و کندروها مدت‌هاست تمام شده! چرا اظهاراتتان این‌قدر دور از واقعیت‌اند؟ از کدام طبقه متوسط صحبت می‌کنید؟ طبقه‌ای که همیشه سکوت اختیار کرده یا تا جایی که منافعش از طبقات بالای اقتصادی که انگل وار به آن متصل است همچنان تامین شود، معترض است؟

  طبقه متوسطی‌هایی که شما با عنوان جامعه مدنی نام می‌برید، بخشی از مشکل کنونی مردم فقرزده‌ی ایران هستند! قشری که اغلب ولع تمول و ثروت دارند و اعتراضات شیک و بدون هزینه و عکس‌دار برای نمایش! اغلب تحصیل‌کرده‌هایی که امکاناتی داشتند و با کف جامعه که اولیه‌‌های زندگی را ندارد بیگانه هستند. این گروه که عمدتا «مخالف» حکومت هستند، ظاهرا شعار می‌دهند و اعتراض می‌کنند، ولی به‌خاطر ترس از تغییر بنیادین و از دست دادن موقعیتی که با وصل شدن به صاحبان ثروت و نفوذ، مستقیم و غیرمستقیم، دست و پا کرده‌اند، در نقاط حساس و در شرایط جدی و خاص (مثل آبان ۹۸)، مخالفتی با ستم‌های حاکم ندارند، بلکه از عوامل تداوم آن هستند و خواهند بود. کوچک‌شدن طبقه‌ی متوسط مدنظر به نفع اکثریت مردم (یعنی طبقات پایین اقتصادی که امروز به سختی روزگار‌ خود را می‌گذرانند) و دموکراسی‌خواهی در ایران است.

  از آن‌جا که موافق مذاکره‌ی غرب با طالبان بودید طبیعی است با مذاکره‌ی غرب و ج.ا. هم موافق باشید!

  نادیده گرفتن وقایعی که از دی ۹۶ تا آبان‌ ۹۸ و در اعتراضات خوزستان و اصفهان، و...رخ دادند و  صحبت از انتخابات ناعادلانه، نشان می‌دهد که برای امثال شما در روی همان پاشنه می‌چرخد.  تا کی قرار است نقش حد وسط (میان حکومت و مردم) را بازی کنید؟ توصیه‌ی من این است اطرافیانتان را تغییر دهید و از اصلاح‌طلبان و وابستگان حکومت فاصله بگیرید، بلکه کمی با بی‌شمار مردمان طبقات پایین جامعه، نه فقط متوسط‌‌ مدنظر، هم‌دردی کنید. شاید این‌گونه آنچه در جامعه رخ می‌دهد را ببینید و حرف‌های مردم در مورد تحریم، حکومت و مبارزه را بشنوید و رنج‌هایشان را لمس کنید! شاید این‌گونه دیگر زبان شما، زبان نایاکی‌ها و جواد ظریف نباشد!

پنجشنبه18  فروردین 1401

______________________

* اظهار نظر یک خواننده وبلاگ آقای رونی: با درود خدمت برادر ارجمندم جناب رونقی.. سزاوار نیست که شخصیتی چون خانم نرگس محمدی را صرفا بخاطر یک اظهار نظر اینگونه مورد شماتت قرار داد..انتقاد کردن در ذات خود کاریست موجه و درخور ولیکن تفاوت است بین انتقاد دلسوزانه تا طعنه زدن... برادر ارجمندم جناب رونقی گرانمایه بواقع چه کسی میتواند منکر مبارزات صادقانه و دلسوزانه و میهن دوستانه کسانی چون شما عزیز یا سرکار خانم محمدی و سایر عزیزانی باشد که بدترین اذیت و آزار و حبس و شکنجه و بُهتان را توسط حاکمیت مستبد متحمل شده اید.

به خاطر داشته باشیم سرکار خانم محمدی علاوه بر تحمل تمام آزارهایی که توسط حاکمیت بر ایشان تحمیل شده سالهاست از دیدن فرزندان معصوم و دلبندشان محروم شده اند .چگونه میتوانیم برای لحظه ای متصور شویم ایشان برای چنین حاکمیت جباری لابیگری میکنند؟ اگر خواهان انصاف بر خود هستیم پس انصاف را نسبت به دیگران قایل باشیم... خاک پای همه مبارزان و دوستداران میهن از جمله شما برادر ارجمندم هستم. پاینده باد ایران. زنده باد آزادی.

https://hosseinronaghi.blogspot.com/2022/04/blog-post.html

بازگشت به خانه