1. ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی هيچکس را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی نمی پذيريم.

2. همچنين، از آنجا که حکومت اسلامی مسلط بر ايران را قابل اصلاح و حتی قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن مطالبه ای هم نداريم؛

3. و به همين دليل قرار نيست نام هيچ يک از اعضاء جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده شود.

4. اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان اسير خود در داخل از غاصبان حکومت مسلط بر کشورمان حمايت می کنيم.

5. آنچه دراين سايت اختصاصی و غيرلخبری منتشر می شود يا در موافقت با سکولار دموکراسی است (مثل نوشته های انحلال طلبان و مخالفان حکومت اسلامی) و يا در مخالفت با آن (مثل نوشته های اصلاح طلبان، که با نوار توضيحی مشخص می شوند) و يا مسائل را بصورت جدی و طنر از ديدگاه سکولار دموکرات مطرح می کند. در همه حال اصولی که در صدر اين صفحه آمده و نيز در «پيمان نامهء عصر نو» منعکس اند، راهنمای ما محسوب می شوند.

6. انتخاب مقالات وارده و برگرفته از منابع مختلف، و همچنين تيتر مناسبی برای آنها با سردبير است.

7. در اين پايگاه، به احترام «جمهوريت»، هر کجا سخن از حکومت

مسلط بر ايران پيش آيد، واژهء «جمهوری» به «حکومت» يا «رژيم» تبديل می شود.

سردبير: اسماعيل نوری علا ◄

تأسيس: 14 امرداد 1392

پيمان نامهء عصر نو

نهاد هماهنگی جنبش

اساسنامه

هيئت دبيران

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

اعلاميهء جهانی حقوق بشر

و پيوند به يک ويدئو

به قلم حميد شوکت

نام نویسندگان و شاعران اعدام شده در حکومت اسلامی

جهت يادآوری به حسن روحانی

مسعود نقره کار

«اخلاق، مقدسات و ارزش ها، و امنیت ملی» سه اصلی هستند که حسن روحانی برای اهل قلم خط قرمز اعلام کرده است. لیست نویسندگان و شاعرانی که به اتهام رعایت نکردن خط قرمز امثال حسن روحانی توسط حکومت اسلامی اعدام شدند، جهت یاد آوری و اطلاع ایشان و مردم ایران منتشرمی شود... بسیاری از کوشندگان سیاسی در کنار فعالیت سیاسی- تشکیلاتی به عنوان حوزۀ اصلی کار و فعالیت شان، آثار قلمی نیز در عرصهء ادبیات، رمان و داستان، نقد، ترجمه و پژوهش های فرهنگی و هنری خلق کردند، و یا به حرفه روزنامه نگاری پرداختند. حکومت اسلامی تعدادی از این فعالان سیاسی و اهل قلم را نیز اعدام کرد و یا به قتل رساند. تعداد این نوع اهل قلم بسیارانند، من از میان ده ها نام به نام سه مورد بسنده می کنم.

حرف حساب

حمیدرضا رحیمی

این عبارت منسوب است به خواهر آنجلا مرکل (صدراعظم آلمان)؛ راست و دروغ اش، گردن تبرخوردهء راوی!: «هند و چین نزدیک به پنج میلیارد نفر جمعیت، پانصد خدا و هشتصد عقیده متفاوت دارند و در صلح زندگی می کنند..! مسلمان ها یک خدا و یک پيامبر، يک دین و یک کتاب دارند، ولی خیابان هایشان سرخ شده به خون یکدیگر. قاتل می گوید: الله اکبر؛ مقتول هم می گوید: الله اکبر؛ و کشته های هر دو طرف هم شهید نامیده می شوند!» بی خودی نیست که بانو، صدراعظم کشور پیشرفته ای چون آلمان است؛ و فدوی هم در این باب عرضی ندارد، که از قدیم فرموده اند که حرف حساب، جواب ندارد!

چند ترکیب پیشنهادی در امتداد واژه سازی اخير

شراگیم زند

از آنجا که عالم جلیل القدر حضرت آیت الله جوادی آملی فتح باب کرده و اصطلاح "دیوث سیاسی" را برای توصیف طرفداران برقراری رابطه با غرب به فرهنگ واژگان سیاسی اضافه فرمودند ما نیز بر آن شدیم در جهت ادامه دادن راه آن بزرگوار و برای پر کردن خلاء اصطلاحات سیاسی چند اصطلاح دیگر را پیشنهاد داده که ان شاء الله نیازهای رجال لشکری و کشوری ما برای انتقال مفاهیم سیاسی در سخنرانی ها و مقالات به شکل مطلوبی مرتفع گردد. از آن جمله اند: شاسکول سياسی،اوسکول سياسی، گولاخ سياسی، چلغوز سياسی، وزهء سياسی، قالتاق سياسی، مرده شور بردهء سياسی، ديوانهء سياسی، و هرجائی سياسی، همگی با تعريف مبسوط شان!

محمد جواد ظریف؛ وزیر خارجهء دروغگو

رضا تقی‌زاده

جواد ظریف، که تا چندی پیش چهرهء خندان و قابل اعتماد جمهوری اسلامی در محافل خارجی و رسانه‌ها معرفی می‌شد، با ادامهء دروغگویی ‌های آشکار، نه تنها در مورد برنامه‌های اتمی ‌(نظامی) رژيم اسلامی، که در توجیه سایر عملکردهای انتقادی حکومت تهران، شهرت «سخنگوی ریاکار» را برای خود تثبیت کرده است. تازه‌ترین فرصت برای یادآوری دروغگویی‌های ظریف انتشار آمار تلفات سنگین نیروهای ایرانی در جبههء «خان طومان»، شهرکی در فاصله 10 کیلومتری جنوب حلب، است که حضور گستردهء پیاده نظام رژيم اسلامی در جنگ داخلی سوریه را ثابت می‌کند،

رفتار «بازجویانه»ی حکومت اسلامی!

زمان فیلی

رفتار پر از زد و بند خامنه‌ای - روحانی، در مقیاسی بزرگ تر، همان رفتار بازجویان‌ است که بر اساس زمينه سازی برای «پناه بردن متهم به روباه از ترس گرگ» تنظيم می شود. اگر زمانی در بازداشت آنها افتاده باشی با دو نوع برخورد از سوی بازجویانِ بدنام مواجه می‌شوی، صبح هنگام با یک نوع بازجوی خشن و بد دهن روبرو می شوی که به غایت وحشتناک و تلخ است و ظهر بازجویی آرام وارد می‌شود که تو را به صرف چای و یک نخ سیگار دعوت می‌کند! و در این برزخ چنان قرارت می دهند که «سندروم استکهلم» در وجودت رخنه ‌کند و «بازجوی مهربان» خدائی شود که تو به وی پناه بری…

اوباما به ايران می رود، ولی بشار الاسد نمی رود

گفته می شود که چند ماه پس از امضای توافقنامهء حکومت اسلامی با پنج + یک (موسوم به برجام) اکنون فاش شده است که پرزیدنت اوباما در برابر دریافت اجازهء اقامت و کار در ايران حاضر به امضای موافقتنامهء اتمی با این کشور شده، و "ممد جوات زمخت" و "تخت فنرچی" و "عرق نعنا چی" و حضرت "وعده وعیدی نشان " (اعضاء هیئت مذاکره کنندهء حکومت اسلامی ) به اوباما قول داده اند در صورت همکاری با حکومت اسلامی به وی اجازهء اقامت و کار داده می شود. اين در حالی است که مطابق خبرهای رسمی منتشره، چند مقام عالیرتبه حکومت اسلامی در ملاقات های مختلف کراراً به حاج آقا بشارالاسد رئیس جمهور سوریه پیشنهاد کرده اند که برای ادامهء زندگی همراه خانواده اش به ایران برود اما او پیشنهاد مقامات حکومت اسلامی را قویاً رد کرده و گفته است احتمال ترور شدن توسط تروریست ها و یا مرگ آنی بر اثر اصابت خمپاره و یا انفجار را به مرگ در تهران ترجيح می دهد. و چرا؟

همراه با دو فصل از کتاب مستطاب کليله و دمنهء جديد

نوزادی ديگر در خانوادهء بزرگ سکولار دموکرات های ايران

«کوشندگان اتحاد مردمان ایران،برای دمکراسی»

پايگاه رسمی جنبش سکولار دموکراسی ايران: با کمال خرسندی مطلع شديم که عده ای از دوستان سکولار دموکرات ما گرد هم آمده و انجمنی با نام «کوشندگان اتحاد مردمان ايران برای دموکراسی» را ايجاد کرده و تا کنون يک فراخوان و يک سند موسوم به «ديدگاه» را در سايت اختصاصی خود منتشر کرده اند. اعضاء نهاد هماهنگی جنبش سکولار دموکراسی ايران برای اين دوستان در کوشش هاشان در راستای متحد کردن مردمان ايران آرزوی موفقيت دارند و هواداران جنبش را به رجوع به سايت اين دوستان و مطالعهء اسناد منتشر شده از جانب ايشان دعوت می کنند.

آغاز بکار يک وبلاگ و يک صفحهء فيس بووک سکولار دموکرات

دوستی با همت اخيراً وبلاگ و فيس بووکی را با نام «ايران سکولاريسم» راه اندازی کرده و خواسته است تا اين خبر را به اطلاع هواداران جنبش سکولار دموکراسی ايران برسانيم. با گفتن خسته نباشيد به اين دوست.

حزب «النهضه» تونس به اسلام سیاسی پشت می‌کند

شاهرخ بهزادی

راشد غنوشی، رهبر هفتاد و چهار سالهء حزب اسلامی "النهضه" تونس، در گفتگوی اختصاصی با روزنامه "لوموند" فرانسه از بازبینی بنیادین دکترین حزب تحت رهبری خود و خروج این حزب از اسلام سیاسی خبر داده است. این جنبش، که مهم ترین فراکسیون پارلمانی را در مجلس تونس در اختیار دارد، خود را به عنوان یک حزب سیاسی مدرن تعریف می کند. راشد غنوشی در این گفتگو اعلام کرده است که از هنگام انقلاب تونس در سال پنج سال پيش، اسلام سیاسی توجیه و فلسفه وجودی خود را در جامعهء تونس از دست داده است. او می گوید: «مسجد نمی‌تواند محل فعالیت سیاسی باشد. مسجد جایی است که مردم از آن استفاده می کنند و هیچ دلیل و هدفی نمی تواند این موضوع را توجیه کند که این محل برای فعالیت‌های سیاسی مورد استفاده یک حزب خاص قرار بگیرد».

از ماجرای فائزه هاشمی تا اوضاع حکومت اسلامی

از نگاه حسن اعتمادی

در گفتگو با سعيد بهبهانی از تلويزيون ميهن

مشکل جمع شدن اپوزيسيون چيست؟

گفتگو با اسماعيل نوری علا

در برنامهء «پويش» به مديريت سيروس ملکوتی

فايل ويدئوئی فايل صوتی

گفتگوها ملکوتی با عبدااله مهتدی و حسن شريعتمداری در همين زمينه

قرارداد اجتماعی

گفتگو با محمود سریع‌القلم

گفتگوگر: نشريهء سياستنامه

اگر قرار است که روشنفکر در اتاق خودش بنشیند و قهوه بخورد و نظریه‌ پردازی بکند و حلقه‌ای از دانشجویان و دوستان خودش را جمع بکند، خبری از اثر اجتماعی‌ای نخواهد بود! انسان درس می‌خواند و زحمت می‌کشد و کار می‌کند که بتواند تغییر ایجاد کند. اگر روشنفکر نتواند تغییر ایجاد کند، چه فایده‌ای دارد؟ من فکر می‌کنم کسانی که در کشور- هر کشوری - تصمیم می‌گیرند هم تحت ‌تاثیر یک سری عوامل هستند و دانش آنها طبعاً مطلق نیست. اگر یک تحصیل‌کرده و روشنفکر برای دانش جا باز کند، می‌تواند بر دانش تصمیم ‌گیرنده اثر بگذارد و بگوید که رهیافت و شناخت شما از این موضوع به این دلایل اشتباه و یا قابل اصلاح است؛ در این صورت خواهد توانست نگاه او را به جهان تغییر دهد و یا اصلاح کند.

اصلاح طلبان و حکومت سکولار!

مهدی شربی ؛ در سايت اصول گرای «فرهنگ نيوز»

در روزهای پایانی دههء هفتاد، هنگام تب‌وتاب برگزاری هشتمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، سعید حجاریان به ملاقات محرمانه‌ای با سید محمد خاتمی رفت. وی که از عوارض ترور نافرجام اش همچنان رنج می‌برد، با لحنی گزنده و کلماتی بریده‌ بریده گفت: "اصلاحات به سبب «فقدان نیروی اجتماعی» در حال فروپاشی است؛ چون شما از رهبری اصلاحات امتناع کردید و این‌چنین «جنبش، بی‌سر شد» و به‌زودی اصلاحات در ایران خواهد مرد". حجاریان از رئیس دولت یک خواسته فوری داشت: اینکه خاتمی همزمان با نقش رئیس‌جمهوری، نقش «رهبر اپوزسیون» را نیز بازی کند تا جنبش نمیرد.

یک دیدار معمولی، یک عکس عادی، و موجی از اتهام و اعتراض

مجيد محمدی

جناح اصلاح طلب، که در چند سال اخیر تلاش دارد هر گونه شائبهٔ دوری از ارزش‌ها و گفتمان ‌های نظام را بزداید، به سرعت تلاش می‌کند رفتار و گفتار فائزه درمورد بهاییان را خطرناک و غیر مسئولانه معرفی کند. روزنامهٔ اعتماد در برابر این دیدار‌‌ همان رهیافت امنیتی دیگر بخش‌های حکومت را تکرار می‌کند: «بهاییت اساساً از نظر ما نه یک دین است و نه یک مذهب و نه حتی یک جریان اجتماعی ملی بلکه به گمان ما این تشکیلات فرقه‌ای از اساس با توطئه خارجی تاسیس شد و طی ده‌ ها سال گذشته خود را با حمایت دولت ‌هایی مشخص، به صورت یک دین در دنیا عرضه کرد و با بهره ‌برداری از فرصت‌های سیاسی و فرهنگی و اجتماعی برخی جوامع، توانست جای پایی در آن کشور‌ها پیدا کند و اکنون بخش تشکیلاتی آن برای جمهوری اسلامی به مثابه یک فرقه و سازمان ضدامنیتی تلقی می‌شود که مقر آن در اسراییل است و باید از ارتباط تشکیلاتی بهاییان با دشمن اصلی اسلام و مسلمین، نگران بود.»

تداوم ستمگری!

خصلت ستمگری طبعاً بحران آفرین است. هر روز جنجالی به پا می شود یا سروصدایی بر می خیزد که گاه مرزهای واقعیت را در می نوردد و وارد حیطهء فراواقعی می شود. گاه هم یک امر عادی روزمره – مانند دیدار یک زندانی سابق از هم بند به مرخصی آمده – به یک مسئله حاد اجتماعی بدل می گردد و همه را به اظهار نظر و حتی خط و نشان کشیدن وامی دارد. دیدار سادهء هفتهء گذشتهء فائزه هاشمی – دختر علی اکبر هاشمی رفسنجانی، رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام و عضو مجلس خبرگان رهبری – نمونه ای است که در گذشته مشابه بسیار داشته و در آینده نیز – تا زمانی که این حکومت برسرکار است – خواهد داشت.

کنگره سکولار دموکرات ها