|
ممکن است آمریکایی ها پا پس نکشند. درجۀ اصلی که مصداق خشونت بی حساب
از سوی ایران خواهد بود، ضربه زدن است به منابع و تجارت نفتی و گازی که
تهدیدش به کرات مطرح شده است و از جمله بستن تنگۀ هرمز که الزاماً
شدیدترین ضربه نخواهد بود، ولی باید به هر صورت در نظرش داشت. اضافه
کنم که بستن هرمز می تواند و باید گزینشی باشد، مثلاً راه دادن به چینی
ها و راه ندادن به اروپایی ها که متحد اسرائیل اند. در نهایت حکایت به
آتش کشیدن منطقه که شعارش برایمان آشناست. در این صورت کشورهای جنوب
خلیج فارس تحت فشار قرار خواهند گرفت.◄
حمیدرضا رحیمی
*سقوط موشک در نزدیکی بیت خامنه‌ای و اقامتگاه پزشکیان.
*راست اش از شما چه
پنهان که فدوی پیرامون جفت
و جور شدن «بیت خامنه‌ای
و اقامتگاه پزشکیان»
در این خبر میمنت اثر، قدری متعجب شد. لکن ادامه عملیات محسوس و
نامحسوس فدوی، وی را به اینجا رساند که بین «موشک،
پزشک و بیت» بایدT بیگمان، رابطه ای باشد.
باری در این راستا، یکی از مقامات بیت که نخواست نامش تا انقلاب
بعدی(عج) فاش شود به فدوی گفت که این تقارن ناشی از درایت و ذکاوت
اعلیحضرت العظما ست، بدین معنی که اگر آن
موشک نابکار خباثت کرده و زیان و جراحتی به معظم له برساند، برادر
پزشکیان فوراً ایشان را معالجه
کند! فدوی اما با احتیاط به استحضار رساند که برادر پزشکیان،
دامپزشک است، در پاسخ فرمود چه
بهتر!..◄
بیانیهء 15 تن وطن پرست شدهء مشهور به «نواندیش
دینی»
عبدالکریم سروش، حسن یوسفی اشکوری، عبدالعلی بازرگان، حمید دباشی، حسین
کاجی، محسن کدیور، محمد تقی کروبی، حسین کمالی، داریوش محمدپور، یاسر
میردامادی، سروش دباغ، علی قدسی، رضا حاجی، حسن فرشتیان، مسعود ادیب:
«روزهای
سختی را پشت سر می‌گذاریم. رژیم جنایتکار اسرائیل به سرزمین عزیز ما
ایران تجاوز کرده است. مردم بی‌دفاع، دانشمندان و نظامیان کشور به خون
غلتیده‌اند. سال‌هاست که دشمنان این سرزمین در کمین‌اند. دشمنی
قدرت‌های سلطه‌گر و جنایات رژیم اسرائیل، با توطئه‌های پی‌درپی، همواره
تهدیدی برای ملت‌های مستقل بوده‌اند.»..◄
به نام وطن، به کام سرکوب!
(نقدی بر وطن‌دوستی
های ایدئولوژیک)
حسن باقری‌نیا
در روزهای جنگ و التهاب، که بوی باروت بر حافظه‌ء جمعی سنگینی می‌کند،
برخی دوباره پرچم را به نشانه‌ء حقانیت بالا برده‌اند و صدای منتقدان
را با اتهام «بی‌وطنی» می‌کوبند. اینجا همان‌جایی‌ست که باید مکث کرد و
پرسید: وطن‌دوستی یعنی چه؟ و چه زمانی وطن‌دوستی به ابزاری برای سرکوب
تبدیل می‌شود؟
پاسخ کوتاه است...◄
اگر این پول ها اینگونه هزینه نمی شد چه می‌شد؟
مطلب وارده
براستی که اگر پول
مردم برای مردم خرج می شد؛ اگر این «یک تریلیون دلار» در طی
۳۰
سال گذشته به جای پروژه های فرقه گرایانه و ماجراجویی های
ایدئولوژیک منطقه‌ای صرف خود ایران می‌شد، الان ایران در چه جایگاهی
ایستاده بود؟ با این پول، نه تنها کشور را می‌شد آباد و مدرن کرد،
بلکه به یکی از قدرت‌های صنعتی، فناورانه و فرهنگی آسیا و حتی جهان
تبدیل کرد.◄
عصر هجدهم خردادماه ۱۴۰۴، بیژن اشتری، مترجم برجستۀ متون تاریخی و
سیاسی، در خانه‌اش چشم از جهان فروبست... او متولد ۱۳۳۹ و یکی از
تأثیرگذارترین مترجمان بیست‌وپنج سال اخیر ایران بود؛ مترجمی که آثارش
نه فقط ترجمه بلکه روایت بودند او در ۶۴ سالگی درگذشت، در حالی که بیش
از دو دهه تلاش کرد تا خوانندگان فارسی‌زبان را با تاریخ معاصر،
زندگی‌نامۀ دیکتاتورها و ماهیت حکومت‌های توتالیتر آشنا کند. مجموعه
آثارش امروز به عنوان منابعی مهم و قابل‌اتکا برای شناخت دیکتاتوری‌ها
و تاریخ خونین قرن بیستم شناخته می‌شوند.◄
|
بحث‌ها قرار نیست بلافاصله پس از خاموش شدن سلاح‌ها آغاز شوند؛ آن
زمان، رهبران تمام کشورهایی که درگیر این جنگ بودند تلاش خواهند کرد تا
به نوعی اعلام پیروزی کنند. اما همه حسی که در وجودم هست می‌گوید این
بحث‌ها روزی پس از «فردای» آن روز آغاز خواهند شد — زمانی که سیاست‌های
داخلی در هر یک از این جوامع فعال خواهند شد.◄
 ایران
در آستانهء
تغییر
مریم عادلخانی
در تحلیل وضعیت
پرتنش و نارضایتی انباشته در جامعهء ایران، به یکی از حیاتی‌ترین
پرسش‌ها می‌رسیم: خیابان‌های خشمگین ایران به کجا خواهند انجامید؟ آیا
کشور در آستانهء موج تازه‌ای از اعتراضات سراسری قرار دارد، یا همان
الگوی آشنای سرکوب سریع تکرار خواهد شد؟
بر اساس تجربه‌های پیشین، داده‌های میدانی و روندهای جاری، می‌توان سه
سناریوی اصلی را برای تحولات پیش‌رو ترسیم کرد. این سناریوها قطعی و
ثابت نیستند، بلکه ممکن است در لحظه تغییر کنند، درهم‌تنیده شوند یا
به‌مرور از یک حالت به حالت دیگر گذار پیدا کنند...◄
این آتش‌بس اگر دام نیست، پس چیست؟ یک هدیهٔ سمی. یک زخمِ چرکین. یک
شکافِ تازه در پیکر نیمه‌جان قدرت. میان ملاهایی که هنوز خواب
بیت‌المال را می‌بینند و نظامی‌هایی که ته‌ماندهٔ شعورشان می‌گوید
همه‌چیز دود شده و فقط پوست و استخوان‌شان باقی مانده که باید زنده
بماند. فاتحه‌ای بر هیمنه‌ای که سی سال با دلار و خون و عربده وصله
زدند...◄
همیشه و در بدترین حالت، حتا کنار خارجی ایستادن یا اتحاد با خارجی را
می‌توان توحیه کرد، چون آنچه «منافع ملی» نام دارد ثابت است نه اتحاد
یا دشمنی با خارجی… اما به روشنفکری که می‌خواهد با همکاری بزهکارِان
لُمپن کشور را حفظ کند چه باید گفت؟ پاسخ را در چارچوب آسیب‌شناسیِ
جامعهء روشنفکر ایرانی باید جُست یا ملی‌گراییِ ایرانی؟! مقولهء
«رواداریِ! ملیون یا روشنفکران»، در همکاری با یک دیکتاتوریِ فاسد که
عمرش در آستانهءنیم‌قرن شدن است نیز چنین است.◄
آرشیو جنبش◄
آرشیو حزب سکولار
دموکرات ایرانیان◄
آرشیو ایران فردا◄
آرشیو
میهن◄
در بهت پنجره های دو جداره / در شب‌های متشنج / در میان چند جیغ خفه
/ همه‌ء دارایی‌ام را / برداشته‌ام: / کوله پشتی / کارت عابر بانک /
کارت شناسایی / کفش راحتی. / و روی در یخچال نوشته ام: / «چرا اندازه‌ء
قفس ام را این همه بزرگ ساحته اید؟»◄
در شرایط بحرانی، چون جنگ‌های بین‌المللی و درگیری‌های گسترده، معمولاً
انسان‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: طرفداران هر یک از جبهه‌های
جنگ یا کسانی که در تلاش برای جلب رضایت به نظر می‌آیند. اما واقعیت
روان‌شناختی این است که بسیاری از ما در برابر چنین بحران‌هایی احساسات
و افکار پیچیده و متناقضی داریم که نمی‌توانیم آنها را به راحتی در
قالب دو قطب "حق" و "ناحق" بگنجانیم. این همان چیزی است که در جنگ میان
ایران و اسرائیل نیز به وضوح مشاهده می‌شود.◄
ترجمه نازنین آیلخانی
در ششم ژوئن
۱۹۴۴،
ارتش‌های متفقین با عملیاتی عظیم موسوم به "دی‌دِی"
(D-Day)
به سواحل نرماندی فرانسه حمله کردند. این حمله، که
آغازگر فرایند آزادی فرانسه از اشغال نازیها
بود، نقطه‌ای تعیین‌کننده در جنگ جهانی دوم به شمار می‌رود. اما چرا
ملت فرانسه، که کشورشان بار دیگر به صحنهٔ نبرد بدل می‌شد، از این هجوم
خارجی استقبال کردند؟ آیا این استقبال، بدون هزینه بود؟ مقاله حاضر
می‌کوشد با بررسی زمینه‌های تاریخی، سیاسی و اجتماعی فرانسه در سال‌های
۱۹۴۰
تا
۱۹۴۴،
همدلانه و با دیدی انتقادی، به این پرسش پاسخ دهد که چرا برخی
فرانسوی‌ها حملهٔ متفقین را با آغوش باز پذیرفتند و این آزادی‌بخشی چه
پیامدهایی برای آنها داشت.◄
صلح؟
اول با مردم ایران!
من هم طرفدار صلح هستم. ولی صلح باید عادلانه باشد. صلحی که می گوید
جنایتکاران و اوباش اخوند و سپاه در امان هستند و می توانند همچنان به
کشتار روزانه مردم ما ادامه دهند عادلانه نیست. اگر قرارست کشتار آنها
متوقف شود کشتار مردم ما هم باید متوقف شود، زندانیان سیاسی آزاد شوند،
حمله به زنان ما در خیابان متوقف شود، مردم بتوانند در انتخاباتی با
نظارت سازمان ملل درباره آینده خود تصمیم بگیرند.◄
|
----------------------------
برنامهء
یکشنبه
8
تیر 1404 -
29
ماه ژوئن 2025
------------------------------
آیا نشست وحدت ملی
که شاهزاده تشکیل میدهند
همان «آلترناتیو» است؟
------------------------------
سخنران: دکتر الهیار کنگرلو
------------------------------
موانع
فرهنگی شکوفائی نظام اجتماعی ایران
از دیدگاه تفکر سیستمی
مهندس
جمشید قراجه داغی
در گفتگو با اسماعیل
نوری علا
https://www.mehripublication.com/
پیوند برای دانلود مجانی
نسخهء پی.دی.اف
سه کتاب برای دانلود رايگان
مبانی
سکولاریسم نو
سکولاریسم نو برای ایران
نوشتهء اسماعیل نوری علا
زندگی و روزگار مصطفی کمال آتاتورک
نوشتهء
«لرد کین راس»
ترجمهء اسماعیل نوری علا
پيوند
به نسخهء
رايگان
اينترنتی
خرید از
انتشارات فروغ - کلن آلمان
|
