امان از این «دشمن»

سیامک بهاری

جلسهء مشترک مجلس و قوهء قصائیه، با شرکت اژه‌ای، قالیباف، اعضای شورای عالی قضایی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی، پس از تصویب لایحه حجاب و عفاف، بر متن طوفانی از بحران و تحولات پرشتاب در خاورمیانه، تشتت اندورنی حکومت را به نمایش می‌گذارد.

رئیس قوه قضائیه می گوید: «دشمنان می‌خواهند اسلام ناب و جمهوری اسلامی را نابود کنند»!

بازهم «دشمن» و خطر نابودی اسلام‌، کلید واژه خطر فروپاشی کل حکومت است! اژه‌ای بر مسند دستگاه قضایی خونریز و بیرحم، بعنوان چماق حکومت، در بزنگاهی مهم، بر متن دود شدن عمق استراتژیک، در میانه شکست خفت‌بار جنگ افروزی و ماجراجویی‌های تروریستی – نظامی، در تقلای بی حاصل برای بازپس‌گیری سنگرهایی که حکومت اسلامی در خیزش شکوهمند زن زندگی آزادی برای همیشه از دست داده است، به مجلس اسلامی ‌آمده است.

می‌گوید اگر "متحد" نباشیم کارمان ساخته است. او فروپاشی و آینده تاریک را محتمل می‌بیند. این را به نمایندگان مجلسی می‌گوید که از رگ گردن به حکومت نزدیک‌ترند. می‌خواهد بفهمند "اتحاد" بر سر چیست!

اژه‌ای سرراست سراغ "نقشه‌ دشمن" و لزوم اتحاد بر اجرای لایحه حجاب و عفاف می‌رود. تا آنرا بعنوان چماق حکومت در حمله به زنان، به قصد ارعاب کل جامعه. عملی کند. می‌خواهد خودی‌ها را متقاعد کند که بر سر تحمیل آن به جامعه‌ با هم «متحد» باشند. چرا که اسلام ناب یعنی خود حکومت در خطر است. او می‌داند دیوار اتحاد درونی حکومت زیر فشار بی وقفه مبارزه و اعتراض مردم و ترک برداشته است. «رو سری را رها کن فکری به حال ما کن» پاسخ روشن جامعه به لایحه حجاب و عفاف و کل تقلای حکومتی است.

پیش چشم حکومت، خیابان عرصه پیشروی مبارزه زنان از پس زدن حجاب تا ایستادن بر سکوی اعتراض عریان، از بنیاد پنبه عفاف و حجاب را زده است و سپر به سپر حکومت ایستادگی می‌کند! این سکویی برای پس زدن کل جمهوری اسلامی. دور انداختن حجاب، دور انداختن حکومت اسلامی است.

«آهو دریایی» مظهر خشم و عزم جامعه و پرچم افراشته اتحاد قدرتمند مردم علیه حکومت است. آنچنان پر قدرت که نه فقط زیر‌پای خودی‌های حکومتی را خالی کرده است. بلکه خود "قانون حجاب" را دارد به امکان و فرصتی برای مبارزه جمعی جامعه علیه حجاب بدل می‌کند. اتحاد جامعه علیه این لایحه دقیقا اعلام «نه» بزرگ جامعه علیه کل حکومت برای به زیر کشیدن آن است!

بازگشت به خانه