توجه:

مطالب مندرج در اين پايگاه نظر شخصی نويسندگان و يا سازمان های مختلف است که به دليل ارتباط شان با مسائل مورد توجه جنبش انتخاب شده اند و لزومآً نظر جنبش نيستند. نظر رسمی جنبش هميشه و فقط با امضای سخنگوی آن منتشر می شود.

آغاز کار جنبش: 14 امرداد 1392

 Fax: 509-352-9630

  iraniansdm.n@gmail.com

سردبير: اسماعيل نوری علا

   

پيوند به آرشيو برنامه های مهستان

1. ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی کسی را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی  نمی پذيريم.

2. و از آنجا که حکومت اسلامی مسلط  بر ايران را قابل اصلاح و حتی قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن جز خواست انحلال آن مطالبه ای نداريم؛

3. و به همين دليل می توان انتظار داشت که  نام هيچ يک از هواداران جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده نشود.

4. اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان اسير خود در داخل کشور از غاصبان حکومت مسلط بر سرزمين مان حمايت می کنيم.

5. آنچه در اين سايت «اختصاصی و غير خبری» منتشر می شود يا در موافقت با سکولار دموکراسی است (مثل نوشته های انحلال طلبان و مخالفان حکومت اسلامی) و يا در مخالفت با آن (مثل نوشته های اصلاح طلبان، که با نوار توضيحی مشخص می شوند) و يا مسائل را بصورت جدی و طنر از ديدگاهی سکولار دموکرات مطرح می کند. در همه حال اصولی که  در «پيمان نامهء عصر نو» منعکس اند، راهنمای ما محسوب می شوند.

6. انتخاب مقالات وارده و برگرفته از منابع مختلف، و همچنين انتخاب تيتر مناسبی برای آنها  با سردبير است.

7. به احترام «جمهوريت»، در اين پايگاه، هر کجا سخن از حکومت مسلط  بر ايران پيش آيد، واژهء «جمهوری» به «حکومت» يا «رژيم»  تبديل می شود.

8. و از آنجا که بين ايران و ملت ايران  از يکسو، و حکومت اسلامی مسلط بر کشورمان، از سوی ديگر، تفاوت و جدائی قائليم، در هر متن که واژهء ايران بکار رفته اما منظور رژيم اسلامی باشد، ما بجای ايران عبارت «رژيم ايران» يا «رژيم مسلط بر ايران» را بکار می بريم.

 

 

سه شنبه 1 تا 4 ژانويه 2019 - 11 تا جمعه 14 دی 1397 

آرشيو صفحات اول شماره های قبلی اين سايت               جستجو در اين سايت               پيوند به سايت های ديگر

سايت مهستان                 آرشيو برنامه های يکشنبهء مهستان                 برنامهء «رمز پيروزی»

گنجينهء سکولاريسم نو          پيمان نامهء عصر نو          کنگرهء سالانهء سکولار دموکرات های ايران

حزب سکولار دموکرت ايرانيان       نشريهء «گيتی مداری» حزب        بيانيه های مشترک با حزب مشروطه ايران

مقالاتی دربارهء مفاهيم اصلی           ويدئوهای آموزشی          بیانیهء «جدایی کامل حکومت و مذهب در ایران»

عوارض جنبی سقوط اتوبوس دانشجویان

اسکندر دلدم

این حادثه اسفناک یک روی مثبت هم داشت و آن اينکه - علاوه بر زدن مشت محکم به دهان استکبار جهانی و صهیونیزم بین الملل و پایان دادن به تبلیعات سوء دشمنان علیه سه هزار آقازاده ای است که در آمریکا و انگلستان و سوئیس و سایر بلاد کفر اقامت گزیده و مشغول آشنایی و نزدیکی کردن با مظاهر منحط فرهنگی غرب هستند - این حادثه نشان می دهد چون دانشگاه آزاد دانشجویان پسر را با پیراهن آستین کوتاه به محوطه دانشگاه و کلاس درس راه نمی دهد و سرویس دانشگاه هم به علت فرسوده بودن باعث مرگ وقت و بی وقت دانشجویان می شود مقامات عالیرتبه و مدیران برجسته و مسئولان کشور فرزندان خود، آقازاده ها، را برای مصون ماندن از خطر سقوط در دره به سوئیس و آنریکا و فرانسه و انگلستان فرستاده اند!

پيشنهادی به خوانندگان يک مطلب

نامهء وارده

در شماره اخير نشريه جنبش مطلبی عليه گردانندگان جنبش منتشر شده که به نظر می رسد به زبان معمول آدم سياسی نوشته نشده و در نتيجه فهم کل مطلب را مشکل شده است. من، فقط با حذف بخش های نامربوطی از يک پاراگراف آن (که با رنگ قرمز مشخص شده اند)، مطلب را به زبان آدميزاد سياسی برگردانده ام تا خوانندگان نشريه متوجه منظور سخيف نويسندهء مطلب بشوند.

ديکتاتوری و آزادی

گفتگو با اسماعيل نوری علا

در برنامه «آخرين لحظه» بمديریت شهرام همايون

دیکتاتورها در دام طنز نویسان

رضا علوی

طنزنویس نومید نیست، سر به هواست، پس کلامش تلخ می شود. او عمیق تر می اندیشد و اندیشمندانه و حساب شده فکر می کند، گاه ایجادگر یک لبخند است و گاه یک زهرخند. قهقهه راه نمی اندازد، درون را به خنده وا می دارد، اندیشه را به کار می اندازد، امیدوار است و ویرانگر زشتی هاست. دارای برخورد معکوس و "معکوس نویسی" است.

آقای وزیر اطلاعات! حالا کجاش رو دیدی؟

ف.م. سخن

این که گفت و گوهایی بر سر روش پراکنده کردن اپوزیسیون و به جان هم افتادن آن ها آغاز شده، اتفاق مبارکی ست که وزیر اطلاعات امروز آن را اعلام می کند. اما برای به مرحله ی عمل در آمدن «جلوگیری از پراکندگی» و در مرحله ی عالی تر «هماهنگ عمل کردن مهره های اپوزیسیون» باید طرح ریخت و برنامه ریزی کرد و این طرح و برنامه را به مرحله ی اجرا در آورد. این که اپوزیسیون در این امر موفق شود یا نه، به تغییر برخی خصائل ذهنی متکی به عمل انفرادی بستگی دارد که باید دید آیا در این زمینه نیز شاهد تغییرات عملی خواهیم بود یا خیر.

نمونه ای از معجون «روشنفکر دینی»

آرامش دوستدار

وقتی کسی که به سهم خود در تأسیس این حکومت دست داشته و در استقرار آن ابتکارهای مؤثر و همکاری‌های مجدانه کرده است، مردمی روحاً و جسماً بی‌سیرت شده را که نه اعضای یک جامعه، چون جامعه‌ای دیگر وجود ندارد، بلکه اشباحی سرگردان از توده‌هایی بیمار هستند،‌ به «مؤمن» و «کافر» تقسیم می‌کند و با لغات قرآنی، یا مشتقاتی از آنها، نیمی را گمراه و نیم دیگر را رستگار می‌نامد، یا لااقل می‌نمایاند...

خبر جانگوز!

حمیدرضا رحیمی

فدوی، نخست مراتب تبريک و تسليت خود را بابت رحلت جانگوز آيت الله هاشمی شاهرودی ابراز داشته و در عين حال عرض می کند که چندی پيش در مرور خبرها از برادر بی.بی.سی، شنيده بود که: «هاشمی شاهرودی با توصیه پزشک باید در صحبت کردن مراعات کند!» اين گزارش پیرامون نوع بیماری ويژه ای که آيت الله ممنوع الکلام را به سرای باقی شتاباند ساکت بود، لکن هرچه هست، از نظر ملت، اينگونه بيماری ها چندان هم بد نیستند زیرا حضرات آیات هر چه کمتر حرف بزنند، ملت شل و پل و یک لا قبا هم کمتر به دردسر می افتد و خودشان هم زودتر از زندگی نکبت بار خويش رهائی می يابند.

آزادی، خدای همهء شادمانی ها!

یادداشتی در آستانهء سال نوی جهانی

شکوه میرزادگی

اکنون، در جشن سال نوی جهانی، فضای شهرها سرشار از رقص و آواز و شادمانی و عشق و بخشش و مهربانی و، مهم تر از همه، آزادی است؛ همان پديده ی شگرفی که گوهر همه ی شادمانی هاست. به خاطر این آزادی ست که در روزهای جشن سال نو مهم نیست که تو از کجا آمده ای، چه رنگ و نژادی داری، و عقیده و مذهبت چیست. بی ترس و آزاد می توانی هر لباسی را بپوشی، هر آوازی را بخوانی و هر طور که می خواهی برقصی و هر چه می خواهی بنوشی و بی خیال از بکن نکن های مذهبی یا سیاسی به سال نو پای بگذاری. و چنین است که من و توی ایرانی، که چهل سال است نوروز، سال نوی خودمان را - اين زمینی ترین و غیرمذهبی ترین سال نوی جهان - را، گم کرده ایم...

زلزلهء سیاسی دیگری در راه است

ایرج فرزاد

صدای ِترَک برداشتن دیوارهای شبه بلوک اسلام سیاسی را دیگر داریم می شنویم. زلزلهء سیاسی دیگری، گرچه در مقایسه با آغاز فروپاشی دیوار برلین در اندازه ای به مراتب کوچک تر در راه است. در این نباید شک کرد... شناختن خصوصیات این دورهء “گذار”، و تشخیص “ارزش مصرف” نیروها و قدرت ها و حتی “جنبش” ها و “ارتش” هائی که در خلال چنین دورهء نامتعارف برپا می شوند و راه اندازی و مهندسی می شوند و میدان دار خواهند شد، از اهمیت زیادی برخوردار است...

چرخش به چپ در جنبش های اعتراضی در ایران

گفتگو با فؤاد تابان، سردبير سايت اخبار روز

شعارها و خواست هایی که اکنون در خیابان های ایران و در بیانیه های مختلف معترضین مطرح می شود، در اساس شعارهای نیروی چپ ایران است؛ شعارها و مطالباتی است که چپ سال ها در جهت آن – کمتر یا بیشتر – مبارزه کرده و آن ها را مطرح کرده اند. این برتری و امتیاز چپ ها نسبت به سایر جریانات اجتماعی است. موضوع این است که چپ از این وضعیت چطور استفاده خواهد کرد؟

مبنای دکترین دفاعی حکومت: اوهام، و ایمان به تخیل

گزارش کيهان لندن

بیش از یک دهه است حکومت اسلامی دکترین نظامی و دفاعی خود را بر «مهدویت» و اعتقاد به «ظهور» منجی که همان «امام زمان» باشد گره زده است. به اعتقاد استراتژیستهای حکومت، ترویج مهدویت در دکترین نظامی «ضریب تصاعدی عنصر رزم» است. به بیان ساده اینکه هرچه رزمنده امامزمانی‏تر باشد قدرت او برای از جان گذشتن در راه آرمانهای انقلاب اسلامی بیشتر میشود. این استراتژی پای مراجع و روحانیون را نیز به امور نظامی ایران باز کرده است.

«نفت من کجاست؟»

نوشته خسرو سمنانی

داستان نفت ایران در قلب يک خیانت تاریخی جای گرفته که دیگر نمی توان آن را نادیده گرفت؛ زیرا حق حاکمیت و رفاه مردم ایران در معرض نابودی است. فساد تنها یک تهدید اقتصادی و خطر سیاسی نیست بلکه تهدیدی جدی علیه موجودیت ایرانیان است که حق طبیعی مالکیت بر منابع طبیعی و کنترل موسسات ناظر بر آن منابع را از مردم ایران سلب کرده و اجازهء برخورداری از حتی یک قطره از نفت شان و سود آن را به آنها نمی دهد.  ده سال پيش سوالی از سوی مردم و رسانه های ایران مطرح شد که جهان را به لرزه درآورد: «رای من کجاست»؟ امروز، ما به آنها پیوسته و پرسشی مرتبط را مطرح می کنیم؛ پرسشی که مسألهء مرگ و زندگی و فقر و رفاه میلیون ها انسان در گرو آن است: «نفت من کجاست؟»