آغاز کار جنبش: 14 امرداد 1392         

تاريخ انتشار اين شماره:  19 تا 22 فروردين 1398 - 8 تا 11 آوريل 2019

◊ جستجو در اين سايت   ◊ آرشيو صفحات اول اين سايت    ◊ پيوند به سايت های ديگر     ◊ويدئوهای آموزشی

 ◊ سايت سکولاريسم نو   ◊ پيمان نامهء عصر نو     ◊ کنگرهء سالانهء سکولار دموکرات های     

◊ سايت مهستان چنبش       ◊ مفاهيم اصلی    ◊ بیانیهء «جدایی کامل حکومت و مذهب در ایران»

◊ حزب سکولار دموکرت ايرانيان    ◊ خبرگاه حزب   ◊ نشريهء «گيتی مداری» حزب  ◊ بيانيه های مشترک

بدبختی يکی دو تا که نيست؛ از يک طرف مملکت را آب برده است و از طرف ديگر هنرمند بزرگ مملکت ما، مشهور به حاج آقا مشايخی، را خواب (يعنی کل من عليها فان). لذا اجازه بفرمائيد به هر دو مطلب يکجا بپردازيم و زوايای مختلف اين دو فاجعهء دولتی (که می گويند هر دو «ملی» است) را مورد بررسی دهيم. ياد شاعر شعر مشهور «سه پلشت»، زنده ياد غلامرضا روحانی، بخير که سرود: « سه پلشت آید و زن زاید و مهمان برسد / عمه از قم برسد خاله ز کاشان برسد // خبر مرگ عم اوقلی برسد از تبریز/ نامهء رحلت دائی ز خراسان برسد».◄

امروز از اتفاق، توی صحبت هایم با رفیقی عزیز، حرف شد از این کارم. خاطرم هست وقتی، حدود پنج سال پیش، مجموعه‌ی اینک آخرالزمان را به نمایش گذاشتم، بعضی از مخاطبانِ مثبت اندیش (بخوانید ماله‌کش)، با پوزخندی عاقل اندر سفیه‌طوری نگاه می کردند به کارها و می گفتند که تو زیادی بدبینی! حتی آقای عشق پایتخت، امید بلاغتی،  فرمودند که حق نداری با همچین دید سیاهی به شهر نگاه کنی (البته میانِ من ِ نفرت‌پراکن و اوشون، بنده تهرانی بودم و او، مهاجرِ سینه چاک!) یک دوست دیگری هم، با حالتی عصبی و در حال ناخن جویدن، به من گفت که قشنگ معلوم شد تمایلاتِ چریکی داری! (فحش می خواست بدهد و رویش نشد البته). ◄