متأسفانه، فعلاً چیزی به اسم منافع ملی وجود ندارد و آنچه که هست منافع فردی کوتاه مدت است در چرخهء انتخاب بین بد و بدتر. چند روز پیش دیدم که آقای رضا پهلوی انتخابات را تحریم کرده اند. الان چقدر دلم می خواست که صدایم به ایشان می رسید و می گفتم: «شما چه چیز جایگزینی به مردم ارائه داده اید؟» حتی حسن داعی رو دیدم که می گفت: «شرکت در این انتخابات احمقانه است». آخر حسن داعی عزیز! باید گزینهء دیگری جلو روی مردم گذاشته شود تا مردم رو به آن گزینه بیاورند و  از چرخهء انتخاب بین بد و بدتر دست بردارند.

شکست مفتضحانهء اپوزیسیون در انتخابات

عبدالستار دوشوکی

من وقتی صف های طویل رأی دهندگان در داخل و خارج از کشور را مشاهده کردم، با حیرت و اندوه دلم به حال زندانیان سیاسی دربند و "تنها" سوخت، که مفهوم بی ریای رفاقت و بی فریب صداقت بوده و در عزلت زندان هستند. زیرا بقول ترانهء معروف فرهاد، در «جمعهء غمگین» دیروز هزاران ایرانی در شهرهای بارانی چون لندن که در آن از «ابر سیاه خون می چکید»، خنجر از پشت به زندانیان سیاسی و بیگناه زدند... و به همین دلیل نگارنده از شخصیت ها، احزاب، سازمان ها و فعالان اپوزیسیون درخواست می کند که بجای بستنن چشم ها و نفی حقیقت تلخ، باید حادثهء تاریخی این "جمعه سیاه" را مورد نقد و کالبد شکافی قرار بدهند. و این نقد را باید از درون شروع کنند. صد البته منظور من تخطئه اپوزیسیون نیست اما نقد از درون را در این فرصت تاریخی امری ضروری می دانم.

روحانی و شروع وضع جدید

رضا وضعی

انتخاب دوبارهء حسن روحانی نشان از آن دارد که، بدلیل فشارها غربيان و پيش کشیده شدن موضوع بازبینی برجام، که موافقت اولیهء انگلیس، آلمان و فرانسه را نیز با خود دارد، عمر رژیم، در شکل چهار دهه ای خود، رو به پايان گرفته و در سناريوی در دست اجرا - ورای باج دادن‌ های ظاهری دولت به سپاه  که برای نرم کردن آتش تند اسلحه ‌داران نظام بکار می رود - قرار بر اين است که مجموعهء نیروهای حاضر در ساختار قدرت، که به هر قيمت خواهان قرار ندادن رژيم در مقابل خطر نابودی هستند، موفق به مهار سپاه و به حاشیه راندن آن ‌شوند؛ که در صورت تحقق این امر، نظام به طور خود خواسته و از درون دچار استحاله می‌شود. و اکنون روند استحاله نظام، با انتخاب شدن کاندید مطلوب غرب، کليد خورده است.