|
تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ در نخستين کنگرهء سکولاردموکرات های ايران -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه |
|
خانه | آرشيو صفحات اول سايت | جستجو در سايت | گنجينهء سکولاريسم نو |
نامه ای سرگشاده به ۱۲۶ هنرمند ایرانی
سپیده حجامی
خطابم به شما ۱۲۶ سینماگر هنرمندی‌ست که با نوشتن نامه به دبیرکل سازمان ملل(*) دغدغهء مردم غزه و فلسطین دارید و خواهان پایان جنگ شده‌اید.
جنگ سیاه است؟ تلخ است؟ ویران کننده است؟ من هم با شما موافقم. جنگ یکی از سیاه‌ترین، تلخ ترین و ویران کننده ترین اتفاق‌هایی‌ست که به دست بشر رقم می‌خورد.
دست مریزاد به شما که انسانیت به خرج دادید و پایان جنگ اسرائیل و فلسطین را از دبیرکل سازمان ملل طلب کردید.
به واسطه‌ء این درخواستِ به ظاهر انسان دوستانه‌ء شما چند سوال در ذهن من ایجاد شد. امید که احساس مسئولیت کرده و به سوالاتم پاسخ دهید...
آیا شما خود را بی‌طرف و صرفا انسانی دغدغه‌مند می‌دانید؟ در نامه از کودکان و زنان غزه نوشتید و برای نجات جان آنان درخواست کمک کرده‌اید، تکلیف زنان و کودکان اسرائیلی که حماس از آنان بعنوان گروگان استفاده می‌کند چیست؟ جان آن‌ها ارزش ندارد؟ چرا از آن‌ها چیزی ننوشتید؟ چطور چشم‌تان را بر نوزاد اسرائیلی که در دست حماس اسیر است بستید؟
آیا همانقدر که جنگ اسرائیل و فلسطین برایتان مهم است، به سایر نقاط دنیا فکر می‌کنید؟ آیا زمانی که پوتین، رفیق گرمابه و گلستان رهبر جمهوری اسلامی، بر سر بی‌گناهانِ بی‌پناه اوکراینی بمب می‌افکند هم، برای توقف جنگ طومار نوشتید؟
در نامه به رئیس سازمان ملل از غیرنظامیان خصوصا کودکان فلسطین گفته بودید. نظرتان درباره کودکان ایرانی چیست؟ کیان پیرفلک، هستی نارویی، سیاوش محمودی، حسین محمدزهی و... که به ضرب گلوله جنگی در خیابان‌های ایران کشته شدند، ریرا اسماعیلیون، دانیال قندچی، کوردیا مولانی و ۲۶ کودک بی‌گناه دیگری که سرنشین پرواز ۷۵۲ بودند، شامل حال لطف شما نمی‌شوند؟
حقوق کودک مهم است، اما ظاهرا برای شما مهمتر از کودک و حق حیاتش،جغرافیا و مذهب اوست... در نتیجه خون کودک فلسطین از سایر کودکان، حتی از کودکان وطن، رنگین‌تر می‌نماید چرا که ما مردم ایران در چند سال اخیر ندیده و نشنیده‌ایم قدمی برای نجات کودکان ایران برداشته باشید...
سکوت مصلحتی و منفعت‌طلبانه شما شرم‌آور است. در نامه سعی بر بیدار کردن وجدان "آنتونی گوترش" کرده‌اید! هنگامی که با شلیک دو موشک ۱۷۶ انسان بی‌گناه که شامل ۲۹ کودک می‌شدند، در آسمان ایران به قتل رسیدند، وجدان شما در خواب بود و یا شاید هم به خواب زده شده بود. هنگامی که کودکان خطه کردستان و سیستان و بلوچستان برای رسیدن به مدرسه مجبور به عبور از مسیرهای صعب‌العبور هستند و جان‌شان را در این راه از دست می‌دهند، وجدان شما همچنان در خواب است. هنگامی که انگشتان ظریف دستان کودکان سیستان و بلوچستانی برای قطره‌ای آب، طعمه تمساح می‌شود وجدان شما همچنان در خواب است. اما برای کودکان فلسطین دایهء مهربان‌تر از مادر شده و خطاب به رئیس سازمان ملل دست به قلم می‌شوید؟
گویا دفاع از حقوق کودکان فلسطین نان دارد و دفاع از کودکان وطن باعث قطع نان می‌گردد! و شما گزینه اول را انتخاب کردید...
شما را ارجاع می‌دهم به ضرب‌المثل معروف ایرانی "چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است".
شما که در قصه‌گویی تبحر دارید، پیشنهاد می‌کنم از قلم‌تان استفاده کرده و شرایط اسفناک امروز ایران را برای رئیس سازمان ملل تشریح کنید، به او و سایر سیاست‌مداران دنیا از وضعیت جنگیِ پنهان، که مردمان ایران با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، بگویید.
قصهء زندگی ایرانیان را به هر شکلی که تعریف کنید سراسر رنج است و درد. چه یک قصه خطی ساده باشد، چه روایتی موازی و کشویی داشته باشد و چه قصه‌ای باشد ساختارشکن در سبک پست‌مدرن! وجه مشترک همهء سبک‌ها درد است؛ دردی که مانند بختک بیش از ۴ دهه بر زندگی ایرانیان سایه افکنده است.
به رئیس سازمان ملل بگویید ما مردم ایران اگر چه مورد هجوم و حمله کشوری بیگانه قرار نداریم، اما ۴۴سال است قومی بیگانه به خاک، فرهنگ و ثروت‌ملی‌مان حمله کرده و دار و ندارمان را به تاراج برده، بنویسید براساس قوانین بین‌المللی ما در شرایط جنگی نیستیم اما در شرایط جنگی زندگی می‌کنیم! به او بگویید دختران ما در مدارس در معرض حمله شیمیایی قرار می‌گیرند، جوانان ایرانی ناامید از فردا خودکشی می‌کنند، سفره ایرانیان روز به روز کوچکتر می‌شود، زندان‌ها در ایران پر است از نویسندگان و دانشجویان و آزادی‌خواهان...
برای یک بار هم که شده در سمت درست تاریخ بایستید و برای هم‌وطنان خود قدمی بردارید...
و در پایان امیدوارم به رهبر جمهوری اسلامی اقتدا نکرده و روش او را به کار نگیرید. چرا که عدم پاسخگویی از صفات بارز علی خامنه‌ای است! امید که شما با پاسخ به سؤالات و دغدغه‌های شهروندیِ یک ایرانی، نشان دهید خط و مشی متفاوتی دارید.
*****************************
به نام حق
جناب اقای آنتونیو گوترش دبیر کل محترم سازمان ملل متحد
ما هنرمندان ایران، به همراه جانبازان و مصدومان شیمیایی بازمانده از جنگ عراق و ایران، با امضای این نامه، دردمندانه از شما می‌خواهیم تمام تلاش خود را در جهت جلوگیری از ظلم عریانی که علیه زنان، کودکان و مردم غیر نظامی محاصره شده غزه در جریان است انجام دهید.
جناب گوترش، جایگاهی که در اختیار شماست، چه بخواهید و چه نخواهید، وجدان تاریخی بشر امروز را نمایندگی می کند و عملکرد آن سند قضاوت آیندگان خواهد بود.
به خاطر انسانیت جنگ را متوقف کنید.
با احترام - موزه صلح تهران - خانهء سینمای ایران (۲۱ آبان ماه)
اسامی امضا کنندگان به ترتیب حرف الفبا
(اسامی جدید متعاقبا به پیوست اعلام می شود).
۱ امیر اثباتی
۲ حبیب احمدزاده هنرمند و جانباز شیمیایی
۳ حافظ احمدی
۴ محمود اربابی
۵ بهمن اردلان
۶ همایون اسعدیان
۷ عبدالله اسفندیاری
۸ حبیب اسماعیلی
۹ مهدی اصلانی
۱۰ مهرداد افراسیانی
۱۱ مجید الطایی جانباز شیمیایی هفتاد درصد
۱۲ محسن امیر یوسفی
۱۳ مسعود امینی تیرانی
۱۴ مجید انتظامی
۱۵ محمد آفریده
۱۶ محمد بحرانی
۱۷ مریم بوبانی
۱۸ هدایت الله بهبودی
۱۹ بهروز بیات جانباز شیمیایی ٢۵ درصد
۲۰ حسین پاکدل
۲۱ اصغر پورهاجریان
۲۲ هادی پویان
۲۳ کمال تبریزی
۲۴ سیروس تسلمی
۲۵ محسن تنابنده
۲۶ فرهاد توحیدی
۲۷ هانیه توسلی
۲۸ بتول توکلی - همسر جانباز شهید شیمیایی جهان‌شاه صادقی
۲۹ امیرحسین توکلیان - گردان حُر و رزمنده دفاع مقدس
۳۰ امین جعفری
۳۱ مهدی جعفری
۳۲ مسعود جعفری جوزانی
۳۳ رامبد جوان
۳۴ پرویز چابهاری
۳۵ افسانه چهره آزاد
۳۶ لیلا حاتمی
۳۷ هادی حجازی فر
۳۸ مالک حدپور سراج
۳۹ حسن حسن تبار - جانباز شیمیایی هفتاد درصد
۴۰ علیرضا حسینی
۴۱ شهریار خاطری - پزشک جانبازان شیمیایی
۴۲ سعید خانی
۴۳ محسن دامادی
۴۴ علیرضا داوود نژاد
۴۵ محمد داوودی
۴۶ احمدرضا درویش
۴۷ محمدرضا دهقان
۴۸ علی دهکردی
۴۹ شادمهر راستین
۵۰ مجتبی راعی
۵۱ مرتضی رزاق کریمی
۵۲ محمّد رضایی تکبیری - جانباز شیمیایی ۵٠ درصد
۵۳ مهدی رضایی تکبیری - جانباز شیمیایی ۵٠ درصد
۵۴ احسان روستاپور - فرزند جانباز شهید شیمیایی هدایت‌الله روستاپور
۵۵ فرید سجاد حسینی
۵۶ مهدی سجاده چی
۵۷ علی سرتیپی
۵۸ محمدرضا سروش - پزشک جانبازان شیمیایی
۵۹ محمدرضا سکوت
۶۰ احمد سلیمی - جانباز شیمیایی هفتاد درصد
۶۱ کوروش سلیمانی
۶۲ محسن شاه ابراهیمی
۶۳ منوچهر شاهسواری
۶۴ علیرضا شجاع نوری
۶۵ محمد شکیبا نیا
۶۶ وجیه الله شهیدی
۶۷ داریوش صادق پور
۶۸ احد صادقی
۶۹ مهدیه صادقی - دختر جانباز شهید شیمیایی جهان‌شاه صادقی
۷۰ محمد صادقی
۷۱ حمید صالحی - جانباز شیمیایی هفتاد درصد
۷۲ رسول صدر عاملی
۷۳ محسن ضرغامی
۷۴ سعیده عرب
۷۵ محمد مهدی عسگرپور
۷۶ بهرام عظیمی
۷۷ علی‌اکبر علاف‌زاده - جانباز شیمیایی هفتاد درصد
۷۸ مجید علیزاده
۷۹ محمدرضا علیقلی
۸۰ نصرالله فتحیان - رزمنده و جانباز شیمیایی
۸۱ مهدی فخیم زاده
۸۲ محمدرضا فرحبخش
۸۳ مهرداد فرید
۸۴ ملاصالح قاری (آزاده)
۸۵ آرش قاسمی
۸۶ علی قائم مقامی
۸۷ عبدالحمید قدیریان
۸۸ ژاله کوهپایه عراقی - همسر جانباز شهید شیمیایی هدایت‌الله روستاپور
۸۹ مهدی کوهیان
۹۰ رضا کیانیان
۹۱ مصطفی کیایی
۹۲ محسن کیایی
۹۳ محمد حسین لطیفی
۹۴ علی لقمانی
۹۵ مجید مجیدی
۹۶ حسین محجوب
۹۷ اسدالله محمدی - جانباز شیمیایی هفتاد درصد
۹۸ منوچهر محمدی
۹۹ احمدرضا معتمدی
۱۰۰ کاظم معصومی
۱۰۱ عادل معمارنیا
۱۰۲ شبنم مقدمی
۱۰۳ کامران ملکی
۱۰۴ تورج منصوری
۱۰۵ فرزاد موتمن
۱۰۶ وحید موحدی - داماد جانباز شهید شیمیایی جهان‌شاه صادقی
۱۰۷ سید عبدالجواد موسوی
۱۰۸ محمد حسین مهدویان
۱۰۹ سید داوود میرباقری
۱۱۰ مجتبا میرتهماسب
۱۱۱ مازیار میری
۱۱۲ سید رضا میرکریمی
۱۱۳ اکبر نبوی منش
۱۱۴ علیرضا نجف زاده
۱۱۵ محمد علی نجفی
۱۱۶ جواد نوروزبیگی
۱۱۷ محمّد باقر نیکخواه بهرامی- جانباز شیمیایی ۶۵ درصد
۱۱۸ وحید نیکخواه ازاد
۱۱۹ افشین هاشمی
۱۲۰ سید ضیا هاشمی
۱۲۱ سیدجواد هاشمی
۱۲۲ محمدرضا هنرمند
۱۲۳ مکی یازع (جانباز)
۱۲۴ منصوره یزدانجو
۱۲۵ احمد یوسف‌زاده (آزاده)
۱۲۶ محمود یارمحمدلو.