ويدئوی نشست
ديروز
مهستان
با
سخنرانی مهرداد درويش پور،
با عنوان
زمینه ها و چالش های تحقق سکولاریسم دموکراتیک
و گزارش حسن اعتمادی
در مورد فعاليت های مربوط به آلترناتيوسازی
همراه با پرسش و پاسخ اعضاء مهستان
فايل ويدئوئی
فايل صوتی
برگزاری کنفرانس «مدیریت گذار از جمهوری اسلامی»
گزارش سايت اخبار روز
در این
کنفرانس محس سازگارا گفت: «وقتی صحبت از مدیریت گذار می کنیم به این معنی
نیست که یک جمع محدودی می خواهد بگوید حالا من مدیرم و از فردا همه به من گوش
کنید. اصلا چنین نیست. این کنفرانس هم آخر راه نیست؛ اول راهه.» مهرانگیز کار
گفت «اگر دوره گذاری در کار باشد مدیریت آن را باید به شورایی سپرد که هنوز
شکل نگرفته است». طبرزدی در پیام ویدئویی خود بر فقدان آلترناتیو تاکید کرد و
گفت: «از این ناحیه ضربات سنگینی بر جنبش واردشده است». رضا پهلوی در پیام
مکتوب خود نوشت: «بازسازی یک اتوریته دمکراتیک در شرایط هرج و مرج ناممکن
خواهد بود. سنگ بنای چنین اتوریته ای باید از هم اکنون گذاشته شود.»◄
کودتای نظامی؟!
شهباز نخعی
دولت
که مثلاً قرار است نماد ثبات و اقتدار نظام باشد، مثل غریقی که در دریای
توفانی به تخته پاره ای چسبیده و با امواج به این سو و آن سو پرتاب می شود،
چنان دچار تناقض رفتار و گفتار شده که دیگر هیچ کس حتی طرفدار پروپا قرص هم
حرف اش را باور نمی کند... شدت وخامت اوضاع به حدی است که رودربایستی ها نیز
کنار گذاشته شده و حتی افراد شاخص جناح های مختلف هم به تلویح یا حتی تصریح
از فروپاشی قریب الوقوع نظام سخن می گویند و به زعم خود راهکار و راه چاره
پیشنهاد می کنند... و هرکسی فسفر مغز خود را برای یافتن راه چاره و برون رفت
از مخمصه می سوزاند، پیشنهاد هایی مطرح می شود که نشان دهندهء دستپاچگی و
سرآسیمگی ارائه کنندگان آن است.
◄
پیش به سوی دولت نظامی!
ف. م. سخن
دیکتاتورها
معمولا به نظامی ها پناه می برند و تصور می کنند که پا به میدان گذاشتن نظامی
ها موجب کنترل اوضاع عنان گسیخته می شود. این وضعیت هم، بسته به شدت و ضعف به
کارگیری زور مدتی دوام می آورد و آرامشی ظاهری بر کشور حاکم می شود ولی
دوباره آشوب ها این بار در ابعاد باور نکردنی در عرصه های مختلف کشور رخ می
دهد و حکومت تبهکار و مستبد را به سمت نیستی سوق می دهد.
◄
اصولگرایان بر سر دو راهی:
دیکتاتوری نظامی یا فروپاشی؟
میترا شجاعی
زمزمههایی
در میان اصولگرایان شنیده میشود مبنی بر احتمال اعلام نامزدی یک نظامی برای
ریاست جمهوری. استدلال هم نجات ایران از فروپاشی است. چقدر این موضوع جدی است
و چقدر قابلیت عملی شدن دارد؟.. تا انتخابات بعدی ریاست جمهوری سه سال دیگر
باقی است. باید منتظر ماند و دید صحنه سیاسی ایران به چه گونهای میچرخد و
آیا قاسم سلیمانی در آن سال اونیفورم نظامی را از تن در آورده و مانند
قالیباف و محسن رضایی ردای ریاست جمهوری بر تن میکند؟ و آیا در این صورت و
در مقام یک رئیسجمهور حاضر است همچنان از حضور ایران در سوریه و عراق و
لبنان دفاع کند؟
◄
اصولگرایان و زمزمه کودتا
گزارش نشريهء شرق
این آرزوی
دیرینه جماعتی از سیاستورزان ایرانی بعد از انقلاب است؛ جماعتی که پیشینه و
ریشهاش به جریان راست سیاست در ایران بازمیگردد. یک «رضا خان حزباللهی» یا
«رضا خان مصلح» یا رئیس جمهوری نظامی. انگار در پس زمینهء ذهنی جمعی از
اصولگرایان همواره نوعی از اقتدارگرایی مدل رضاخان تقدیس شده است...
◄
محمدرضا نیکفر چه میگوید؟
هایده ترابی
اغلب
مقالات نیکفر دچار مشکل "ترابری پیام" به خواننده است. میگویم "اغلب"، زیرا
به دور از انصاف است اگر که نگویم سالها پیش چند مقاله ی استوار سیاسی هم از
او خوانده بودم. امّا امروز، ادا و اطناب فلسفی و ریائی که آن را "تقیّه ی در
اندیشه ی انتقادی" مینامم، امر "ترابری پیام" را در آثار وی مختل کرده است.
این دست از دعاوی را باید چون سکّه ی قلب محک زد و ارزش آن را سنجید...