فاجعهء انسانیِ مهاجرت نخبگان ایرانی

سحام نیوز!

مرداد سال 1344 نتایج بررسی مهاجرت که توسط سازمان ملل انجام شد، ایران را از لحاظ مهاجرت اتباع، در ردیف پنج کشور پایین جدول نشان می‌داد (نزدیک به صفر). این بررسی تغییری در رتبهء ایران نشان نمی داد و همچنان نرخ مهاجرت ایرانیان تا آن زمان نزدیک به صفر بود... اما سال هاست که این ارقام به شکل عجیبی تغییر کرده اند. ایران چند دهه است که از انتهای جدول مهاجرت فرستی خارج شده و به صدر این جدول رسیده است. سالهاست ایرانیان سومین مردمان در جهان هستند که به دنبال مهاجرت هستند.◄

ایران پیر می‌شود!

احمد زیدآبادی

گزارش‌های رسمی از روندِ پیر شدن جمعیت ایران حکایت دارد. گفته می‌شود نرخ رشد جمعیت در ایران به زیر یک درصد رسیده و تا پانزده سال آینده به صفر می‌رسد... از سوی ديگر، بسیاری از جوانان کشور ما احساس سرخوردگی، بی‌تأثیری، نادیده‌انگاری و تحقیر شدگی و بخصوص تبعیض می‌کنند و عمدهء هدف‌شان مهاجرت از کشور شده است... و تازه مشکل پیری جمعیت از نوع مشکلاتی نیست که با توصیه و اصرار و زور و اجبار حل و فصل یا حتی کنترل شود. اگر مسئولان با همین دست فرمان دستگاه دولت را به پیش برانند، شاید پیری جمعیت یکی از مشکلات کوچک پیش روی جامعۀ ایران باشد.◄

آن گل که پرپر شد

از مادرش پرسیده بودند که «مادر اینها جوان و نادان بودند، تو چرا گذاشتی که سرش را ببرند؟» گفته بود «من خودم روی سینه اش نشستم تا سرش را بریدند». و تو فکر کردی که مهر مادر بی دریغ است؟! که مادر نزدیک تر از هرکس به تو و حامی جان تو در میان این همه وحشت و خشونت و نادانی جانبخش تو خواهد بود؟ چه ساده انگارانه همه چیز را باور کردی. نمی دانم که پای مردی نیز در میان بود و یا تو را فقط به خاطر حرف دیگران به مسلخ بردند که چه بسیار دختران که برای حرف دیگران کشته شدند. اما اگر کسی نیز بود تو باور کردی که جان تو را فدای خواست خویش نمی کند.◄

نمی‌خواهم به سرنوشت رومینا دچار شوم!

از نامه دختری فراری به پلیس آگاهی

«خانواده‌ام مخالف ازدواج من با مردی بودند که عاشقش هستم. من هم از خانه فرار کردم و می‌دانم اگر برگردم به سرنوشت رومینا دچار می‌شوم و پدرم مرا می‌کشد اما نمی‌خواهم به این سرنوشت دچار شوم.» این بخشی از نامه میترای سی ساله است که کپی عقدنامه‌اش را به همراه دست نوشته‌ای ضمیمه کرده و برای پلیس آگاهی تهران فرستاده است تا دیگر به‌دنبال او نگردند.◄

هیچ کس ناموس هیچ کس نیست!

فاضل غیبی

اگر بپرسیم، دو سه نمونه قتل‌های ناموسی چه ربطی به اوضاع کلی کشور دارد، پاسخ این است که آنها نه فقط رویدادهایی اتفاقی، بلکه با توجه به توحش به نمایش  گذاشته شده،  سقوط مدنی و اخلاقی جامعۀ ایران را نشانه گذاری می‌کنند و برای درک آن کافی نیست، فقط انگشت اتهام را به سوی وحشیگری و فساد ملایان حکومتگر بگیریم، بلکه باید در پی روندهایی در دوران معاصر ایران بود، که سبب سقوط مدنی ایران در دو سدۀ گذشته شدند.◄

سازمان نظام روان‌‌شناسی و سازمان بهزیستی دور تازه‌ای از فشار را بر روان‌شناسان، مشاوران خانواده و روان ‌درمانگران آغاز کرده‌اند. روان ‌شناسان و مشاورانی که در فضای مجازی فعالیت می‌کنند، اگر از هشتگ‌هایی مثل غیرت، ناموس، مردسالاری، قتل ناموسی و زن‌کشی استفاده کنند، از سوی بهزیستی و سازمان نظام روان‌شناسی اخطار می‌گیرند.◄