1. ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی هيچکس را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی نمی پذيريم.

2. همچنين، از آنجا که حکومت اسلامی مسلط بر ايران را قابل اصلاح و حتی قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن مطالبه ای هم نداريم؛

3. و به همين دليل قرار نيست نام هيچ يک از اعضاء جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده شود.

4. اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان اسير خود در داخل از غاصبان حکومت مسلط بر کشورمان حمايت می کنيم.

5. آنچه دراين سايت اختصاصی و غيرلخبری منتشر می شود يا در موافقت با سکولار دموکراسی است (مثل نوشته های انحلال طلبان و مخالفان حکومت اسلامی) و يا در مخالفت با آن (مثل نوشته های اصلاح طلبان، که با نوار توضيحی مشخص می شوند) و يا مسائل را بصورت جدی و طنر از ديدگاه سکولار دموکرات مطرح می کند. در همه حال اصولی که در صدر اين صفحه آمده و نيز در «پيمان نامهء عصر نو» منعکس اند، راهنمای ما محسوب می شوند.

6. انتخاب مقالات وارده و برگرفته از منابع مختلف، و همچنين تيتر مناسبی برای آنها با سردبير است.

7. در اين پايگاه، به احترام «جمهوريت»، هر کجا سخن از حکومت

مسلط بر ايران پيش آيد، واژهء «جمهوری» به «حکومت» يا «رژيم» تبديل می شود.

سردبير: اسماعيل نوری علا ◄

تأسيس: 14 امرداد 1392

پيمان نامهء عصر نو

نهاد هماهنگی جنبش

اساسنامه

هيئت دبيران

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

اعلاميهء جهانی حقوق بشر

و پيوند به يک ويدئو

به قلم حميد شوکت

آرامگاه فیلسوف و شاعر بزرگ ایرانی در حال ویرانی ست!

بنیاد میراث پاسارگاد

بنا بر گزارش خبرگزاری مهر، «آرامگاه عمرخیام، چند سال است که گرفتار آسیب ها و مشکلات جدی است». متأسفانه خيام، به دلایلی چند و از جمله داشتن باورهایی کاملاً زمینی، و اندیشه ای روشن و علمی و، بقول خودش، «فارغ ز کفر و دین»، همواره سخت مورد بی مهری متعصبین مذهبی بوده است. از جمله در سی و هفت سال گذشته یا گفتن از او در فضای آموزشی ممنوع بوده و یا کوشيده شده تا شخصیتی غیر واقعی به او نسبت داده شود. و این بی مهری نسبت به او تا جایی بوده که اخیراً کشوری چون کویت او را فیلسوف و ریاضیدان ملی کویت اعلام کرده و سازمان میراث فرهنگی هم صدایش به اعتراض بلند نشده. در تماسی که با رییس سازمان میراث فرهنگی نیشابور گرفته شده او به خبرنگاران گفته که یک تیم مشغول برآورد بازسازی و میزان اعتبارات لازم هستند و این اثر تاریخی به زودی ترمیم خواهد شد. کاملاً روشن است که سال هاست کسی به فکر رسیدگی به این بنا نبوده است وگرنه چطور ممکن است که بنایی با استخوان بندی بتونی و فلزی به این روز بیفتد؟ امیدواریم که این «به زودی» مثل همه ی به زودی ها چند سال طول نکشد زیرا کارشناسان معتقدند که بیش از پنجاه در صد بخش داخلی این بنا و سی درصد بخش خارجی آن ویران شده و نیازمند رسیدگی و ترمیم سریع است. (درباره خیام و آرامگاه اش>>>)

حقیقتی تلخ!

آزاد به آذین

گفتم: «مادامی که انقلابیون هستند، اصلاحی‌، و مادامی که اصلاحیون هستند، انقلابی‌، در کار نیست! و اینچنین است سرنوشت ملتی‌ گرفتار آمده در برزخ میا‌‌ن انقلاب و اصلاح، و یا همان بیم و امید!» ظریفی‌ سخنم را رندانه اینچنین اصلاح کرد: «مادامی که انقلابیون هستند، انقلابی‌، و مادامی که اصلاحیون هستند، اصلاحی، در کار نیست!»

هم‌پیوندی در اسارتگاه

از هویت ‌پذیری تا دلباختگی به زندانبان

سیما راستین

تمرکز این نوشته بر آزار و خشونت جنسی به عنوان یکی از اشکال خشونت سیستماتیک برای درهم شکستن انسان‌هایی است که همرنگی و هم‌پیوندی در سیستم مسلط را نمی‌پذیرند. در این چارچوب نخست به ارزش‌ها و هنجارهای فرهنگی تنیده شده در باورها، عادات و رفتار انسان‌ها به عنوان زمینه‌های تداوم و بازسازی خشونت ‌پرداخته می‌شود و سپس با ابزارهای جامعه ‌شناسی تبلور موضوع در پدیده شکل‌ گیری رابطه عاطفی میان زندانی و زندانبان بررسی می‌شود. این نوشته متاثر از پژوهش روشنگر و پر ارزش "جنایت بی عقوبت" است که به کوشش شادی امین و شادی صدر و همکاری عده‌ای از کارشناسان و جمعی از زندانیان سیاسی زن در دهه شصت گردآوری شده است.

«اموال ملت ایران» یا «دارائی حکومت اسلامی»؟

تقی مختار

من واقعا شک دارم که آقای محمد سهیمی، که ما را در جریان این حرکت گذاشته، و همینطور آقای پرویز پرستوئی و آن 126 هنرمندی که این «دادخواست» را امضاء کرده اند، نمی فهمند که «دارائی های مسدود شده ایران» در بانک های آمریکا یا هر کشور دیگر، اگر همه به فرض هم شده به ایران برگردانده شود، واریز جیب گشاد حکومت می شود و نه جیب نداشته «ملت ایران»! چگونه است که وقتی می‌دانند این دارائی‌ها نه در گذشته مال آن‌ها بوده و نه امروز مال آن‌هاست بلکه متعلق به حکومتی است که مقامات آن از مردم و نماینده منتخب و پاسخگوی مردم نیستند و هر درآمدی را که از آن "آب و خاک"، به هر شکل و طریق، به دست می‌آورند، در آنجائی و به طریقی - که الزاما نفعش به مردم ایران نمی‌رسد - هزینه و یا تلف می‌کنند که نفع خودشان است، باز اجازه می‌دهند که اینطور آن‌ها را مسخره کرده و وسط میدان به رقص آورند!

چارهء دولتی - روحانیِ دياثت!

یکی از روحانیون برجسته ضمن ارائهء رهنمود و نصیحت برای جلوگیری از حال دادن مقامات حکومت اسلامی به اجانب و کشاندن پای آن ها به ایران، حرف آخر را زده و گفته است هر کس پای خارجی ها را به کشور باز کند و خارجی ها را به کشور راه بدهد "دیوث" است. اين اظهار نظر این روحانی برجسته و صاحب فتوا برای متدینین حجت است و می تواند برای دولت حاج آقا دکتر حجت الاسلام روحانی (تحصیل کردهء انگلستان و حوزه) و وزرای دولت ایشان، که اکثراً تحصیل کردهء آمریکا و دوره دیده در بلاد شیطان و کفر جهانی بوده و خواهان تعامل با اجانب و باز کردن پای خارجی ها به بازار سرمایه و اقتصاد جمهوری اسلامی هستند مشکل آفرین شود!.. و ممکن است خیلی از مدیران و مسئولان سیاسی و اقتصادی به خاطر آن که در مظان اتهام قرار نگیرند پست های خود را به امان خدا رها کرده و به «مشاغل قبلی خود» برگردند و مملکت با کمبود دولتمردان باغیرت مواجه شود.

حرف حساب

حمیدرضا رحیمی

این عبارت منسوب است به خواهر آنجلا مرکل (صدراعظم آلمان)؛ راست و دروغ اش، گردن تبرخوردهء راوی!: «هند و چین نزدیک به پنج میلیارد نفر جمعیت، پانصد خدا و هشتصد عقیده متفاوت دارند و در صلح زندگی می کنند..! مسلمان ها یک خدا و یک پيامبر، يک دین و یک کتاب دارند، ولی خیابان هایشان سرخ شده به خون یکدیگر. قاتل می گوید: الله اکبر؛ مقتول هم می گوید: الله اکبر؛ و کشته های هر دو طرف هم شهید نامیده می شوند!» بی خودی نیست که بانو، صدراعظم کشور پیشرفته ای چون آلمان است؛ و فدوی هم در این باب عرضی ندارد، که از قدیم فرموده اند که حرف حساب، جواب ندارد!

«ترکیه لاییک است و لاییک می ماند»!

آقای اردوغان ممکن است بتواند متن قانون اساسی را در جهت تحقق رؤیای خود تغییر دهد، اما برای تغییر روح سکولار آن، که لازمهء برقراری خلافت اسلامی است، با موانع متعددی رودررو خواهد بود. از جمله این موانع، کارنامهء سیاه اسلام سیاسی است که در هر کجا که به قدرت دست یافته یا هنوز در قدرت است، چنان مردود، آشوب زا و ورشکسته است که بعید به نظر می آید عزم جزم رجب طیب اردوغان برای استقرار آن در ترکیه به نتیجه برسد. همین هفتهء گذشته بود که راشد الغنوشی، رهبر جنبش اسلامی "النهضه" تونس، رسماً انصراف جریان سیاسی تحت رهبری خود از دخالت دین در سیاست را اعلام کرد و عملاً بر سکولاریسم گردن نهاد.

فردیت و امامت؛ ترس از آزادی

پرویز دستمالچی

دمکراسی های مدرن بر روی حقوق فرد بنا شده اند و حکومت با تضمین حقوق بشر در چهارچوب حقوق اساسی- شهروندی ضامن آزادی های فردی و اجتماعی شهروندان می شود. جوامع اسلامی میان "امامان" خودسر و فردیت خودمختار گیر کرده اند. و بنیادگرایان معمم و مکلا از جمله تمام لایه های گوناگون ولایت فقیهی در ابران نمادهای ضدیت با انسان خود مختاراند. میان خرد و رای (فردیت) که در برابر ایمان و قیمومت است، میان اندیشه آزاد یا تمکین و فرمانبری از امام (پیشوا یا رهبر) باید یکی را انتخاب کرد. انسان خودمختار چون انتخاب می کند، پس در برابر اعمال اش مسئول می شود و مومنی که از امام اطاعت می کند و بنابر خواست او به راهی می رود که گویا خدایش آن را می خواهد، مبرا از مسئولیت می شود.

مناظره: آلترناتيو حکومتی

اسماعيل نوری علا و اصغر کريمی

در برنامهء «رو در رو» بمديريت محمود احمدی

تحليل خبرها و ماجرای نقص حقوق بشر در ايران

حسن اعتمادی

در برنامهء «تفسير خبر» به مديريت جمشيد چالنگی

کسروی و مسئلهء هويت سکولار

محمدرضا نيکفر

دفاع پرشور احمد کسروی از مشروطيت و حکومت قانون، انتقاد تند او از خرافه، از «کشيشان» و «همهء همکاران ايشان از هر دين و کيش» و به طور مشخص از شيعي ‌گری و شيعي‌گران، همهنگام دفاع او از ضرورت وجود يک دين بخردانهء مدني، تلاش او برای پيرايش ذهن و زبان، و سرانجام توجه ويژهء او به ايدهء ايران، و در اين ارتباط جايگاه آذربايجان در آن، چون همه با هم نگريسته شوند، مي‌توانند سازه‌ها و سويه‌ هايی از گونه‌ای تلاش برای ساختن يک هويتِ ايرانی سکولار به شمار ‌آيند. در اين مقاله در مي‌نگريم که کسروی مسئله هويت سکولار را چگونه طرح مي‌کند و چه پاسخی به آن مي‌دهد. در پايان اشاره‌ای به طرح امروزين اين مسئله مي‌کنيم.

دليل فقدان تشکیلاتی مثل کنفدراسیون
سام قندچی

کارهایی که فعالین کنفدراسیون می کردند امروز به مراتب بیشتر انجام می شود. مثلاً نگاهی بیاندازیم به کارهای دفاعی برای زندانیان سیاسی، یا طرح مسائل حقوق بشری زنان، همجنسگرایان، بهاییان و دیگر گروه هایی که از حقوق اولیه محرومند. یا فعالیت های بین المللی وقتی به مدد اینترنت، ایرانیان صدایی رسا در عرصه جهانی دارند. یا فعالیت های فرهنگی و آموزشی که صدها برابر دوران کنفدراسیون انجام می شود. فقط نگاهی به سایت «بالاترین» نشان می دهد که همهء اینگونه فعالیت های دفاعی، بین المللی، و فرهنگی و کلاً افشاگری همه جانبهء رژیم به مراتب از دوران کنفدراسیون بیشتر صورت می گیرد. اما چرا نتیجه کار به جنبش و تشکیلاتی سیاسی و مدنی نظیر کنفدراسیون حتی در خارج کشور، منتهی نشده است؟

نوزادی ديگر در خانوادهء بزرگ سکولار دموکرات های ايران

«کوشندگان اتحاد مردمان ایران،برای دمکراسی»

پايگاه رسمی جنبش سکولار دموکراسی ايران: با کمال خرسندی مطلع شديم که عده ای از دوستان سکولار دموکرات ما گرد هم آمده و انجمنی با نام «کوشندگان اتحاد مردمان ايران برای دموکراسی» را ايجاد کرده و تا کنون يک فراخوان و يک سند موسوم به «ديدگاه» را در سايت اختصاصی خود منتشر کرده اند. اعضاء نهاد هماهنگی جنبش سکولار دموکراسی ايران برای اين دوستان در کوشش هاشان در راستای متحد کردن مردمان ايران آرزوی موفقيت دارند و هواداران جنبش را به رجوع به سايت اين دوستان و مطالعهء اسناد منتشر شده از جانب ايشان دعوت می کنند.

حزب «النهضه» تونس به اسلام سیاسی پشت می‌کند

شاهرخ بهزادی

راشد غنوشی، رهبر هفتاد و چهار سالهء حزب اسلامی "النهضه" تونس، در گفتگوی اختصاصی با روزنامه "لوموند" فرانسه از بازبینی بنیادین دکترین حزب تحت رهبری خود و خروج این حزب از اسلام سیاسی خبر داده است. این جنبش، که مهم ترین فراکسیون پارلمانی را در مجلس تونس در اختیار دارد، خود را به عنوان یک حزب سیاسی مدرن تعریف می کند. راشد غنوشی در این گفتگو اعلام کرده است که از هنگام انقلاب تونس در سال پنج سال پيش، اسلام سیاسی توجیه و فلسفه وجودی خود را در جامعهء تونس از دست داده است. او می گوید: «مسجد نمی‌تواند محل فعالیت سیاسی باشد. مسجد جایی است که مردم از آن استفاده می کنند و هیچ دلیل و هدفی نمی تواند این موضوع را توجیه کند که این محل برای فعالیت‌های سیاسی مورد استفاده یک حزب خاص قرار بگیرد».

قرارداد اجتماعی

گفتگو با محمود سریع‌القلم

گفتگوگر: نشريهء سياستنامه

اگر قرار است که روشنفکر در اتاق خودش بنشیند و قهوه بخورد و نظریه‌ پردازی بکند و حلقه‌ای از دانشجویان و دوستان خودش را جمع بکند، خبری از اثر اجتماعی‌ای نخواهد بود! انسان درس می‌خواند و زحمت می‌کشد و کار می‌کند که بتواند تغییر ایجاد کند. اگر روشنفکر نتواند تغییر ایجاد کند، چه فایده‌ای دارد؟ من فکر می‌کنم کسانی که در کشور- هر کشوری - تصمیم می‌گیرند هم تحت ‌تاثیر یک سری عوامل هستند و دانش آنها طبعاً مطلق نیست.

کنگره سکولار دموکرات ها