|
دلایل تنش میان آذربایجان و ایران چیست؟ گزارش
صدای فرانسه◄
در مرز ایران و آذربایجان چه روی
می‌دهد؟◄
نقطه اختلاف ایران و جمهوری آذربایجان کجاست؟◄
آیا ایران وارد درگیری با آذربایجان خواهد شد؟◄
پیوند به
مذاکرات روز اول همایش◄
پا در گل سنت در جستجوی مدرنیته
حسن منصور
کسروی
از نسل بزرگان اندیشهء
مشروطیت است که در دوران رضاشاهی می‌شکفد. این دوران،
که زیرساخت‌های عصر تجدد را در راستای تکوین دولت ملی و «مفهوم ملت»
بنیاد می‌کند،
از همیاری و پشتیبانی فرهیختگانی چون علی
اکبر داور، عبدالحسین تیمورتاش، سید حسن تقی زاده و محمدعلی
فروغی برخوردار بود. در عرصهء
قلم نیز نامدارانی چون عیسی صدیق، علی‌اکبر دهخدا، محمدعلی جمال‌زاده،
صادق هدایت، نیما یوشیج، بدیع‌الزمان فروزانفر، ابراهیم پورداود و
محمدتقی بهار بر تارک دوران درخشیده‌اند.◄
«اپوزیسیون و امر توسعه»◄
پخش اول، از تلويزیون ايران فردا:
پنجشنبه
ها
ساعت 2.5 بعداز ظهر کالیفرنیا◄
آرشيو پادکست ها - دوره اول◄
/ دوره های
دوم وسوم
◄
کمپین حقوق بشر در
ایران
فریاد دادخواهی و مطالبه‌گری شهروندانی که حقوق‌شان پایمال می‌شود
چگونه به گوش حاکمیت می‌رسد؟ چگونه، در سایه کمتر شدن اعتماد هر روزه مردم به
احزاب و تشکیلات سیاسی، شعله حق‌طلبی و دادخواهی بیدار نگه داشته
می‌شود؟ آنها که در برابر ظلم آشکار بر مردم از سوی حاکمیت، سکوت را
ارجح نمی‌دانند چه سرنوشتی دارند؟ آیا می‌توان با توجه به سابقه حاکمیت
در برخورد با دادخواهان و تشکل‌های مستقل، امکانی برای رسیدن به
خواسته‌های معترضان و منتقدان تصور کرد؟◄
از تعاملات فرامرزی
حمیدرضا رحیمی
سازمان زندان
های بیت، که با هک شدن دوربین
های دانشگاه اوین
(زندان- م) و انتشار رفتارهای خداپسندانه و مبتنی بر رأفت اسلامی با
زندانیان نیمه جان، شدیدآً زیر سؤال و ضرب رفته است،
خبر داد که،
در جهت تأمین رفاه و آسایش زندانیان جامعهء شکوهمند اسلامی، با همتای
هلندی خود مذاکرات مبسوطی انجام داده و به تفاهم نیز رسیده است.
فرستادهء
فدوی نیز که در جلسه حضور داشته در گزارش خود مراتب ذیل را مخابره کرده
است:
«بموجب
قرارداد فی مابین سازمان زندان
های بیت و سازمان زندان
های هلند،
شمار قابل اعتنائی از زندانیان به زندان هلند،که
همینطور بلامصرف و استفاده مانده است،
منتقل می
شوند.
ناظران آگاه، هجوم زندانیان بمنظور انتقال به زندان
های هلند را
با هجوم افغانان در گریز از برادران طالبان، برای آویختن به هواپیمای
خاج پرستان، مقایسه کرده اند.◄
|
بنی صدر و اندیشهء ملی – مذهبی
اسماعیل نوری علا
صبح
شنبهء اروپا دکتر ابوالحسن بنی صدر، اولین کسی که در تاریخ بلند ایران
به لقب «رئیس جمهور» دست یافت، در پاریش چشم از جهان فرو بست و به همان
تاريخ بی کرانهء ایران پیوست. من هیچگاه او را ملاقات نکرده ام؛ اما
همواره بنی صدر را نماد اصلی تفکری دانسته ام که در «اصطلاحِ سیاسیِ
ملی – مذهبی» خلاصه می شود. توضیحم در مورد کاربرد صفت «سیاسی» در این
عبارت آن است که فرق یک «ملت مدار» و یک «مسلمان ایرانی» با یک «ملی –
مذهبی» در آن است که آن دو تن اول می توانند سیاسی نباشند اما اين
سومی، که ترکیبی از عقاید آن دو تن دیگر را در هویت خود دارد، حتماً
«سیاسی» است.◄
ایران ما که از بسیاری جوانب توسعه‌یافته‌تر و ثروتمندتر از
افغانستان است، چهل و سه سال پیش با انقلاب اسلامی به‌رهبری روحانیت
شیعه و با پایوری ملی-مذهبی‌ها و مذهبی-ملی‌های فن‌سالار، یا
دکتر-مهندسان اسلامی، نشان داد که با همه اصلاحات و نوسازی‌های
اجتماعی-اقتصادی و سیاسی‌ای که طی بیش از هفت دهه از انقلاب مشروطه
ایران را ظاهراً زیر و رو کرده بود، بنیادهای ملت-دولت مدرن در آن
به‌گونه‌ای که در بالا آمد، ایجاد و تحکیم نشد.◄
پیوستن به شانگهای هم مشکل ایران را حل نخواهد کرد
از «میدل ایست آی»
پس از
بیش از یک دهه که ایران سیاست “نگاه به شرق” را به اجرا گذاشته است،
این رویکرد مزایای زیادی برای تهران به دنبال نداشته است. چین سرمایه
گذاری قابل توجهی در ایران انجام نداده است. هند وعدهء سرمایه گذاری در
چابهار را نقض کرد. هیچ کدام به خاطر تهران روابط خود با واشنگتن را به
خطر نیانداختند. سازمان همکاری شانگهای این شرایط را تغییر نخواهد داد.
از قضا، ایران برای بهره مندی از استراتژی شرقی خود به روابط بهتر با
غرب نیاز دارد.◄
سرمایه چرا می‌گریزد؟
محمد مهدی بهکیش
 سرمایه‌گذار
خارجی برای اینکه اطمینان حاصل کند باید با سرمایه‌گذاران در داخل شریک
شود؛ وقتی بسیاری از ایرانیان در داخل کشور حاضر به سرمایه‌گذاری
نیستند چگونه می‌توان انتظار داشت افرادی از بیرون، سرمایه خود را به
داخل کشور بیاورند؟.. سرمایه گذاران داخلی هم که سال‌های طولانی برای
کشور ارز آورده و ارزش افزوده ایجاد کرده‌اند، در حال حاضر، همین
افراد به دنبال این هستند که در کشورهای دیگر، مکانی امن برای سرمایه
خانوادگی خود بیابند.◄
گزارش گفتگو با
محمد قاسمی
رئیس
مرکز پژوهش های اتاق ایران،
با اشاره به برنامه‌های پیشنهادی این مرکز به دولت برای اعمال اصلاحات
اقتصادی جدی، چهار عامل را در تداوم شرایط بد اقتصادی در ۱۰ سال گذشته
بسیار پررنگ دانسته است.
او در پاسخ به این سوال که چرا مشکلات عاجل اقتصادی ما حل نشده
و حتی وضع ما رفته رفته بدتر هم شده است؟ می‌گوید: اول اینکه سیاست
داخلی و خارجی ایران در خدمت حل مسائل اقتصادی نیست. اگر می‌گوییم
اقتصاد اولویت دارد باید همه توان سیاسی چه در داخل و چه در سطح
بین‌الملل در خدمت اقتصاد باشد در حالی که این‌طور نیست. بنابراین
متاسفانه باید بگوییم که اقتصاد فقط در حرف مسئله اول کشور است.◄
انباشت
تصمیم های غلط و مغرضانه توسط سران رژيم آخوندی در ایران، کشورمان را
در معرض مخاطره هایی قرار داده است که، اگر به درستی مدیریت نشوند،
اضمحلال میهن را به دنبال خواهند داشت. با نگاهی به مجموعه ی بدبینی
ها، خصومت ورزی‌ها و دشمنی هایی که رفتار رژیم اسلامی در چهل سال گذشته
در سطح منطقه و جهان برانگیخته است به خوبی چشم انداز یک فاجعه ی
تاریخی دیده می شود.
لیستی
که در مقاله ارائه شده
می تواند اوج بلاهت و خباثت یک حکومت را در قرار دادن کشور در موقعیتی
تا این حد حادثه ساز نشان دهد.◄
پیامدهای سانسور فراگیر در ایران
گفت‌و‌گو با شهلا شفیق
کنفرانس
عمومی یونسکو با تصویب قطع‌نامه‌ای در نوامبر ۲۰۱۵ میلادی، روز ۲۸
سپتامبر را به عنوان روز بین‌المللی دسترسی همگانی به اطلاعات
نام‌گذاری کرده است...
حکومت ایران برای اعمال سانسور و محدود‌سازی رسانه‌ها از چه
مکانیسم‌هایی بهره می‌گیرد؟ بیش از چهار دهه نقض حق دسترسی آزادانه به
اطلاعات از سوی سران حکومت حکومت اسلامی چه نتایجی را در جامعه ایران
به دنبال داشته است؟ آیا رسانه‌های وابسته به جریان اصلاح‌طلبی در
ایران را می‌توان مکمل سیاست‌های حکومتی در اعمال سانسور بر رسانه‌ها و
مطبوعات دانست؟ زمانه با طرح پرسش‌هایی از این دست با شهلا شفیق،
نویسنده و جامعه‌شناس مقیمِ فرانسه گفت‌و‌گو کرده است.◄
كلمۀ قبیحۀ آزادى
و باقی قضایا!
علی مرادی مراغه‌ای
جبهه
بعدی مخالفت با سپهسالار از ناحیه برخی از علما و روحانیون بود. در این
جبهه، مهمترین شخص حاج ملاعلی کنی بود او آزادی را مترادف با
بی‌بندوباری می‌دانست و در نتیجه، مغایر با شریعت. اولین بار «كلمۀ
قبیحۀ آزادى» را به نظرم حاج ملاعلی کنی، متمول‌ترین و متنفذترین
روحانی زمان ناصرالدین شاه بکار برد. کنی، در نامه ای به ناصرالدین شاه
می‌نویسد:
«كلمۀ قبیحۀ آزادى... به ظاهر خیلى خوش نماست و خوب، و در باطن سراپا
نقص است و عیوب. این مسأله برخلاف جمیع احكام رسل و اوصیاء و جمیع
سلاطین عظام و حكام والامقام است...»◄
|
