تاريخ اعلام موجوديت «جنبش»: 14 امرداد 1392

تاريخ انتشار اين شماره: جمعه 29 آذر تا یکشنبه 1 دی 1398 - 20 تا 22 دسامبر 2019

يلدا، شب پیروزی نور بر ظلمت، بر رزمندگان عليه حکومت اسلامی  خجسته باد

یلدا، و خورشیدی که اشک هامان را خواهد شست

شکوه ميرزادگی

امسال یلدای ما، این پیام آور نور و مهربانی، وقتی می آید که زادگاهش از اشک و اندوه رنجور است. زیباترین و شجاع ترین فرزندان سرزمین اش به دست دیوهایی از اعماق تاریکی بدر آمده به خاک و خون کشیده شده، و مردمان نیک دل اش داغدار چراغ هایی هستند که خاموش شده اند.◄

پشتیبانی پنج نهاد سیاسی از

واپسین هشدار به جمهوری اسلامی در ایران

کورش زعیم

توضيح سردبير: در پی حوادث آبان ماه سال جاری، که به گمان ما سرآغاز انقلاب سکولار دموکرات ايران محسوب می شود، آقای مهندس کورش زعيم «هشدارنامه» ای را در سايت شخصی خود منتشر کرده اند. ما ايشان را فردی وطن دوست، با سواد و با حسن نيت می دانيم که، همچون پزشکی حاذق، بيماری مريض خود را درست تشخيص داده و آن را با بلاغت کامل تشريح کرده است اما، متأسفانه و، از نظر ما، نسخه پیچی ايشان - که راه به اميد بستن به سران سپاه پاسداران و نيز ائتلاف با تشکيلات مشکوکی به نام «آبان» برده است -حاصلی جز کشتن بيمار نخواهد داشت. تلاش برای ايجاد قطب آلترناتيو در داخل کشور  و اميدواری به اقدام پاسداران موجب آن شده است که توهمی بی نتيچه در برخی از فعالان سياسی بوجود آيد  تا آنان نيز، در کلام پايانی ايشان، «ناامیدانه در انتظار بازخورد خردمندانه و آینده نگرانه»ی اشعالگران ايران باشند. بهر حال اين ملاحظات هيچ از تحسين ما برای شيوائی اين «دادنامه» نمی کاهد. آن را با هم بخوانيم.◄

نوبت به «نهادهای مدنی قلابی» رسیده است

مجید محمدی

بعد از سرکوب معترضان توسط نیروی انتظامی، بسیج، سپاه و لباس شخصی‌ها در خیابان‌ها، بسیج کارکنان نهادهای نظامی و انتظامی و نهادهای تحت نظر رهبری و کارکنان دولتی به خیابان‌ها برای بیعت مجدد با رهبر، و موج بازداشت‌ها در سراسر کشور، اکنون نوبت نهادهای مدنی دولت ‌ساخته و قلابی است که اعتراضات عمومی را به زیر قالی و فراموشی بفرستند.◄

شرایط لازم و شرایط کافی برای وقوع انقلاب

و ضرورت مدیریت انقلاب برای استقرار دموکراسی

وحید وحیدی تهرانی

نشانه های زیادی وجود دار که نظام سیاسی رژيم اسلامی ایران، پس از چهل سال پیگیری یک راهبرد فاجعه بار و مخالف منافع ملی ایرانیان، که به منزوی شدن ایران در دنیا و  ورشکستگی اقتصاد کشور منتهی شده است، اکنون و پس از کشتار سبعانهء مردمی که در اواخر آبانماه در  اعتراض به سیاست های خانمان برانداز آن به خیابان ها آمده بودند، از نقطهء بی بازگشت عبور کرده و بکلی مشروعیت خود را از دست داده است.◄