اساسنامهء نهاد هماهنگی جنبش سکولار دمکراسی ایران

تأسيس: 14 مرداد 1392 | در نخستين کنگرهء سکولار های ايران | همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه

1 فروردين ماه 1394 ـ 21 ماه مارس 2014

اساسنامهء « نهاد هماهنگی جنبش سکولار دمکراسی ایران»

بنا بر این واقعیت که خواستِ استقرار «دمکراسی»، بدون یک «قانون اساسی سکولار» که مبتنی بر اعلامیه جهانی حقوق بشر باشد، به هیچ صورتی تحقق پذیر نخواهد بود، بخش بزرگی از ملت ایران، با رنگین کمانی از باورهای گوناگون سیاسی و اعتقادی، به این نتیجه رسیده است که یگانه پادزهر حکومت اسلامی مسلط بر کشور، الغای قانون اساسی این حکومت مذهبی و انحلال نهادهای ایدئولوژیک و مذهبی برآمده از آن است.

بيش از سه دهه پس از استقرار حکومت مذهبی کنونی، جوشش و جنبش سکولار دمکراسی در ایران بر محور چنین مطالبهء برحقی ، پویا و فراگیر شده است. این جنبش بر این باور است که یک حکومت سکولار دمکرات، که بنا به فلسفه وجودی اش بی طرف خواهد بود، چتری حمایتی بر سر همه افکار و عقاید پایبند به دمکراسی می گستراند.

جنبش سکولار دمکراسی یک جوشش ملی است و هیچ فرد و یا گروهی نباید و نمی تواند ادعای مالکیت انحصاری بر آن را داشته باشد اما، از آنجا که هر جنبشی برای حرکت به سوی اهداف خود نیازمند متمرکز کردن امور مختلف خويش است، بدین منظور عده ای از ایرانیان و تشکل های باورمند به سکولار دمکراسی تشکیلاتی را به نام«نهاد هماهنگی جنبش سکولار دمکراسی ایران» بنا بر اساسنامه ای که اصول آن در زیر می آید تدوین کرده اند.

شایان یادآوری است که ایجاد نهاد هماهنگی جنبش سکولار دمکراسی بر بستر تلاش های ارزشمندی که از دیر زمان برای آموزش و اتحاد عمل نیروهای سکولار دمکرات بوده است تحقق می یابد. در حين انجام چنین تلاش هایی بود که در اول تیر ماه 1392 برابر با 13 ژوئن 2013 «پیمان نامه عضر نو» بعنوان سند سیاسی به امضای 145 تن از کوشندگان و روشنفکران ایرانی رسید و بر اساس آن، يک «دبيرخانهء جنبش سکولار دموکراسی ايران بوجود آمد و دو کنگرهء ساليانه در مرداد سال های 1392 و 1393 از گرد هم آمدن بخشی از سکولار دموکرات های ايران برگزار گردید. اساسنامهء حاضر برای تکامل بخشی به ساختار «دبيرخانه»ی مزبور تهيه شده و حاصل تجربه های بین این دو کنگره است.

نام تشکل برآمده از اين اساسنامه «نهاد هماهنگی جنبش سکولار دمکراسی ایران» است که در اين اساسنامه از آن به شکل کوتاه شدهء «نهاد هماهنگی جنبش» ياد خواهد شد.

«نهاد هماهنگی جنبش» تشکلی سیاسی است که بر اساس «پيمان نامهء عصر نو» برای استقرار حکومت سکولار دموکراسی بجای حکومت اسلامی در ایران فعالیت می کند.

کلیهء فعالیت های بيرونی نهاد هماهنگی جنبش علنی است.

الف: هر فرد حقیقی و یا حقوقی (سازمان های سياسی و مدنی سکولار دموکرات) می تواند، با پرداخت مبلغی بر اساس همت عالی از نهاد هماهنگی جنبش حمايت کرده و در زمرهء پشتيبانان آن در آيد.

ب: پشتيبانان نهاد هماهنگی جنبش، حق دریافت نشریات، دعوت به جلسات سخنرانی و نشست های پالتاکی نهاد هماهنگی و طرح نظریات و پیشنهادات خود را خواهند داشت. وظيفهء تصميم گيری پيرامون اينگونه پيشنهادات بر عهدهء دفتر سياسی نهاد هماهنگی (موضوع ماده 11) خواهد بود.

الف: هر يک از پشتيبان نهاد هماهنگی جنبش، در صورت تمايل و رعايت شرايط زير، می توانند تبديل به «عضو نهاد هماهنگی جنبش» شوند.

- پرداختن حق عضويتی که در مجمع عمومی نهاد تعيين می شود با اين توجه که مبالغ پرداختی بعنوان پشتيبانی قابل تبديل به حق عضويت خواهند بود.

- اعلام پذیرش «پیمان نامه عصر نو»، اساسنامه و آیین نامه های داخلی نهاد هماهنگی جنبش.

- اعلام نام و نام خانوادگی حقيقی (يا نام مستعاری که بدان اشتهار دارند)، آدرس کشور محل سکونت، تلفن و آدرس ایميل با تکمیل کردن فرم عصویت

- اعلام آمادگی برای انجام فعايت هائی که دفتر سياسی به آنان محول می کند.

ب: هر عضو نهاد هماهنگی جنبش، علاوه بر داشتن مزايای مربوط به پشتيبانان نهاد، حق شرکت در مجامع عادی و فوق العادهء اعضاء نهاد، حق انتخاب کردن و انتخاب شدن برای مسئولیت هایی که در اين اساسنامه تعيين شده را دارد.

تبصره: اعضاء نهاد هماهنگی جنبش نمی توانند عضو سازمان هائی باشند که دفتر سياسی اين نهاد هدف و روش کار آنها را مخالف مفاد پيمان نامهء عصر نو نهاد تشخيص دهد. (اين تبصره در تاريخ 27 آوريل 2015 به اساسنامه افزوده شد).

الف: از هر عضو جنبش که بر خلاف پیمان نامهء عصر نو و اصول اساسنامهء نهاد هماهنگی عمل کند، با تصویب دفتر سیاسی، سلب پيوند خواهد شد.

ب: فرد یا افرادی که عضويت شان در نهاد سلب گردد، حق اعتراض به مصوبهء دفتر سیاسی را خواهند داشت. در آن صورت یک کمیسیون متشکل از سه نفر، که دو نفر آنان از جانب دفتر حقوقی نهاد و يک نفر هم از جانب شاکی و همگی از ميان اعضاء نهاد انتخاب می شوند، به شکایت و اعتراض شاکی رسیدگی می کند. دفتر سياسی، با در نظر گرفتن توصیهء این کمیسیون، تصمیم نهایی را اتخاذ می کند.

پ: کسی که عضويت اش در نهاد سلب شده نمی تواند خواستار اعادهء مبالغ پرداختی خود به نهاد هماهنگی شود.

الف: هر سازمان سکولار دموکراتی که رسماً مفاد مندرج در «پيمان نامهء عصر نو» را بپذيرد، و معادل حق عضويت دو عضو را بپردازد، می تواند به عضويت نهاد هماهنگی جنبش درآيد.

ب: هر يک از سازمان های عضو مجمع مزبور می تواند در «دفتر سياسی" دارای حداکثر دو نماينده بوده و نيز دارای دو حق رأی باشند.

ت: همين نمايندگان حق دارند از جانب سازمان های متبوع خود در مجامع عمومی اعضاء جنبش (موضوع ماده 8 اين اساسنامه) شرکت کنند و در اين مجامع هر سازمان دارای دو رأی است که بوسيله يک يا دو تن از نمايندگان اش اعلام می شود.

الف: اعضای این هیئت از میان شخصیت های اجتماعی و فعالان سیاسی پشتيبان يا عضو نهاد هماهنگی، با پیشنهاد اعضای «دفتر سیاسی» و تصویب اکثريت مطلق اعضاء این دفتر تعیین می گردند.

ب: مشاوران از لحاظ حق اظهار نظر و شرکت در رآی گيری ها با ديگر اعضاء دفتر سياسی برابرند.

پ: دفتر سياسی می تواند در صورا توافق اکثريت اعضاء هر مشاوری را بر کنار کند.

الف: مجمع عمومی اعضاء نهاد بالاترین ارگان تصميم گيری در مورد کلیهء مسایل سیاسی، تشکیلاتی و مالی است.

ب: مجامع عمومی اعضاء نهاد به دو صورت عادی و فوق العاده برگزار می گردند. "همایش عادی" در فروردین ماه هر سال به دعوت نهاد هماهنگی (موضوع مادهء 10) برگزار می گردد. همایش فوق العاده به تقاضای اکثریت مطلق اعضاء دفتر سیاسی و یا به تقاضای اکثریت مطلق پشتيبانان نهاد برگزار می گردد.

پ: از آنجا که حضور فيزيکی کليهء پشتيبانان در اين مجامع مقدور نيست، اين مجامع بصورت اينترنتی، و در صورت لزوم به شکل مکاتباتی، بوسيلهء دفتر امور اداری و مالی نهاد هماهنگی تشکيل و اداره می شوند.

ت: از آنجا که با برگزاری اينترنتی مجامع ديگر نيازی به دعوت های مجدد نيست، مجامع عمومی اعضاء نهاد در همان دعوت اول و با حضور هر تعداد از پشتيبانان رسميت می يابند.

ث: در اين مجامع کلیهء تصمیمات با رأی اکثریت مطلق اعضاء نهاد به تصویب می رسند.

الف : دبیرخانه نهاد هماهنگی جنبش (از اين پس «دبيرخانه») شامل چند دفتر به شرح زیر است:

- دفتر کمک به برگزاری همايش های سکولار دموکرات

ب : مسئولان این دفترها به وسیله «مجامع عمومی سالیانهء اعضا نهاد» برگزیده می شوند. شرح وظایف این دفترها به وسیله «دفتر سیاسی نهاد هماهنگی» تدوین و تصویب می شود.

ث: روش انتخاب دبیران دفترهای نهاد هماهنگی به این ترتیب است که:

- دفتر امور اداری و مالی، در هفته اول فروردين ماه هر سال، دعوت نامه ای را برای پشتيبانان جنبش ارسال می دارد و از آنان تقاضا می کند تا، در صورت تمایل، تقاضای خويش را با ذکر شایستگی های خود جهت احراز مسئوليت در نهاد ظرف دو هفته اعلام دارند.

- دفتر سياسی تقاضاهای نامزدها را مورد بررسی قرار داده و در پایان هفته سوم فروردين ماه فهرست نامزدان را به اطلاع کلیهء اعضاء جنبش می رساند.

- از یک روز پس از اطلاع رسانی، به مدت یک هفته نظر خواهی اینترنتی از اعضا، انتخابات آغاز می گردد. - در هفتهء اول ارديبهشت ماه، نتایج رأی گیری که با هر تعداد آراء اخذ شده نهایی محسوب می شود اعلام می گردد.

- دارندگان رای بیشتر دبیر دفتر و دارندگان آراء پس از آنها عضو علی البدل خواهند بود.

ث: در صورت نبودن داوطلب برای احراز دبیری هر یک از دفترها، دبیر پیشین آن دفتر در صورت تمایل در آن سمت ابقا می گردد.

ج: در صورت عدم تمایل دبیری برای ادامه کار و نبود عضو علی البدل، دفتر سیاسی، تا تشکیل همایش سالیانه و انتخابات بعدی، یکی از اعضاء خود را بدان سمت تعیین می کند.

الف: این دفتر مهم ترین مرجع تصمیم گیری در فاصلهء زمانی بین دو نشست همایش سالانه است.

- نمایندگان سازمان های عضو نهاد (حداکثر 2 نفر از هر سازمان)

- مشاوران از ميان اعضاء و پشتيبانان نهاد (به هر تعداد)

پ: جلسات اعضاء اين دفتر بصورت اينترنتی انجام می گيرد

جلسه دفتر سياسی با حضور دو سوم اعضاء دفتر رسميت می طلبد.

ت: تصميمات اين دفتر با رأی اکثريت اعضاء حاضر در جلسه رسمی می شود.

ث: اعضائی که قادر به شرکت در جلسه ای نباشند می توانند مراتب را کتباً به دبير امور اجرائی نهاد اطلاع داده و رأی خود را به يکی ديگر از اعضاء دفتر سياسی محول کنند.

ج: يک عضو دفتر سياسی نمی تواند، علاوه بر رأی خود، حامل بيشتر از دو رأی از جانب غايبانی باشد که کتباً مراتب غيبت و اعطای حق خود به عضو ديگر را به دبيرخانهء نهاد هماهنگی جنبش اطلاع داده باشند.

چ: اعضاء اين دفاتر با رأی سه چهارم اعضاء دفتر قابل عزل اند.

الف: سخنگوی نهاد هماهنگی از میان اعضای دفتر سیاسی و با رای اکثریت مطلق انتخاب می شود.

ب: سخنگوی جنبش در برابر دفتر سیاسی مسئول و به وسیلهء آن قابل عزل است.

تغییر و اعمال اصلاحات در این اساسنامه تنها در مجامع عادی یا فوق العاده اعضا نهاد هماهنگی جنبش و با رأی اکثريت مطلق اعضاء امکان پذیر خواهد بود.

در صورتی که تعداد اعضاء نهاد به کمتر از ده نفر کاهش یابد، اعضاء باقی مانده می توانند نسبت به انحلال نهاد هماهنگی اقدام کنند.

ماده 15- این اساسنامه در پايان اسفند ماه 1393 به تصویب مجمع فوق العادهء مؤسسان «جنبش سکولار دموکراسی ايران»، که از اين پس «نهاد هماهنگی جنبش سکولار دموکراسی» خوانده می شود رسيده و از اول فروردين 1943، بعنوان جانشين اساسنامهء قبلی «جنبش سکولار دموکراسی ايران» قابل اجرا خواهد بود.

توضيح: مؤسسان نهاد هماهنگی و اعضاء اوليهء نهاد و اعضاء نخست دفتر سياسی عبارتند از:

1. وحيد آبان 2. مهين ارجمند 3.حسن اعتمادی 4. کورش اعتمادی 5. اقبال اقبالی 6. پگاه امينی 7. کامبيز باسطوت

8. محسن بهزاد کريمی 9. احمد تاج الدينی 10. پرويز حدادی زاده 11. مهدی زمانی 12 . نسترن نيکی عليی

13. دکتر حسن کيانزاد 14. دکتر کورش فرزين 15. منوچهر محمدی 16. مراد معلم 17. مهدی مفخمی

18. دکتر اسماعيل نوری علا 19. پرتو نوری علا 20. احمد وحدانی

1. پیوند سرای نویسندگان، شاعران و هنرمندان سکولار دموکرات ایران

(با نمایندگی خانم پرتو نوری علا و آقای اسماعيل نوری علا)

2. جبههء ملی ايران (در خارج کشور) (با نمايندگی آقايان دکتر اميرهوشمند ممتاز و مهدی زمانی)

3. سازمان برونمرزی حزب پان ايرانيست ايران (با نمايندگی خانم مهین ارجمند و آقای دکتر حسن کيانزاد)

4. شبکهء سکولارهای سبز ایران (با نمايندگی خانم نسترن عليی و آقای احمد وحدانی)

5. کانون حقوق بشر ایران در تبعید (با نمایندگی آقایان منوچهر محمدی)

6. گروه رايزنی برای اتحاد (با نمايندگی آقايان کورش اعتمادی و وحيد آبان)

7. مرکز مطالعات استراتژيک اپوزيسيون (خانم پگاه امينی و آقای محسن بهزاد کريمی)