پيوند به سايت ها و وبلاگ های  سکولار دموکرات

دعوت به مطالعه و امضای بیانیهء «جدایی کامل حکومت و مذهب در ایران»

سایت تدارک پلاتفرمی برای حزبی آینده نگر

فصل نامهء «گيتی مداری»

پيمان نامهء عصر نو

<<< پيوند به سايت پنجمين کنگرهء سکولار دموکرات های ايران >>>

توجه: شمارهء دوم «گيتی مداری»، فصلنامهء حزب سکولار دموکرات ايرانيان، منتشر شد>>>

تأسيس: 14 امرداد 1392                                     تاريخ انتشار:  چهارشنبه 28 و پنج شنبه 29 تير 1396 ـ  19 و 20 جولای 2017

جستجو در سايت

تماس با سردبير

آرشيو صفحات اول سايت

آرشيو کلی مقالات  

آرشيو بر حسب نام نويسندگان

بيانيه های سازمان های ديگر

مقالاتی دربارهء مفاهيم اصلی

ويدئوهای آموزشی

iranian.sdmcc@gmail.com

سردبير: اسماعيل نوریعلا 

1. ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی هيچکس را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی  نمی پذيريم.

2. همچنين، از آنجا که حکومت اسلامی مسلط  بر ايران را قابل اصلاح و حتی قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن مطالبه ای هم نداريم؛

3. و به همين دليل می توان انتظار داشت که  نام هيچ يک از هواداران جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده نشود.

4. اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان اسير خود در داخل از غاصبان حکومت مسلط بر کشورمان حمايت می کنيم.

5. آنچه دراين سايت اختصاصی و غير خبری منتشر می شود يا در موافقت با سکولار دموکراسی است (مثل نوشته های انحلال طلبان و مخالفان حکومت اسلامی) و يا در مخالفت با آن (مثل نوشته های اصلاح طلبان، که با نوار توضيحی مشخص می شوند) و يا مسائل را بصورت جدی و طنر از ديدگاه سکولار دموکرات مطرح می کند. در همه حال اصولی که در صدر اين صفحه آمده و نيز در «پيمان نامهء عصر نو» منعکس اند، راهنمای ما محسوب می شوند.

6. انتخاب مقالات وارده و برگرفته از منابع مختلف، و همچنين انتخاب تيتر مناسبی برای آنها  با سردبير است.

7. ما به احترام «جمهوريت»، در اين پايگاه، هر کجا سخن از حکومت مسلط  بر ايران پيش آيد، واژهء «جمهوری» به «حکومت» يا «رژيم»  تبديل می شود.

8. و از آنجا که بين ايران و ملت ايران  از يکسو، و حکومت اسلامی مسلط بر کشورمان، از سوی ديگر، تفاوت و جدائی قائليم، در هر متن که واژهء ايران بکار رفته اما منظور رژيم اسلامی باشد، ما بجای ايران عبارت «رژيم ايران» يا «رژيم» مسلط بر ايران» را بکار می بريم.

اعلاميهء جهانی حقوق بشر

و پيوند به يک ويدئو

 

احتمال تشکیل «دولت سایه» در زندان اوین!

پس از رحیمی، معاون اول پاک دست ترین دولت تاریخ بشریت (!) که به خاطر اختلاس در پرونده معروف بیمه محاکمه و مجرم شناخته شد و اکنون ساکن زندان اوین است، حمید بقایی یکی دیگر از معاونان اوس محمود احمدی نژاد به واسطه ارتکاب مفاسد مالی به زندان اوین عودت داده شد! شایان ذکر است که بعد از انتخابات اخیر ریاست جمهوری احمدی نژاد و دار و دسته اش با اشغال ساختمانی دولتی در غرب تهران بطور مرتب گعده کرده و ادعای تشکیل "دولت سایه" داشتند و احتمالاً، با حضور دو معاون احمدی نژاد در زندان و انتقال قریب الوقوع سایر مفسدین مالی و اقتصادی، این دولت سایه (که فعلا خود احمدی نژاد را کم دارد!) در زندان تشکیل خواهد گردید!

به نام «چپ»، به کام «راست»!

احمد پورمندی

قریب به یک ماه پیش تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا در گفت‌وگوئی اعلام کرد که سیاست آمریکا تغییر مسالمت‌آمیز قدرت در ایران است. آقایان محمدعلی عموئی و فریبرز رئیس‌دانا به اتفاق سی و سه تن دیگر از فعالین سیاسی منتسب به «چپ» داخل کشور، با تاخیری چهار هفته‌ای به این سخنان وزیر خارجه آمریکا واکنش نشان دادند. گرچه این تاخیر طولانی و محتوای بیانیه دوستان، این ظن و گمان را تقویت می‌کند که این بیانیه در شرایط آزاد و فارغ از فشار، تدوین و امضا نشده است، اما تا زمانی که نشانه‌های محکمه پسندی در دست نباشد، ناچاریم بپذیریم که مفاد بیانیه نظرات دوستان است و بر این مبنا به نقد آن بپردازیم.

خویشاوندی ملی را از دست دادیم

شکوه میرزادگی

امروز برای من، با خبر درگذشت مریم میرزاخانی، ستاره درخشان ریاضی جهان، با اشک و اندوهی بسیار شروع شد. نه او را دیده بودم، نه خویشاوندی خونی با او داشتم، و نه از نزدیک می شناختمش، اما از سال 1994، که برنده مدال طلای المپیاد جهانی ریاضی شد با عشق و علاقه کارهایش را تعقیب می کردم؛ دخترک ریزنقشی که کنار رییس جمهور وقت آقای رفسنجانی ایستاده بود تا به اصطلاح مورد تشویق قرار گیرد. در حجاب اجباری فقط صورتش را می شد دید، با لبخندی که گویی کسانی را به طنز و تمسخر می گیرد، که زنان را نصف مردها به حساب می آورند. لبخندی که هیچوقت از صورتش محو نشد.>>>

(برای تصوير بزرگ «اينجا» را کليک کنيد)

«زن نابغهء ایرانی» بودن، چیزی از رنج او نمی‌کاهد

نعیمه دوستدار

مریم میرزاخانی قله‌های پیشرفت و موفقیت علمی را با وجود تمام محدودیت‌ها در ایران فتح کرد؛ به گفتهء خودش خوش شانس بود که در دوران نوجوانی‌اش جنگ تمام شده بود و امکان تحصیل در مدارس خوب را داشت، اما یک زن بود و کلیشهء «زنان ریاضی نمی‌فهمند» را از نوجوانی شنیده بود. او اگرچه این کلیشه‌ها را زیر پا گذاشت و زندگی علمی و خانوادگی‌اش را خارج از مرزهای ایران بنا کرد، مرگش یادآور تبعیض‌ها و فشارهایی شد که زنان ایرانی فارغ از میزان شهرت و نبوغ و سواد و جایگاه علمی و اجتماعی تجربه می‌کنند.

دست آورد!

حمیدرضا رحیمی

همانگونه که علمای ما دارند کار خودشان را انجام داده و در ماجراهای مربوط به بول و غایط و سایر احکام، سخت دست و پا می زنند، علمای خاج پرست در آن سوی جهان هم، کار خودشان را می کنند و حتا گاه، در جهت تمایلات مؤمنین، دست به پژوهش و تحقيق می زنند!؛ لطفاً دندان (اگر هنوز دارید) روی جگر (اگر هنوز نفروخته اید) گذاشته و نخست یکی از علمای خودمان و مجاهدت های علمی وی را پس از ورزش سنگین دوره کردن تسبیح و بازی با انگشت بیست و یکم مبارک ملاحظه، و سپس به یک مستورهء شگفت انگیز در باب مجاهدت های علمای خاج پرست در بلاد کفر و زندقه، که در پی می آید، نگاه کرده و عمامه تان را قاضی فرمایید، اجرتان با گربهء مرتضاعلی(ع)!:

زوال یک توّهم

محمد مجتهد شبستری

در حال حاضر نقش ‌آفرینیِ بی‌بدیل «مشروعیّت سیاسی حکومت در ایران»، و ضرورت توسعهء آن، تا آن اندازه آشکار گردیده که موضوع «مشروعیت دینی حکومت»، که روزگاری چون یک ایدهء آسمانی بر سراسر ایران حکومت می‌کرد، امروز چنان بلااثر شده که چون یک «توهّم» به نظر می‌رسد که ناگهان پیدا شد و به تدریج در حال زوال کامل است... اضافه کردن «مشروعیّت دینی» بر «مشروعیّت سیاسی»، از آغاز، هیچ مبنای فلسفی و الهیاتی محکم نداشت، پس از اصالت پیدا کردن مشروعیت سیاسی حکومت و آرای مردم در ایران، نوبت به اصالت پیدا کردن حقوق بشر در ایران خواهد رسید. ما به سوی روشنایی می‌رویم.

آیا کشور ما مدرن می شود؟

محمود سریع القلم

ریشهء فلسفی مدرن بودن در مدنیّت است. شخصِ مدرن به تکثّر برداشت و اندیشه معتقد است و نظر خود را صرفاً یک نظر در میان نظرات دیگر تلقی می‌کند. شخصِ مدرن، متفاوت بودن فکری انسان‌ها را حق آن‌ها می‌داند. شخصِ مدرن با دلیل و ادله با دیگران تعامل می کند نه تخیلات، توهمات و شنیده‌ها. شخصِ مدرن به کسی که به او می‌گوید: من شما را دوست ندارم، می‌گوید حقِ شماست که مرا دوست نداشته باشید؛ مگر قرار است همه مرا دوست داشته باشند؟ شخصِ مدرن در هیچ شرایطی دشنام نمی‌دهد، پرخاش نمی‌کند بلکه تلاش می‌کند ریشه‌های جهل طرف مقابل را کشف کند. شخصِ مدرن نه اجازه می‌دهد دیگری وارد حریم خصوصی او شود و نه در حریم خصوصی دیگران دخالت می‌کند. اما یک ویژگی شخصِ مدرن بسیار تعیین کننده در جامعهء مدنی و حکومت قانون است: به محض اینکه پای خود را از منزل بیرون گذاشت در سطح جامعه برای تمامی شهروندان، حقوق انسانی قائل است.

سکولار دموکراسی، تنها آلترناتيو برانداز حکومت اسلامی

اسماعيل نوری علا

در گفتگوئی تلويزيونی با عليرضا نوری زاده

من فکر می کنم که برای ایجاد آلترناتیو سکولار دموکرات در خارج از کشور، دو راه وجود دارد. یادم است که در یکی از کنفرانس هایی که دوستان دیگری در واشنگتن تشکیل داده بودند و از من هم دعوت کرده بودند و رفته بودم؛ یکی از سیاست مداران سرشناس ما، که نمی خواهم اسمش را بیاورم، در زنگ تفریح آن کنفرانس مرا صدا کرد و گفت: فلانی، من فکر می کنم تو زحمت بیهوده داری می کشی. با اینکه دوست ات دارم. گفتم چرا؟ گفت برای اینکه، به اعتقاد من، تا این امریکایی ها گوش ما را نگیرد و نکنند در یک اطاق، در را نبندند روی همهء ما، و نگویند که باید با هم اتحاد بکنید و بیائید بیرون، کار ما درست نخواهد شد. خوب این بلافاصله برای من تداعی کرد آن روندی را که به آن «چلبی سازی» می گویند>>>

فايل تصويری      فايل صوتی

بدون پای بندی به تصمیمات دموکراتیک

آزادی به استبداد می رسد

سام قندچی

موضوع رابطهء آزادی و دموکراسی ساده بنظر می رسد اما بسیار بغرنج است. مثلاً فکر کنید همه مردم یک کشور در رأی گیری آزادی شرکت کرده و تصمیم بگیرند هرکسی ارمنی تبار است، باید از کشور اخراج شود. چنین تصمیم تبعیض آمیزی را نمی شود دموکراتیک دانست هرچند بصورت کاملاً آزاد گرفته شود. امید است در آینده بیشتر به موضوع آزادی و دموکراسی بپردازیم که متأسفانه سی و هشت سال تداوم رژیمی که آزادی های ایرانیان را نه تنها در عرصهء سیاسی بلکه در عرصه های مختلف اجتماعی سلب کرده، به تصویر وارونه ای از آزادی و دموکراسی در ایران انجامیده، که حتی عده ای مدعی به اصطلاح دموکراسی اسلامی هستند!

ریچارد کاتم، حلقهء اتصال آمریکا با انقلاب ایران

گزارش بی.بی.سی

آیت الله خمینی روز هفت دی پنجاه و هفت در ویلای محل اقامت اش در نوفل لوشاتوی فرانسه میهمان غریبی داشت. ریچارد کاتم، استاد روابط بین الملل دانشگاه پیتسبورگ و نویسنده کتاب «ناسیونالیسم در ایران»، اولین چهرهء آکادمیک آمریکایی بود که با رهبر انقلاب ایران دیدار می‌کرد. آیت الله خمینی به پروفسور کاتم می‌گوید: «کار‌تر می‌رود اما میزان ملت آمریکاست. ما می‌خواهیم تمام بشر زندگی در صلح کند و ما با ملت حسن ظن داشته باشیم. کارهای کار‌تر ملت ما را به بدبینی به ملت آمریکا می‌کشد.» او می‌افزود: «شما باید چاره‌ای بیاندیشید.» ملاقات کننده، که خود از منتقدان سرسخت شاه بود، نیازی به این توصیه‌ها نداشت؛ او مدت‌ها بود که چاره کار را در کنار آمدن هرچه سریع‌تر آمریکا با مخالفان شاه می‌دانست و برای معرفی ابراهیم یزدی، دستیار آیت الله خمینی به مقامات دولت کار‌تر تلاش می‌کرد.

                    

© 2017 ـ Iranian Secular Democracy Movement - iraniansdm@gmail.com - Fax: 509-352-9630

00000000000000000000000000