https://www.youtube.com/watch?v=oYcaDHEnhbU

«پیشبازی» در کنسرت پرستو احمدی

علی شاهی

کنسرت تازهٔ پرستو احمدی یک «پیشباز» است. پیشباز ایران آینده ای که در آن چیزی به نام «وزارت فرهنگ» وجود ندارد. بله. وجود ندارد. نه تنها وزارت فرهنگ، بلکه هیچ نهاد و سازمان حکومتی دیگری هم که خواهان اعمال رأی و نظر دربارهٔ فرهنگ است. حکومتی ها میتوانند از محصولات فرهنگی یک جامعه استفاده کنند یا نکنند (و برایشان بهتر است که بکنند) اما نظرشان دربارهٔ این یا آن محصول یا جریان فرهنگی خاص در حد نظر یک نفر از اعضای جامعه است و بس (اگر اصلاً به واسطهٔ موقعیت اداری شان اجازهٔ اظهار نظر در این مورد را داشته باشند). چیزی به نام کنترل فرهنگ، نظارت بر محصولات فرهنگی، یا حتی رتق و فتق امور فرهنگی معنا ندارد. حتی اختصاص بودجه از طرف حکومت برای فرهنگ هم معنا ندارد. فرهنگ چیزی سراپا متعلق به مردم و جامعه است و خودشان از طریق نهادهای اجتماعی و مردمی شان به آن شکل خواهند داد و از آن حمایت خواهند کرد.

فرهنگ تجلی آزادی یک جامعه است. جایی است که در آن یک جامعه نشان می دهد که چه زمینه ها و بسترهایی برای تحقق والاترین خواست ها و توان های اعضایش فراهم آورده و این خواست ها و توان ها نهایتاً چگونه محقق شده اند. یک جامعه مطلقاً آزاد است که هر چه می خواهد بپوشد یا نپوشد، هر موسیقی ای را بسازد یا بشنود، هر رمانی را بنویسد یا بخواند، هر اندیشه ای را بیان کند یا در معرض اش قرار گیرد و … اینکه چه موسیقی یا فیلمی خواهد ساخت، چه خواهد پوشید، به چه فکر خواهد کرد و … تماماً به خودش مربوط است و دست بالا نشان دهندهٔ خواست ها و امیال و توان هایش در هنر و اندیشه است و ربطی به حکومت ندارد. مردمی که بالغ شده اند (یا مانند مردم ایران در حال بلوغ اند) نه برای کنسرت شان منتظر اجازهٔ حکومت می مانند، نه برای دانشگاه شان، نه کتاب شان، نه فیلم شان و … بلکه خودشان با اقبال یا عدم اقبال به این یا آن محصول یا جریان فرهنگی خاص، شکل و مسیر فرهنگ شان را تعیین می کنند. وقتی از حکومتی با سایز کوچک حرف می زنیم از چنین چیزی حرف می زنیم.

به این معنا کنسرت پرستو احمدی (در کنار فیلم ها، کتاب ها، پادکست ها، درس گفتارها، پوشش ها، زبان و رفتارهای مستقل) یکی از نمونه های خوب پیشباز ایران آینده است: ایرانی که در آن هر کس با هر لباسی که دلش بخواهد، برود کنسرت اش را اجرا کند یا بشنود و برای این کار به غیر از نوازنده ها و تکنسین ها و مدیران سالن برگزاری با هیچ کس دیگری هماهنگ نکند.

بازگشت به خانه