متن دعوتنامهء عام

 

هموطنان به جان آمده از بد کاری های حکومت اسلامی!

 

در گردهمائی و کنگرهء سکولار دموکرات های ايران شرکت کنيد!

 

دعوتی از شخصيت ها، سازمان ها و کوشندگان سياسی معتقد به سکولار دموکراسی

 

11 ارديبهشت 1394 ـ 1ماه مه 2015

 

خوانندهء گرامی ِ اين نامه!

تقاضا داريم که نامه را تا به آخر بخوانيد و سپس تصميم بگيريد که می خواهيد با محتوای آن چه کنيد.

اين نامه حاوی دعوتی عام است برای انجام يک گردهمآئی؛

دعوتی ست از شخص شما، بعنوان فردی از مجموع ايرانيان و همپيوندان احزاب سياسی ايرانی که خود را عضو اپوزيسيون حکومت اسلامی مسلط بر کشورمان می دانند،

و نيز دعوتی است از ديگرانی که، چون شما، به جدائی ناپذيری ِ دموکراسی از سکولاريسم می انديشند.

حتی دعوتی است از مخالفان سکولار دموکراسی تا اگر نظری دارند آن را حضوراً با ديگران در ميان بگذارند.

در اين راستا،علاوه بر اين نامه، فهرستی از نام های حدود هزار تن ايرانی شناخته شده ـ نويسنده، تحليل گر، برنامه ساز، نويسنده، هنرمند، انديشه ورز و فعال سياسی ـ گرد آوری شده و هر يک از آنان نيز مخاطب صريح اين نامه اند.

اما اگر نام شما يا کسی که شما می شناسيدش در اآن فهرست نيامده باشد اين امر هرگز به معنای آن نيست که او دارای «شرايط ويژه»ی شرکت در اين گردهمآئی نيست، چرا که اساساً هيچگونه شرايط ويژه ای به اين دعوت سنجاق نشده است.

اين دعوتی از شما و همگان است تا، بدون هيچگونه تعهد و پيوند سازمانی با نهادی خاص، دو روزی را گرد هم آئيم و به سرنوشت آيندهء وطن مان بيانديشيم و به يافتن راه حل های واقع گرايانه بپردازيم.

نام اين گردهمآئی «کنگرهء ساليانهء سکولار دموکرات های ايران» است.

برگزار کنندگان آن، بدون قائل شدن به حق ويژه ای برای خود، قصد دارند کنگرهء امسال را، که پس از نخستين کنگره  در واشنگتن، و دومين کنگرهء در شهر بوخوم آلمان برگزار شکنند و با ترغيب شما به شرکت در آن به شما توضيح دهند که چرا حضور فعال تک تک نيروهای سکولار دموکرات است که می تواند نيروی واقعی سکولار دموکراسی را در سپهر سياست امروز کشورمان آشکار سازد.

خواست های ما چنين اند:

- موضوع کلی اين کنگره چنين باشد: «چرا هنوز متحد نشده ايم؟»

- شرکت کنندگان در جلسات چهارگانهء دو روز کنگره، که شرح پيشنهادی برنامهء آن در  اين پيوند آمده است، اعم از شخصيت های سرشناس و فعالان کمتر شناخته شده، همگی خود را صاحب کنگره بدانند و، بجای نشستن و گوش فرا دادن به سخنرانی های مرسوم، کلاً بصورتی آزادانه در تبادل نظرها، مناظره ها و مباحث شرکت کنند.

- کنگره جولانگاه انديشه و ادب و هنر سکولار دموکرات های ايران نيز بشمار رود.

- برای بهتر شدن سالانهء آن همگان بتوانند پيشنهاد دهند و اعلام آمادگی داوطلبانه کنند.

- کنگره را تبديل به ميعادگاه سالانهء همهء سکولار دموکرات های ايران نمايند.

- و باور داشته باشند که حضور هر يک از آنان در اين کنگره دارای اهميتی بالاتر از هر سخنرانی و بحثی است. سخنرانی ها را می توان از راديو و تلويزيون شنيد؛ بحث های نظری و آکادميک را می توان در کتاب ها خواند، يا از راديو تلويزيون ها دريافت و در سمينارها تعقيب کرد. اما هيچ کدام اينها نمی توانند به پيدايش و نمايش جمع سکولار دموکرات ها، همچون يک نيروی واقعی سياسی ـ اجتماعی ايرانی، کمک کنند. تنها حضور داوطلبانه و منسجم ما در اين گونه گرد همآئی ها است که می تواند «سيمرغ» را از گرد هم آمدن «سی مرغ» بوجود آورد.

پس، از شما می خواهيم خبر آمدن و شرکت تان را به ما اطلاع دهيد، اجازه دهيد خبر آمدن تان را به اطلاع عموم برسانيم، جزو صاحبان و ميزبانان کنگره شويد، و اگر بدلايلی امکان آمدن تان وجود ندارد، حمايت خود را از تشکيل کنگره دريغ نکنيد.

 

***

براستی، مگر نه اينکه رسم همهء جوامع انسانی آن بوده است که افراد باورمند به هر عقيده ای گرد هم آيند، به شکل های گوناگون روابط خود را سامان دهند، بر سير حوادث جوامع خود اثر بگذارند، و بکوشند تا نظر اکثريت افراد جامعهء خويش را با باورهای خود موافق سازند؟

و مگر نه اينکه افراد دين مدار و يا باورمندان به ايدئولوژی های مختلف، از قديم الايام در اين کار سابقه داشته و پيوندهای خود را گاه در حد تبديل کردن شان به آئين ها و مراسم قابل تکرار و صاحب ضربآهنگ ارتقاء داده اند؟ و آنگاه اگر به قدرت برسند آنچه را «ارزش» های مربوط به عقيدهء خود می دانند بر کل جامعه تحميل کنند؟

خوشبختانه، از جنگ دوم جهانی بدينسو، احزابی که برای ادارهء کشور فلسفه ها و برنامه های مختلفی را در نظر می گيرند رفته رفته تبديل به نوع جديدی از گردهمآئی های عقيدتی شده اند و، هر کجا که حکومت های استبدادی و ديکتاتوری سرکوبگر جای خود را به دموکراسی های مبتنی بر اعلاميهء جهانگير حقوق بشر داده اند، آنها نيز بازيکنان واقعی صحنهء سياست شده و هر يک، بخواست و ارادهء ملت های خود، تا مدتی معين، زمام امور کشور را به دست گرفته اند.

اما، متأسفانه، هنوز هم احزاب سياسی نتوانسته اند در جوامع استبدادی از لحاظ قدرت و کارائی جانشين نهادهای ايدئولوژيک شوند حال آنکه آشکار است که، در سير تحول اينگونه جوامع به سوی آزادی و دموکراسی، هم اينان پيشاهنگ و پيش برندهء کار محسوب می شوند.

در کنار اين واقعيات، واقعيت بزرگ تری هم وجود دارد: شايد در سپهر سياسی اپوزيسيون حکومت اسلامی ايران گسترده ترين قشر اجتماعی را ناراضيان از اين حکومت و خواستاران تغيير آن تشکيل دهند. خروج ميليون ها ايرانی از وطن شان خود به معنای عدم تحمل حکومت اسلامی از جانب آنها و خواستاری رهائی کشورشان از قيد و بندهای جامعه شکن اين حکومت است. اما اين گروه پر جمعيت، در برابر گروه های کوچکی که در احزاب گوناگون گرد آمده و بر اساس مرامنامه و اساسنامه هائی به فعاليت سياسی مشغولند، گروهی گسيخته و نامنسجم و بی رغبت برای پيوستن به احزاب محسوب می شوند و ميزان ارتباط شان با يکديگر، بمنظور همدلی و همانديشی و انجام فعاليت های هماهنگ و مشترک، بسيار اندک بوده است.

به همين دليل، گروهی از فعالان و روشنفکران سياسی خارج کشور، در خرداد ماه 1392 (يکسال پيش)، با امضای سندی با نام «پيمان نامهء عصر نو»، خود را با صفت ترکيبی «سکولار دموکرات»، و با مشخصاتی هفده گانه، به سپهر سياسی ايران معرفی کردند. آنها، با توجه به فقدان سرپناهی که بتوان در زير آن گرد آمده، به گذشته و حال و آينده انديشيد، از حال و روز يکديگر با خبر شد، و امکانات عملی جانشين ساختن حاکميتی سکولار دموکرات را در مورد حکومت اسلامی ـ ايدئولوژيک کنونی سنجيد، مصمم شدند تا هر ساله در گوشه ای از جهان گرد هم آيند، همهء کسانی را که به آيندهء سکولار دموکرات ايران دلبسته اند فرا خوانند، و بکوشند از طريق پيوند زدن ميان اين همه نيروی پراکندهء معتقد به سکولاريسم و دموکراسی، نيروئی منسجم و چشم گير بوجود آورند.

آنها اين «گردهمآئی» را «کنگرهء سکولار دموکرات های ايران» نام نهادند.

مؤسسان اين کنگره، در مرحلهء کنونی، آن را صرفاً يک گردهمآئی سياسی تلقی کرده و به صادر کردن قطعنامه و ايجاد انتخابات برای ايجاد نهاد سياسی خاصی اعتقاد ندارند؛ هر چند روشن است که وقتی نيروهای سکولار دموکرات گرد هم آمده و به رايزنی بپردازند امکان اينکه عده ای از آنان، بر پايهء برنامه ها و تحليل های مورد توافق خود، دست به تشکيل نهادهای سياسی جديدی هم بزنند وجود دارد.

اتفاقاً همين واقعه در جريان برگزاری نخستين کنگرهء سکولار دموکرات های ايران نيز اتفاق افتاد و کسانی که در آن تاريخ در شهر واشنگتن (پايتخت ايالات متحدهء امريکا) گرد هم آمده بودند تصميم گرفتند تا در يک نهاد سياسی جديد به نام «جنبش سکولار دموکراسی ايران» متشکل شوند. در پی تشکيل اين نهاد نيز گروهی از امضاء کنندگان «پيمان نامهء عصر نو» که در واشنگتن حضور نداشتند نيز به اين «جنبش» پيوستند.

«کميتهء برگزاری کنگره»، نهادی مستقل ار تمام تشکل های سکولار دموکرات است و مسئوليت گردآوری منابع مالی، تهيهء محل برگزاری کنگره، سامان دادن به پخش زندهء راديو ـ تلويزيونی آنچه در کنگره پيش خواهد آمد، تهيه دو نهار برای ميهمانان کنگره (روزهای شنبه و يکشنبه)، تعيين موضوعات و گردانندگان مجالس بحث و تبادل نظر چهارگانه (دو صبح و دو بعد از ظهر) بر عهده دارد. کميته اما توان مالی برای پرداختن هزينه های سفر، اياب و ذهاب و اقامت در هتل محل برگزاری کنگرهء سوم ( هتل رلکسا) يا خوابگاه های را که در شهر فرانکفورت آمادهء پذيرائی از شرکت کنندگان در کنگره هستند نخواهد داشت و در اين مورد نقش تسهيل کننده را بازی می کند. کسانی که قصد اقامت در اين هتل را دارند می توانند اطاق خود را با ذکر اين که شرکت کننده در کنگره هستند، با قيمت های ويژه (يک نفره 65 يوو و دونفره 86 يورو)، از قبل رزرئ کنند.

 

***

بدينسان، هر کس که از راه دور و نزديک، به هزينهء شخصی، رنج سفر را بر خود هموار کرده و به شهر فرانکفورت بيايد، نه ميهمان که صاحب خانه و ميزبان محسوب می شود و در ايجاد جريانی شرکت می کند که می خواهد، بر فراز هرگونه ايدئولوژی و باور سياسی، سنتی فرخنده را برای سال های بی شمار آينده پايه گزاری کند؛ آنگونه که پس از فروپاشی و انحلال حکومت اسلامی نيز اين سنت ادامه يابد و هر ساله، نيروئی نگاهبان سکولار دموکراسی آن را پايدار بدارد.

«کميتهء برگزاری» از شرکت کنندگانی که علاقمند به ايراد سخنرانی در يکی از جلسات چهارگانهء کنگره هستند دعوت می کند که هرچه زودتر تصميم خود را به کميته اطلاع دهند. قرار است در هر جلسه تا هشت نفر (هر يک 10 دقيقه) سخن بگويند. در پايان هر جلسه نوبت به بخش پرسش و پاسخ خواهد رسيد. ای ميا و فکس کميته از اين قرار است:

 

E-mail:  isd.congress@gmail.com

 

Fax: (USA) 509-352-9630

 

در عين حال، در صورتی که بدلايلی قادر به حضور در کنگره نيستيد اما از برگزاری آن حمايت می کنيد، لطف کرده و نام کامل خود را برای کميتهء برگزاری ارسال داريد.

فهرست نام کسانی که در کنگره شرکت خواهند کرد يا از آن حمايت می کنند به تدريج در سايت کنگره اعلام خواهد شد.

 

 

همچنين، از آنجا که تشکلات سکولار دموکراسی، نظير همين کنگره، جز بر کمک های هموطنان و اعضاء خود تکيه ندارند، مخارج برگزاری کنگره ها نيز بايد از اين راه تأمين شود. در اين مورد حسابی در  بانک و نيز در شبکهء مالی Paypal در آدرس زير باز شده است. برای اطلاع از چگونگی ارسال کمک مالی به اين پيوند مراجعه کنيد:

 

http://isdmovement.com/In2/Donation.htm

 

همچنين از شما خواهش می کنيم که خود را ميزبان اين کنگره دانسته و لينک اين صفحه را برای ديگرانی که نگران ميهن مان هستند بفرستيد.

با تشکر قبلی.

اعضاء کميتهء برگزاری کنگره سوم سکولار دموکرات های ايران

 

بازگشت به صفحهء اول