چرا سنگ مزار آزادی خواهان را می شکنند؟

سپیده حجامی

بارها دیده و شنیده‌ایم سنگ مزار جانباختگان راهِ آزادی توسط مزدوران جحکومت اسلامی تخریب شده است، علت چیست؟ بعضی می‌پرسند آیا رژيم از سنگ مزار هم هراس دارد؟ پاسخ این است: «هراس رژیم اسلامی از انعکاس ِ اندیشه‌یِ مبارزانِ جان‌باخته است».

کافی‌ست نگاهی کنیم به آیین مورد علاقه رژيم: «محرم و روایت حسین».

سالانه هزینهء گزافی صرف ترویج این آیین می‌شود، چرا که رژيم در روضه، نوحه و مداحی‌ها فرصت می‌یابد تا خواست ها و ایدئولوژی خودش را بیان کند و، دقیقاً به همین دلیل، به قصد ریشه‌کن کردن اندیشهء آزادی ‌خواهان، دستور تخریب سنگ مزار جانباختگان راهِ آزادی را می‌دهد؛ چرا که می‌داند

- ما می‌دانیم محمدمهدی کرمی و سید محمد حسینی در آخرین لحظه پیش از مرگ شان فریاد «جاوید ایران عزیز ما» سر دادند،

- ما دیدیم مجیدرضا رهنورد در آخرین مصاحبه، از مردم خواست «بر مزارش قرآن پخش نکنند و شادی کنند»،

- ما شنیدیم نوید افکاری گفت: «این جلادان برای طناب دارشان دنبال گردن می‌گردد»،

- ما تفسیر کردیم آزادی را با تصویر سنگ مزار جواد حیدری... همچنین مصطفی کریم‌بیگی، ندا آقاسلطان و صدها سنگ مزار دیگر که هر کدام خاری‌ست در چشم خامنه‌ای...

او از انعکاس اندیشه‌یِ نامی که روی سنگ مزار نوشته شده می‌ترسد و همانگونه که بعد از ۱۴۰۰ سال تلاش در زنده نگهداشتن روایت حسین برای سوء‌ استفاده در جهت منافع‌اش تلاش کرده تا نام و یاد جانباختگان راهِ آزادی آن سرزمین را از بین ببرد، دیکتاتور کنونی نیز می‌داند که آن سنگ مزارها صرفاً یک شیی بی‌جان نیستند و روح شجاع و مبارزهِ صاحب نام حک شده بر آنها، جاری و زنده است، بنابراین دستور تخریب آن را صادر می‌کند.

اما امروز، و در جریان انقلاب زن زندگی آزادی، مردم رنجدیده ی ایران، با حمایت از خانواده‌های جانباختگان راهِ آزادی، تو دهنی محکمی به دهان دیکتاتور زدنه اند.

حال دیکتاتور می‌داند: «هر یه نفر کشته شه، هزار نفر پشتشه»

۹ آپریل ۲۰۲۳

بازگشت به خانه