تفنگ بدستان دیروز قلم بدستان امروز را افراطی می نامند!

بهنام امینی

ترازوی سیاست را آماده کنید، روستایی و شهری، با سواد و کم سواد، زن و مرد از هر کس که پنجاه سال گذشته را زندگی و تجربه کرده این پرسش را بپرسید، نه از مشتی که خود متهم یک فتنه اند. بپرسید اگر کسانی بر علیه حکومتی که با هر نقصی که داشت اما آماده اصلاح بود با چوب و چماق اسلحله و شایعه سازی شوریدند، نه به تنهایی با همدستی خارجی، شبانه به پاسگاه حمله کردند، در وسط شهر تهران پاسبان شهربانی را خلع سلاح کردند، سینما آتش زدند انسان کشتند، قصد ترور پادشاه مملکت را داشتند، نخست وزیر مملکت را ترور کردند، در گوشه ای از کشور علم استقلال و تجزیه بلند کردند، رژیم را برانداختند، پادگان ها را غارت کردند پرچم ایران را به زیر کشیدند، دولت و حکومت جدید ساختند در حکومت جدید هر کس به دست شان رسید به اتهام ضد انقلاب به پای چوبه دار بردند، زندان ها را پر کردند ، مملکت را غارت کردند، جنگ و ویرانی راه انداختند، چشم کور کردند تجاوز کردند، تا لحظه آخرتبلیغ حکومت و رای دهی به آنرا کردند ووو که شرح این قصه جانسوز بی شمار...

اما امروز ژست انسان مصلح دموکرات و مدافع حقوق بشر گرفته اند و به نسلی که تنها سلاحش قلم است و نهایتا همین فضای مجازی ، نسلی که خانه اش ویران شده جوانی اش بر باد رفته خشمگین است و از سر بیزاری نهایتا چند فحش نثار بانیان این خانمان سوزی می کند می گویند افراطی!

خودتان را به خواب زده اید یا دیگران را نادان تصور کرده اید؟ شعار مرگ اگر چه پسندیده نیست، اما در پیچیدگی زبانی و فرهنگی ایران تنها یک اصطلاح نمادین برای ابراز بیزاری است نه برنامه ای  مدون  برای کشتن کسی، هزاران نمونه از این قبیل استعارات که نماینگر بیزاری گوینده است را در شوخی ها جنگ و جدل های عامیانه در بین مردم کوچه و بازار روزانه  رد و بدل می شود اما هیچ کس آنرا یک هدف و برنامه عملی شخص گوینده برای انتقام تعبیر نمی کند به این نمونه ها نگاه کنید : وای اگر گیرت بیارم می کشمت، پوستت رو می کنم، پدرت رو در میارم، عامیانه ترش دهنت را سرویس می کنم چوب در آستینت می کنم، خفه ات می کنم  از فلان جا آویزانت می کنم وووو چه به شوخی چه در جدل آیا بخشی از همین فرهنگ استعاری عامیانه نیست؟

حالا چه شده شما چپ های چریک شب رو، و اصلاح طلبان تندروی دهه شصت، که یک خانه و چند نسل را ویران کردید با یک شعار استعاری این چنین احساسات تان به غلیان در آمده؟  شما از فرط کینه به تاریخ از هر جهت جغرافیایی، چه چپ و چه راست اش بیرون از دایره خرد گریخته اید. دست کم از این نسل پوزش بخواهید. اگر هم کسی خدای ناکرده  قصد جان شما را کرد مطمئن باشید همین نسل خشمگین این اندازه فروتنی دارد که نخستین کسی باشد که به پدافند از شما برآید.

بی جهت در نقش امام حسین مظلوم فرو نروید و روضه نخوانید.

https://x.com/mahistan/status/1790143558705357081

بازگشت به خانه