وقوع یک انقلابِ از ۴۴ سال پیش اعلام ‌شده!

الاهه بقراط‌

هر کدام از انقلاب‌های معروف جهان را که در نظر بگیرید، مخالفان آن‌ها پس از چند سال کم و کمتر شده و نظام انقلابی با تثبیت خود یا دهه‌ها در ثبات و آرامش مبتنی بر سرکوب و سانسور ‌مانده (مانند انقلاب روسیه و چین) و یا به علت سازگاری با روح زمان به سرنوشت آن ملل تبدیل ‌شد (مانند انقلاب آمریکا و فرانسه). تنها انقلابی که به دلیل ناسازگاری، نه‌تنها با روح زمان بلکه با سرشت و کرامت انسان، هرگز از تزلزل و حالت انقلابی به مرحله ثبات و آرامش، حتا با سرکوب و سانسور، نرسیده، انقلاب اسلامی ۵۷ در ایران است.

مخالفان انقلاب ۵۷ هرچه زمان گذشت، بیش و بیشتر شدند! اگر در سال‌های نخست پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار جمهوری اش، اقلیتی دگراندیش به دلایل سیاسی و اینکه چون نظام مورد علاقه‌شان سرنگون‌شده بود و یا چون نظام مورد علاقه‌شان بر سرکار نیامده بود، مخالف این رژیم بودند، همراه با قلع‌ و قمع وحشیانه‌ء آنان، به‌تدریج، دیگر مردم عادی بودند که به دلیل جنگ و پیامدهای آن، به دلایل آموزشی و فرهنگی، به دلایل اقتصادی و معیشتی، و به دلیل زیر پا گذاشتن انواع حقوق خود روزبه‌روز به‌ صف مخالفان نظام می‌پیوستند.

در این میان، نه‌فقط وقوع خود انقلاب ارتجاعی ۵۷ یک سانحه‌ء فجیع بود بلکه تداوم انقلابیگری سیاسی و ایدئولوژیک آن نیز در شکل نظام جمهوری اسلامی مرتب در تلاش برای عقب راندن جامعه و از دست رفتن منابع و ثروتی بود که می‌بایست هزینه‌ء پیشرفت و رفاه می‌شد؛ آن‌هم تا حدی که وقتی نسل‌های جوان به عقب نگاه می‌کنند ببینند و متقاعد شوند که در جایی بالاتر و والاتر نسبت به پدران و مادران شان در سال ۵۷ ایستاده‌اند!  قضیه اما درست برعکس است!

از سوی دیگر، باوجود هورا و ماله‌کشی‌ و «علاج» انواع اصلاح‌ طلبان و معتدلین و تحول ‌خواهان داخلی و صادراتی، که با بازی با کلمات و تحریف مفاهیم و رویدادهای واقعی، به دنبال تثبیت انقلاب ارتجاعی و مشروعهء ۵۷ در برابر پادشاهی و پهلوی بودند، تا زمان بگذرد و «جمهوری» - با یا بدون پسوند «اسلامی» - به سرنوشت ایران تبدیل شود اما جامعه گوشش بدهکار نبود و راه دیگری را می‌رفت تا بتواند با ساختن پلی بین گذشته و آینده از جهنم رژیم اسلامی نجات پیدا کند.

اکنون رژیمی که بزودی و بی‌تردید در سرکوب نیز ناتوان و ناکارآمد خواهد شد دیگر نمی تواند انقلاب جدیدی را خنثی کند که پس از سرکوب ۸۸، طی چند سال تا پاییز ۹۶، در ذهن جامعه روی‌ داده و هر ساله گسترش‌ یافته و بر آگاهی نسل‌های جوان، از یکسو نسبت به حقوق خود، و از سوی دیگر، نسبت به ناتوانی و ناکارآمدی و ناهمساز بودن نظام اسلامی با جهان افزوده است.

وقوع این انقلاب جدید و ناگزیر و لازم - که عین انقلاب مشروطه، ملی و مترقی است، درهم‌تنیده با میراث پهلوی، و رو به آینده دارد - نه امسال و پارسال بلکه از همان ۵۷ اعلام‌ شده بود؛ انقلابی که به دست جوانان و زنان ایران متحد پیروز خواهد شد!

۲۹ شهریور ۱۴۰۲

برگرفته از کیهان لندن شماره ۴۲۸

بازگشت به خانه