حميدرضا رحيمی: مکتوبات فدوی

خانه | آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت | جستجو | گنجينهء سکولاريسم نو

مکتوبات «فدوی»

طنزنوشته های هفتگی حميدرضا رحيمی

8 دی ماه 1393 ـ 29 ماه دسامبر 2014

- See more at: http://isdmovement.com/2014/12/122914/122914.Hamidreza-Rahimi-Maktubat.htm#sthash.kYKq8zVJ.dpuf

مکتوبات «فدوی»

طنزنوشته های هفتگی حميدرضا رحيمی

8 دی ماه 1393 ـ 29 ماه دسامبر 2014

- See more at: http://isdmovement.com/2014/12/122914/122914.Hamidreza-Rahimi-Maktubat.htm#sthash.kYKq8zVJ.dpuf

مکتوبات «فدوی»

طنزنوشته های هفتگی حميدرضا رحيمی

8 دی ماه 1393 ـ 29 ماه دسامبر 2014

- See more at: http://isdmovement.com/2014/12/122914/122914.Hamidreza-Rahimi-Maktubat.htm#sthash.kYKq8zVJ.dpuf

مکتوبات «فدوی»

طنزنوشته های هفتگی حميدرضا رحيمی

10 آذر ماه 1401 - 1 ماه دسامبر 2022

من برای نبرد با تاریکی شمشیر نمی کشم، چراغ می افروزم! / زرتشت

…راستش، بین خودمان باشد، ضدانقلاب نشنود، فدوی گاه که خشم خود را مدیریت می کند، دل اش برای نیروهای گرامی سرکوب شدیداً می سوزد!(1) شما حوصله و ملاحظه کنید که آخرین باری که آن بزرگواران باتوم را زمین گذاشته و نفسی کشیده اند، کی بوده است؟ یادتان نیست؟ خیلی ساده ست، شب میلاد پیامبر(ص) بوده است که فدوی برای محکم کاری، سند مصور، معتبر و منگوله دارش را در پی، می آورد:

و اما به گزارش خبرنگار ورزشی ما، تیم فوتبال بیت، در مصاف با تیم های «انگلیس- اسرائیل- آل سعود- وطن فروشان داخلی و خارجی» و سپس «امریکای جانخوار و همان وطن فروشان نامبرده» بازی، و بلکه قافیه را بشرح زیر شدیداً باخت:

لکن در حاشیه بگوید که انصاف هم چیز خوبی ست، آخر چند نفر به یک نفر؟!

بهر روی، از آن زمان تاکنون، نیروهای محترم سرکوب، بقول عوام، non stop سرگرم مبارزه صمیمانه با مردم ناسپاس بوده و جداً خسته شده بودند؛ تا اینکه به اهتمام برادران و ظل توجهات حضرت بقیة الله الاعظم امام زمان، ارواحنا روحی فداه (عج)، دومین زنگ تنفس گارد محترم ویژه نیز، بشرح زیر اتفاق افتاد:

باری، یک مقام آگاه بیت که نخواست نام اش تا انقلاب بعدی(عج) فاش شود به فدوی گفت که اعلیحضرت العظما سید علی(ع) خامنه ای، دامت تخریباته، طی صدور فرمانی، با استدعای ریاست محترم آبدارخانه ی بیت (رئیس جمهور- م) حجت الاعدام والمسلمین رئیسی موافقت فرموده که نیروهای گرامی سرکوب باتوم را عجالتاً زمین گذاشته و بجای آن گل و پرچم بدست گرفته و، بعنوان زنگ تفریح، به جشن و پایکوبی مشغول تا، بعون الله، به برخورداری از مزایای شرعی فرمان مفتخر، و به الطاف خفیهء مقام مستأصل رهبری، مُستظهر بوده باشند.

این مقام همچنین افزود که عدم رعایت حجاب، اجباری ست و نیز، به فتوای علمای َسَلف، رضوان‌الله تعالی عليه و حشَره‌الله مع‌النبيين و‌الصّالحين، مستحب است که خواهران و برادران شدیداً اختلاط هم بفرمایند!

بعدالتحریر: در پیوند با عواقب بی حجابی و اختلاط، به شرحی که گفته آمد، به تبلیغات رسانه های معاندین از نوع زیر، توجه نکنید!

(1) لطفاً در همین آعاز مقال دشنام ندهید بلکه احوط آن است که دندان (اگر هنوز دارید) روی جگر (اگر هنوز نفروخته اید) بگذارید و قدری تأمل کنید، خواهر- برادر خواننده!

فدوی، سالها پیش، نشریه ای را سردبیری می کرد. روزی در مرور خبرها دریافت که برادران طالبان افغانستان گروهی را که جنازه ای را مشایعت می کردند برای بازرسی متوقف و ضمن وارسی دیدند که ریش متوفی با مقررات شرع انور نمی خواند و از حد مجاز کوتاه تر است!؛ لذا بزرگواران، در جا میّت را محاکمه، و با یک قیام و قعود، به تحمل شلاق محکوم فرمودند! باری - حالا حکایت طالبان ایران است که سال ها پس از آن واقعه شگفت آور، آن را بشرح زیر، تکرار کرده است:

* کانون حقوق بشر ایران: جمهوری اسلامی در یک جنایت آشکار جسد یک زندانی بلوچ را به دار کشید و اعدام زندانی دیگر را تحت عنوان فوت اعلام کرد:

۱-نعمت الله براهویی از حکم اش خبر نداشت، وقتی به او گفتند همین الان برای اعدام برود، او با ماموران درگیر شد و ماموران با جسم تیزی گردن ش را بریده و او را کشتند اما، در عین قساوت و سنگدلی، جسد بی جان را به دار کشیدند که بگویند حکم اجرا شد!

۲- امان الله عالیزهی بدون اطلاع خانواده اعدام شد و به آنها گفتند امان الله فوت شده، وقتی خانواده جسد راتحویل گرفتند جای طناب دار را روی گردن اش دیدند./

.. نخیر، استثنائاً صحبت فوتبال نیست ! موضوع، راجع است به برخی مفاهیم و رویدادهایی که در ذهن آدمی بی اختیار به موضوعی دیگر اگر نه تبدیل، دستکم بقول عوام "سویچ" می شود؛ مانند این مقطع از شعر زنده یاد نصرت رحمانی :

* کنعانی: تهران با کمیته حقیقت‌ یاب سازمان ملل همکاری نمی‌کند!/ العربیه(2)

(1) از کتاب "مردی که در غبار گم شد" . یاد و یادگاران اش سبز و آفتابی، که فدوی خاطرات مبسوطی از آن بزرگوار دارد.

(2) تکمیل خبر: شورای حقوق ‌بشر سازمان ملل، پنج‌شنبه 3 آذر، نشست ویژه‌ای دربارهء سرکوب مرگ‌بار اعتراضات در ایران برگزار کرد. در این نشست، 25 کشور عضو شورا همصدا با هم علیه سیاست سرکوب و کشتار معترضان در ایران اقدام کرده و در قطعنامه‌ای خواهان تشکیل کمیته حقیقت‌ یاب شدند تا موارد نقض حقوق بشر معترضان و زنان و دختران ایرانی را ثبت و گزارش کند./همانجا

انقلاب، براستی که چیز خوبی ست؛ چشم و گوش انسان را باز می کند!.. فی المثل، شما آیا می دانستید که عبای حضرت آقا(ضپ)، شدیداً عمیق و در واقع، ته ندارد؟! این نکته را فدوی از شعار زیر دریافت :

یا در فرازی دیگر، هوّیت ژنتیکی بسیجیان گرامی را شدیداً به چالش می کشد، ملاحظه کنید:

فدوی در شرفیابی این هفتهM خود به حضور حضرت آقا، که به تقدیم عریضه های مؤمنین و مؤمنات، کثرالله امثالهم، اختصاص دارد، مجالی یافت که با معظم له، البته با احتیاط، قدری هم اختلاط کند(1). ایشان از برخی شعارهای ملت شل و پل، در جنبش انقلابی حاضر قدری گله داشتند، بویژه از این یکی:

فدوی برای تعدیل شعار مذکور، خطر کرده و بجای آن، این شعار را پیشنهاد کرد:

معظم له بر این باور بودند که در این دو شعار، قافیه رعایت نشده است. فدوی جسارتاً عرض کرد که بنظر او، درست است که اینها قافیهء لفظی نیستند، لکن قافیهء گوشی که هستند، که اکراهاً پذیرفتند!

(1) اصلاً بشما چه مربوط است؟ در مملکت، بحمدالله والمنة ،آزادی بیداد می کند و فدوی می خواهد از حق آزادی تعریف و تمجید از حضرات، که از انرژی هسته ای هم مسلم تراست، سوء استفاده ی بهینه کند، بقول عوام ok ؟!

روزنامه همشهری:

افرادی که ساختار حاکمیت را نمی پسندند براندازند؛

لازم نیست مسلح باشند! / خبرآنلاین

بنظر می رسد که برادران در افغانستان، به سیاست ولائیِ "ظلم بالسّویّه عدل است" شدیدا باور دارند و در آن سامان، فقط زنان آماج موهبات شرع انور نیستند و گویا مردان فقط در نوبت بوده اند! باری، فدوی در مرور اخبار خاورمیانهء امام و پیامبر خیز(ع- س-ص- عج) ملتفت شد که طالبان افغانستان از طالبان ایران اندکی پیشی گرفته است که فدوی آن را در حاشیه، در سنجش با طالبان ایران، افت قابل اعتنایی ارزیابی میکند؛ ملاحظه کنید:

* طالبان «عمامه و ریش» را برای کارکنان ادارات دولتی قندهار اجباری کرد! / العربیه

با این حساب، پدیده ی شگفت انگیز "عمامه پرانی" در افغانستان، مشکل تر از ایران میشود، خب این به آن، در!