تحريم انتخابات چارهء کار نيست

سام قندچی

«کوکلاکس کلان های اسلامی» از اول به اصلاح طلبان و چپی ها و مصدقی های حامی خود نیاز داشتند تا در این چرخهء خشونت و عقب نشینی جامعه مکمل شان باشند. در حقیقت، به نوعی، ما اپوزیسیون مسالمت آمیز نیز در این سال ها مانند اصلاح طلبان در این رابطه عمل کرده ایم؛ البته با هدف دیگر. حال ممکن است بپرسید که آلترناتیو چیست؟ از دیدگاه این نگارنده باید هر آنچه را که کوکلاکس کلان های اسلامی برای جامعه ممنوع کرده اند، به چالش بکشیم؛ همانگونه که خانم مسیح علینژاد «حجاب اجباری» را در «چهارشنبه های سفید» به چالش کشید. به همین سادگی. در آمریکا نیز زمانی که حرکت جنبش مدنی مارتین لوتر کینگ شروع شد، فقط روزا پارکز نبود که رفت و در قسمت سفید پوستان در اتوبوس نشست، بلکه سیاه پوستان شروع کردند به توالت های سفید پوستان رفتن و در رستوران هایی که مخصوص سفید پوستان بود خود را تحمیل کردند و غذا سفارش می دادند و بیرون می شدند و باز برمی گشتند و این تبعیض ها را به چالش می کشیدند. تا زمانی که جامعه تبعیض هایی را که کوکلاکس کلانهای اسلامی چهل و يک سال است در ایران برقرار کرده اند، بطور روزمره به چالش نکشند وضع تغییر نخواهد کرد. (منبع)

مناظره دربارهء سخنان شاهزاده رضا پهلوی

بين يک جمهوريخواه و يک پادشاهی طلب:

کورش زعیم و رامین پرهام

شاهزاده رضا پهلوی، روز چهارشنبه بیست و پنجم دی در موسسهء «هادسون» در واشینگتن سخنرانی کرد... او در بخشی از صحبت هایش اعلام کرد که شاهد پایان رژیم حکومت اسلامی ایران هستیم و تنها می توان به سران حکومت اسلامی گفت که وقت اش است که از قدرت کناره گیری بکنند. در مورد این سخنرانی و مطالبی که در آن مطرح شده خبرنگار راديو فردا گفتگوئی داشته با کورش زعیم، عضو جبههء ملی و فعال مدنی سیاسی، و رامین پرهام، عضو اتحاد برای دموکراسی در ایران و فعال سیاسی.◄

مسئله فقط خامنه ای نیست، ملت کل رژیم را نمی خواهد!

حشمت اله طبرزدی

بدون تردید برکناری خامنه ای گام اول در اجرای عدالت و فروریزی بنای دیکتاتوری مذهبی حاکم است اما اینگونه نیست که این خامنه ای است که شرایط رهبری را از دست داده اما کلیت رژیم، شرایط یک ساختار خوب را داشته باشد... مبارزهء ملت ایران تا فرو ریزی این رژیم فاشیستی و بر قراری دموکراسی سکولار بر پایهء اعلامیهء جهانی حقوق بشر ادامه خواهد یافت.◄

فردای ایران چگونه ساخته می‌شود؟

محمد حسین صدیق یزدچی

امروز و در پی سقوط‌های بی‌شمار سیاسی‎ ‎و فکری یک سدهء اخیر، امّا در جای جای ایران نسبت ‏به تغییر سیاسی و گذر از سنت فکری دین‌مدار و استبدادهای تاریخی پنهان و آشکار، خیزشی به ‏چشم می‌آید. بنظر می‌رسد که امروز ایرانیان به نظامی سیاسی می‌اندیشند که آن نظام، زندگی ‏زمینی و تمام ملزومات زندگی فردی و اجتماعی دنیوی را در همه‌ی عرصه‌های سیاسی و ‏اقتصادی و حقوقی و آموزشی و فرهنگی برای همگان تامین کند. به نظر می‌رسد که ایرانیان نظامی ‏سیاسی و «دولت»‌ی را می‌خواهند که برآمده از خواست و اراده‌ی خردبنیاد جمعی باشد.◄

از چه می‌ترسیم و از چه باید بترسیم؟

خشایار دیهیمی

رک بگویم. من از زیستن تحت حاکمیتی که نه فقط فاسد بلکه از کوچکترین دانش و خرد، و از آن بالاتر از هر گونه انسانیت و اخلاق و شرفی بی‌بهره است احساس حقارت می‌کنم. اما از چه واقعا باید بترسیم؟: از همینی که به سرمان آورده‌اند. از اینکه دیگر خودمان نیستیم. از اینکه تن به خفت می‌دهیم. جنگ؟ آری جنگ بسیار هولناک است، هولناکترین پدیده. اما جنگ زمانی در می‌گیرد که ما دست روی دست بگذاریم تا اینان به نام ما و به کام خودشان هر سیاستی را که می‌خواهند پیش ببرند.◄

عراق، میدان بستهء رويارویی واشنگتن و تهران

ماتيو ری

برگردان از: شهباز نخعی

بحرانی که در هفته های اخیر بین ایران و ایالات متحده به وجود آمد، چیزی جز چندمین رو در رویی بین اين دو کشور نیست که از سال 1979 صحنهء اصلی آن همچنان عراق است. کشتن قاسم سلیمانی دستمایهء لازم برای تحریک و ایجاد واکنش در سراسر دنیا را داشت... باید گفت که این رویداد خارق العاده بود: رییس جمهوری آمریکا مسئولیت قتل هدفمند یک مقام بلند پایهء کشوری را پذیرفت که ایالات متحده با آن درگیری دارد. آیا این اعلام یک درگیری  بین المللی است؟ یا، به عبارت عامیانه تر، آیا ما درحال تکرار تاریخی نیستیم که از سال 1979، در زمین عراق، بین ایران و ایالات متحده رخ می دهد؟◄

فروپاشی ناگزیر دولت‌های ایدئولوژیک و توسعه‌طلب

(معرفی کتابی در مورد تجربهء پاکستان)

خالد خسرو

تحلیل‌های حقانی در کتاب اش از وضعیت اقتصادی، نظامی‌ و اجتماعی پاکستان نشان می‌دهد که اگر به تجربه اتحاد شوروی توجه شود، قدرت هسته ای به هیچ وجه جلو ناکامی ‌و سقوط دولت‌های خود کامه و ایدئولوژیک را نمی‌گیرد. زیرا، هرچند آنان ظاهراً از ثبات و انسجام درونی برخوردارند، و یا تصور می‌شود که حمایت بخش‌هایی از مردم را دارند، در واقع،اگر پرده‌های فریب و پروپاگاندای دولتی کنار برود، تضادها و نارضایتی‌های درونی به خوبی دیده خواهد شد. این نارضایتی‌های ناشی از ناکارامدی اقتصادی و اجتماعی دولت، نهایتاً به سرنگونی چنین رژیم‌هایی منجر خواهد شد.◄

سیزدهمين «پادکست سکولار دموکراتها»