شاهزاده در سفر به اسرائیل

س. سمبه

پس از فرونشستن گرد و خاک منشورسازها و منشوربازان، خبر سفر شاهزاده رضا پهلوی به اسرائیل میتواند بهترین خبر این روزهای بد باشد.

این سفر به خودی خود نوعی تابوشکنی است. ارتجاع سرخ و سیاه و طرفداران مخ لص ایشان در طول بیش از نیم قرن رذالت و ننه من غریبم بازی های سیاسی، همیشه بر طبل دشمنی با اسراییل کوبیده اند و میلیاردها دلار از سرمایه کشورمان را به پای آرمان های پوچ کشوری جعلی به نام فلسطین ریخته اند؛ فراموش نکنیم از مصر تا اسراییل پیش از آنکه مسلمانی تولید شود، خانه اجدادی قوم یهود بوده است.

اولین رگه های ضدیت نسل بعد از انقلاب با سیاست های یهود ستیزانه جمهوری اسلامی در سال ۸۸ در کف خیابان های خونین پایتخت با شعار زیبای «نه غزه ، نه لبنان، جانم فدای ایران» نمود پیدا کرد. این شعار _ که ککی بود در تنبان اصلاح طلب و اصول گرا_ دقیقا خط فکری مردم را که کهکشان ها با سیاست خارجی رژیم فاصله داشت، نشان می داد و از همان لحظاتی که این فریاد بلند در شهرهای وطن پیچید، ماله کشان استمرار طلبی چو محسن کدیور در کنار چماق کش هایی چو حسین شریعتمداری سعی در تحریف آن داشتند.

ملت ایران که هست و نیست اش توسط مافیای اوباش سالار حکومت اسلامی به گروگان گرفته شده است، از یک طرف شاهد از کیسه خلیفه بخشیدن های نظام به تروریست های فلسطینی است و از طرف دیگر می بیند که کودکان بلوچ ایرانی حتی شناسنامه هم ندارند و بی شک چراغی که به خانه رواست، بر مسجد حرام است.

در کنار غارت ثروت ملی ایرانیان توسط اوباش جمهوری اسلامی، ورزشکاران ما هم در طول این سال ها بزرگترین ضربات را از این حماقت یهودی ستیزی خورده اند. خوشبختانه پس از حذف های اجباری ورزشکاران ایرانی در برابر حریفان اسراییلی، عده ای از ورزشکاران چو جودوکار ملی پوش سابق، سعید مولایی، این تابوی احمقانه را شکستند و نشان دادند یهودی ستیزی رژیم هیچ ربطی به ملت ایران ندارد.

بیش از ۲۵۰۰ سال است که در این سرزمین اقوام و ادیان مختلف همزیستی مسالمت آمیز داشته اند و تنها در این ۴۳ سال است که ما شاهدیم بحث های قومی و مذهبی اینچنین به سطح اول سیاست ایران راه یافته است.

سفر شاهزاده رضا پهلوی به اسراییل دقیقا بر اساس منافع ملی ما در آینده صورت گرفته است. فارغ از جنبه نمادین این سفر، این برای اولین بار است که آقای رضا پهلوی در سمت طرفداران پادشاهی ایستاده است؛ چرا که در طیف جمهوری خواهان ایرانی کمتر کسی را می بینی که همانند پدرشان رژیم اسلامی، سمپات تروریست های فلسطینی نباشد.(1)

چرا اسرائیل مهم است؟

همین امروز هم عده ای هستند که می گویند نمی دانند اسراییل را آمریکا اداره می کند و یا برعکس! قدرتمندترین لابی در سیاست خارجی آمریکا آیپاک است که تحت نفوذ یهودیان است. در انتخابات آمریکا محال است رییس جمهوری به قدرت برسد که ضد یهودیان باشد.

در طول این ۴۴ سال سیاست خارجی ما بر اساس منافع ملی ایران جلو نرفته است و برعکس گویی مشتی بیگانه خواسته اند با هر قدمی که بر می دارند، ایران را منزوی تر و ضعیف تر کنند.

ایران فردا به اندازه یک قرن از دنیای مدرن عقب است و برای جبران این عقب ماندگی ما نیاز داریم که تصمیم های بزرگ و چالش انگیز بگیریم. یکی از این تصمیمات بزرگ همین به رسمیت شناختن اسراییل و نزدیک شدن به این قدرت منطقه ای است.

با داشتن روابط خوب با اسراییل دیگر سیاست تجزیه طلبی اسراییل که در تنش های اخیر ایران با جمهوری باکو نمایان تر از قبل شده، دنبال نخواهد شد و از طرف دیگر حتی حساسیت ها برای اتمی شدن ایران هم کم خواهد شد. در خاورمیانه به طور طبیعی اسراییل و ایران به عنوان کشورهای غیر عرب میتوانند متحدی همیشگی باشند.

موضوع فلسطین به ما هیچ ربطی ندارد. آنقدر که این تروریست ها هست و نیست ما را غارت کرده اند و در انقلاب کثیف ۵۷ نقش داشته اند، اسراییل نداشته است. اینکه اسراییل و فلسطینی ها با هم چه میکنند، به ما مربوط نیست چرا که ما خودمان از خزر تا خلیج فارس و از سرخس تا خرمشهر، به فقر و ویرانی و فحشا کشیده ایم و باید اول روی خودمان تمرکز کنیم.

امروز باید اولویت ما کودکان سیستان و بلوچستان باشد و بس! امروز باید اولویت ما مهار خشکسالی سرزمین مقدسمان باشد، نه اینکه فلسطینی که دشمن ایران و ایرانی است، بشود هست و نیست ما! فلسطین مشکل اعراب است؛ همان ها که خلیج فارس را عربی کرده اند و در زمان صدام پشت تمام جنایت های این کوتوله ضد ایرانی قرار داشتند.

اسراییل هم باید بداند منافعی که از ایران ضعیف در زمان جمهوری اسلامی نصیبش شده است، دائمی نیست و یک ایران قوی در آینده، هم منافع ملی ایرانیان را تامین خواهد کرد و هم در دراز مدت به نفع اسراییل خواهد بود.

در خاورمیانه پر آشوب، ایران و اسراییل باید به عنوان دو قدرت برتر نظامی و اتمی نقش متحد و ژاندارم منطقه را بازی کنند تا هم اسراییل در آرامش باشد و هم خلیج فارس صاحب اصلی اش را بازیاید.

دوره شعارهای چپ و اسلام گرایان وطنی گذشته است. دیگر کسی برای اراجیفی چو راه قدس از کربلا میگذرد، پشیزی ارزش قائل نیست. ایران امروز آماده عبور از جمهوری اسلامی شده است و چه خوب که کاندید پادشاهی خواهان برای پادشاه شدن در نظام مشروطه، خودش به پیشواز این تغییر رفته است.

پس از فاصله گرفتن رضا پهلوی از تجزیه طلب مخفی های منشوری و این سفر شجاعانه، میشود امید داشت که ایشان راه درست را پیدا کرده است. نمیدانم شاهزاده خواب نما شده است و یا چه، هر چه هست گویی ایشان از نصیحت های مشاوران استمرار طلب مخفی خویش فاصله گرفته است و دارد کم کم از بیراهه بی طرفی و همه را با هم داشتن، به سمت مشروطه خواهان بر میگردد.

با آنکه رضا پهلوی بارها اعلام کرده است که جمهوری خواه است، اما در شرایط فعلی اگر مشروطه خواه و سمبل اتحاد پادشاهی خواهان باقی بماند و دست از سر کچل جمهوری خواهان در اقلیت بر دارد، به نفع همه است؛ هم خودش، هم پادشاهی خواهان و هم جمهوری خواهان! و از همه مهمتر، ایران! همان ایرانی که برای بقایش در تاریخ، هزاران رضا پهلوی فدای یک وجب از خاکش باد!

برگرفته از سایت مشروطه

____________________________

1. این سخن نویسنده درست نیست. نه مشروطیت ربطی انحصاری به پادشاهی خواهی دارد و نه هر جمهوری خواهی دشمن اسرائیل است. کاش معنای «مشروطه» در این سایت هم معنائی متوسع داشت و مشروطه را تنها به معنای پادشاهی خواهی نمی گرفت.

بازگشت به خانه