بین المللی شدن جنگ های خاورنزدیک

جنگ های ویرانگر درعراق و سوریه، هر روز بیشتر قدرت های خارجی را درگیر می کند. جنگی که در موصل درگرفته ایالات متحده را نگران نموده و ناگزیر می سازد که رقابت های منطقه ای، به ویژه بین ترکیه، ایران و عربستان سعودی، را در نظر گیرد. ازسوی دیگر، باز پس گیری خونین حلب می تواند تحرک دیپلوماتیکی را که در پی مداخله مستقیم روسیه درکنار رژیم سوریه پدید آمده بود از بین ببرد.

آیا کشتی «جهانی شدن» به گل نشسته است؟

فریدون خاوند

موج «ملی گرایی اقتصادی» در کشور‌های پیشرفته صنعتی جهان بالا گرفته و مخالفت با گشایش مرز‌ها بر جا به جایی کالا‌ها و خدمات و سرمایه ها، با تشویق و تهییج شماری از سیاستمداران این کشور ها، رو به اوجگیری است. در اين مقاله به بعضی از تازه‌ترین نشانه‌های این موج، که «جهانی زدایی» لقب گرفته، اشاره می کنیم... همهء این نشانه ها، از تحولاتی بزرگ در نظام بین المللی اقتصادی خبر میدهند. در تعبیر و تفسیر این تحولات، دو دیدگاه در برابر هم قرار می گیرند...

کوروش آزاده ‌کیش و چپ کُهنه ‌اندیش

مزدک بامدادان

من اگرچه ناسیونالیسم انسانگرا و بازگشت به ریشه‌های راستین کیستی ایرانی را تنها پادزهر کارآمد بنیادگرائی اسلامی می‎دانم، برآنم که هنوز برای داوری دربارهM گردهمائی ایرانیان در آرامگاه کوروش هخامنشی زود است و باید دست نگاه‌داشت و دید بر پیشانی این جنبش خودجوش و ناهماهنگ و بی‌رهبر، کدام گرایش مُهر خود را خواهد کوفت و کدام گفتمان سویه و راه آن را از آن خود خواهد کرد. آنچه که می‌خواهم در این جُستار بدان بپردازم، واکنش آن بخش از چپ ایرانی است که هنوز در کوچه‌های پُر گَردوغُبار انترناسیونالیسم پرولتری گام برمی‌دارد و در هوای خانه دائی‌یوسف دم می‌زند.

ما و کوروش

بهزاد کریمی

ملی گرائی افراطی چه صيغه ای ست؟

اسماعيل نوری علا

توضيح: آنچه می خوانيد بازنشر مقاله ای است که 9 سال پيش، در تاريخ جمعه 11 آبان ماه 1386 (2 نوامبر 2007) در سايت های اينترنتی منتشر شد. علت بازنشر مقاله آن است که، در پی گردهمآئی عظيم جوانان ايران در پاسارگاد و گراميداشت کورش بزرگ در هفتم آّان ماه امسال، بحث های مختلفی در مورد اين که ايران با خطر «ملی گرائی افراطی» روبرو است مطرح شده است. از جمله کسانی که بعنوان يک شخصيت شناخته شدهء ملی گرا (البته با طعم اسلامی)، در تلويزيون ايران فردا و در گفتگو با آقای عليرضا نوری زاده، دربارهء خطرات مزبور سخن گفت آقای مهندس حسن شريعتمداری، فرزند آيت الله  شريعتمداری، بود که اتفاقاً 9 سال پيش هم به همين «خطر ملی گرائی افراطی» اشاره کرده بود. از آنجا مقالهء 9 سال پيش من هم در پاسخ به سخنان آن روز ايشان که امسال هم تکرار شده نوشته شده ترجيح دادم همان را باز پخش کنم.

چند نکته دربارهء تظاهرات پاسارگاد

پرویز دستمالچی

در چنین نظامی، که زشتی و پلیدی از سر تا پای آن می بارد، و در شرایط خفقان و ترس کامل، در روز بزرگداشت کوروش، که گویا به روایت تاریخ نویسان بی طرف، روز ورود سپاه ایران به بابل و صدور فرمان "منشور حقوق بشر" کوروش است، هر کس، از پیر و جوان یا زن و مرد، هر کس که توانسته، خطر کرده و رفته است تا به حاکمان بگویند که ما هستیم و ایستاده ایم و تن به قیمومت شما نمایندگان خود خوانده "الله" نخواهیم داد. چرا چنین کرده اند؟ زیرا حاکمان مدعی اند که پیش از اسلام تمام بشریت، از جمله ایرانیان، در "تاریکی" زندگی کرده اند...