نتیجه آگاهی رژیم از عشق ایرانیان به میهن خود!

شبنم بدری

پس از اهدای جایزه «معمار صلح بنیاد نیکسون» به شاهزاده این انتظار هم می‌رفت که روزنامه‌های حکومتی واکنش نشان دهند. یکی از آنها نوشته است که او خواستار حملهء رژیم صهیونیستی به ایران بوده است و به دلیل حمایت از کشتار فلسطینیان این جایزه را دریافت کرده.

حکومت کودک کش، به قصد تخریب چهرهء شاهزاده‌ ای که روز به روز در بین ایرانیان محبوب‌تر می‌شود، هر روز به دروغ تازه‌ای متوسل می‌شود و این دروغ را این روزها زیاد تکرار می کند.

اما نکته جالب این است که در ابتدای گزارش خود مجبور می شوند که بنویسند که حمایت اتحادیه اروپا از ادعای مالکیت امارات بر جزایر سه گانهء ایران، تنها و تنها نشان دهندهء ضعف حکومت ایران در عرصهء بین الملل است. فرقهء تبهکار دیگر نمی تواند در داخل ایران این ضعف خود را با عربده کشی در رسانه های خود و وارونه جلوه دادن حقیقت، پنهان سازد.

پس از خواندن این خبر به یاد آوردم که نوکری ملاها برای روسیه مرزهای آبی ما را تغییر داد و سبب شد که سهم ایران از منابع دریای خزر بسیار ناچیز شود. همچنین به یاد تیترهای مزخرف روزنامه های حکومتی افتادم، تیترهایی مانند: "فردای پس از جمهوری اسلامی جهنم است"، "افشای توطئه‌های خزندهء دولت باکو برای تجزیهء ایران"، "تجزیهء ایران هدف نهایی نتانیاهو"، هشدار پزشکیان دربارهء تجزیهء ایران در نیویورک" و غیره.

ملاهای مفت‌خور حاکم بر ایران، به خصوص در سال‌های اخیر، همواره ادعا کرده‌اند که براندازی رژیم اسلامی مساوی با تجزیهء ایران است و عدهء کمی از ایرانیان را هم مدتی، با القای این ترس، با خود همراه کرده بودند و یا آنها را وادار کرده بودند که منفعل باشند و در برابر جنایات حکومت سکوت کنند. حکومت، بخصوص در زمان هایی که جنبش هایی در ایران در جریان است، بیشتر از این حربه استفاده می کند. دلیل اصلی که حکومت می تواند از این حربه استفاده کند آگاهی اش از عشقی است که ایرانیان به میهن خود دارند. حکومت می داند که برای ایرانیان حفظ تمامیت ارضی و یکپارچگی ایران خط قرمزی است که ایرانیان اجازه عبور از آن را نخواهند داد.

 پس ما هم خودمان را بیشتر باور کنیم و در سایه این عشق و در مدار ایران گرد هم آییم.

هرچند عده کمی از ایرانیان متاسفانه، در اثر وجود تبعیض های گسترده، بی‌کفایتی حکومت، عدم پاسخگویی حکومت و سرکوب شدید، با گروه‌های تجزیه طلب به شکل هایی همراهی می کنند و این نکته نباید به هیچ عنوان از نظر مبارزان دور بماند اما این بدان معنا نیست که دچار همان ترس بیهوده ای شویم که حکومت آن را القا می کند. در واقع، از هر سو که بنگریم، این حکومت است که با گسترش تبعیض و سرکوب در داخل و ضعف در عرصه بین الملل، روز به روز بیشتر ایران را در معرض تجزیه و دست درازی کشورهای دیگر قرار می دهد.

بازگشت به خانه