تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولاردموکرات های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
خانه | آرشيو صفحات اول سايت | جستجو در سايت | گنجينهء سکولاريسم نو |
21 اردیبهشت ماه 1402 - 11 ماه مه 2023 |
|
یک رویکرد هراسناک
فرشاد قربانپور
۴۶ سال پس از درگذشت دکتر علی شریعتی، و هفت سال گذشته از ۲۹ خرداد ۱۳۹۵ و نشست بزرگداشت علی شریعتی در «بنیاد باران»، که توسط سید محمدخاتمی بنیاد گذاشته شده بود، ایران در میانهء تلاطم برای تحول قرار گرفته است. احزاب، گروهها و چهرهها هر یک، به فراخور وقت و زور خود، سعی دارند خودی نشان داده و ابراز وجود کنند.
از جمله، چندی پیش، نشستی با عنوان «گفتوگو برای نجات ایران» در کلابهاوس برگزار شد که در آن ۴۲ نفر و از جمله این اشخاص حضور داشتند:
نرگس محمدی- کیوان صمیمی- حاتم قادری- ابوالفضل قدیانی- مهرداد خوانساری- الهه امیرانتظام- مهدی نصیری- سعید مدنی- فائزه هاشمی- مهرانگیز کار- صدیقه وسمقی- مهرداد درویشپور- هاشم آقاجری- نیره توحیدی- علی کشتگر- گلرخ ایرایی- اردشیر امیرارجمند- منصوره شجاعی- مهوش ثابت شهریاری- بهزاد کریمی- عدنان حسنپور- مریم سطوت- علیرضا رجایی- مصطفی تاجزاده- منیره برادران- تقی رحمانی- رضا علیجانی- علی افشاری- محسن کدیور- محمدجواد اکبرین- عالیه مطلبزاده- عزیز قاسمزاده- پروین فهیمی- مهدی نوربخش- فریبا کمالآبادی- احسان شریعتی- علیرضا بهشتی شیرازی- زهرا رحیمی- حسین رفیعی- قربان بهزادیاننژاد- عبدالله ناصری- عبدالله مؤمنی.
نکته اینجاست که اولین سخنران و افتتاح کنندهء همایش - که یک نوع اعلام موضع همایش نیز تلقی شد - هاشم آغاجری بود، یعنی همان کسی که در نشست 7 سال پیش وعده داده بود که «روح شریعتی طی یک رستاخیز بازخواهد گشت».
جالب نیست؟ برگزار کنندهها و نیز افراد حاضر در نشست اغلب از یک نحلهء فکری بوده و شریعتیگرایی نقطهء مشترکشان بود. اگر نام این همایش را «نشست شریعتیگرایان و دیگران» میگذاشتند، بیمناسبت نبود. گویی همه از ممیزی جریان سیاسی که نمایندهء شریعتیگرایی است عبور کردهاند.
این رویکرد هراسناک است. چنین رویکردی یکبار در سال ۱۳۵۷ در چشمها خاک پاشید. این نگاه بود که در سال ۵۷ آزادی را در «مرگ بر شاه» جست و گمان برد مملکت را با «مکتبی کردن ارکان» اش آزاد میکند. همین نگاه بود که توسط مهدی بازرگان و دیگران نمایندگی شد و تا امروز - در سایهء سخاوتمندی ملت ایران در نوازش اپوزیسیون سیاسی و خست در نقد اپوزیسیون - مبرا مانده است.
این جریان شامل غیرسکولار شامل همان شرمگینانی است که روزی روزگاری، در سال ۵۷، کمر به «نجات ایران با انقلاب» بسته بودند!
برگرفته از تلگرام نویسنده