>>>>

ما چه کردیم؟!

جمال درودی

عضو شورای مرکزی جبهه ملی

نامهء سرگشادهء گروهی از ایرانیان مخالف حکومت به دانلد ترامپ

برگرفته از سايت تقاطع

پاشنهء آشیل رژیم اسلامی این است که مردم ایران دیگر از آن حمایت نمی‌کنند. ما از دولت جدید می‌خواهیم که از ایرانیان طرفدار دمکراسی که هدف‌ شان جایگزین کردن رژیم خمینیست تهران با یک حکومت مبتنی بر دمکراسی لیبرال است، پشتیبانی کند. زمان آن فرا رسیده که ایالات متحده به جای مذاکرات محرمانه با حاکمان فاسد و بنیادگرای اسلامی، در کنار مردم ایران بایستد. ایرانِ بعد از حکومت اسلامی، ظرفیت آن را دارد که یکی از ثابت‌ قدم‌ ترین متحدان امریکا در جهان باشد. ما امیدواریم که امریکا تحت رهبری شما، به مردم ایران کمک کند تا کشورشان را از تندرو هایی که چهار دهه است بر آن حکومت می‌کنند، پس بگیرند؛ که جهان بدون «حکومت اسلامی» و «خلافت اسلامی» جای بهتری برای زندگی خواهد بود.

چگونه اپوزیسیون «دست‌ساز» می‌تواند

اپوزیسیون «برانداز» را به محاق ببرد

رضا پرچی‌زاده

الان چندین سال است بر ما محقق شده که جمهوری اسلامی آپوزیسیونِ «دست‌ساز» ساخته است. اسناد و شواهد در این باره آنقدر زیاد است که حتی برای متهمان‌اش هم به زحمتِ کتمان‌اش نمی‌ارزد. با این وجود مهم است بدانیم که چرا آپوزیسیون «دست‌ساز» می‌تواند آپوزیسیون «برانداز» را به محاق ببرد. نگارنده قبلا در این باره فراوان نوشته است. اما اخیراً، حینِ جستجو به دنبالِ مفهومی در اینترنت، مقاله‌ای یافتم تحت عنوان «اپوزیسیون و امنیت داخلی جمهوری اسلامی ایران» که – بدون ذکر نام نویسنده – در وبسایت رسمی رهبر جمهوری اسلامی، علی خامنه‌ای، منتشر شده بود. خواندنِ این مقاله می‌تواند در روشن‌تر کردنِ قضیه «آپوزیسیون دست‌ساز» کمک بیشتری کند. و توصیه می‌کنم اگر حوصله کردید آن را کامل بخوانید.

نوزایی سیاسی و نهضت ملی

ناصر کاخساز

تنها با تجربه‌ء معنا بخش «نهضت ملی» است که می توان آلترناتیوی نیرومند در برابر نهاد سیاسیِ ایدئولوژی دینی بوجود آورد... هموطنان باورمند به اسلامی خشونت پرهیز، که داعیه‌ء حاکمیت دینی ندارد تنها در چارچوب چنین برنامه ای، یعنی در چارچوب وحدت تاریخی و ملی و با تکیه به تجربه‌ء نهضت ملی، به همراهیِ دموکراتیک و پلورالیستی تمایل پیدا می کنند. حتا همراهی هموطنان سلطنت گرا، با جهش اخلاقی اخیری که آقای رضا پهلوی از خود نشان داده‌اند، تنها در چنین چارچوبی (و نه با ابتکارت فردی و بدون تکیه به تاریخ و فرهنگ ملی که به وحدت ملی زمینهء مادی می دهد) زمینهء عملی پیدا می کند.

تفاوت‌های لائیسیته با سکولاریسم

محمدحسین صدیق یزدچی

لائیسیته همدوش با سکولاریسم به روشنی و بی ابهام به همگان نشان می‌دهد که بنیان حقوقی که روابط اجتماعی انسان‌ها را در همهء عرصه‌ها تنظیم ومدیریت می‌کند، فقط وفقط از ارادهء آزاد، عقلانی و بدون قیّم انسان ناشی می‌گردد. روشن و بی ابهام نشان می‌دهد که هیچ اصل یا مبدئی قدسی یا ربوبی مثل خداوند یا پیامبری وتحت هر عنوانی که باشد، کوچک‌ترین اعتباری در امر تنظیم روابط سیاسی یا حقوقی یا اجتماعی انسان ندارد. چرا که معنی ساده و بی ابهام «سکولاریسم» مشروعیّت بی ‌اما و اگر ارادهء آزاد و عقلانی انسان به جای ارادهء خداوند است. به سخنی تنها ارادهء آزاد وعقلانی وبدون قیّم انسان و نه خداوند سنجهء معنای زیستن و اعتباربخشیدن به ارزشهائی ست که زیست اجتماعی انسان‌ها را مدیرّیت می‌کند.

نگرانی حکومت اسلامی از تجدید «بازی بزرگ»

رضا تقی زاده

به نظر می‌رسد دولت ترامپ یک سیاست خارجی متفاوت با اوباما در پیش خواهد گرفت که غیر متعارف و تهاجمی خواهد بود و به این دلیل نتایج عملکرد آن پیش‌بینی ‌ناپذیر است.... اگرچه تعریف طبیعت مناسبات و ترسیم نقشه راه و تعیین ابعاد و نوع همکاری‌های واشنگتن- مسکو در دولت ترامپ هنوز روشن نیست، اما، امکان رسیدن دو کشور به توافق کلی برای تقسیم «مسئولیت‌های منطقه‌ای» را نمی‌توان مردود دانست؛ تجدید «بازی بزرگ» در قرن بیست و یکم و قرار گرفتن آمریکا به جای بریتانیا در مقام معاملهء سیاسی با روسیه، تحول مهمی است که می‌تواند رهبران مذهبی-  نظامی حکومت اقتدارگرای اسلامی مسلط بر ايران را به طور جدی به خود مشغول دارد.

نكند نظرمان نسبت به سكولاريسم هم عوض شود؟

براى سكولاريست شدن آن همه زحمت و عرقريزان جسم و روح لازم نيست. اين يكى دو جمله را كه الان مى خواهم عرض كنم يا مى فهميم يا نمى فهميم، كه اگر اين را هم نفهميم احتمالاً بايد به كلاس اكابر و سواد آموزى مراجعه كنيم. به حكومت ها و مردم عزيز مى گوييم: «ما مى خواهيم كه دين و مذهب و مكتب و ايدئولوژى و غيره، در كار حكومت و دولت و اداره كنندگان مملكت و قانون گذاران و دستگاه قضايى دخالت نكند. حالا مى خواهد اين مكتبِ بودايى ها باشد، يا دين مسيحى ها، يا مذهب مسلمان ها». و چرا دخالت نكند؟ چون وقتى دخالت مى كند بلافاصله حكومت، ميان انسان ها فرق مى گذارد و پايه ى تبعيض از همين جا گذاشته مى شود!.. سكولاريسم اينجورياست و مزاياى ديگرى هم دارد و اصلاً هم براى مردم اجبار و اكراه و غيره نمى آورد: عيسى به دين خود است و موسى به دين خود!