جمعه 17 تا يکشنبه 19 دی 1395 ـ   6 تا 8 ژانويه 2017

درود به روز خجستهء هفده دی، روز تاريخی کشف حجاب

پيمان نامهء عصر نو

پيوند به سايت ها و وبلاگ های ديگر سکولار دموکرات>>>                       دعوت به مطالعه و امضای بیانیهء «جدایی کامل حکومت و مذهب در ایران»>>>

تأسيس: 14 امرداد 1392

جستجو در سايت

تماس با سردبير

آرشيو صفحات اول سايت

آرشيو کلی مقالات  

آرشيو بر حسب نام نويسندگان

بيانيه های سازمان های ديگر

فهرست مقالاتی درباره مفاهيم

ويدئوهای آموزشی

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

سردبير: اسماعيل نوری علا  

1. ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی هيچکس را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی  نمی پذيريم.

2. همچنين، از آنجا که حکومت اسلامی مسلط  بر ايران را قابل اصلاح و حتی قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن مطالبه ای هم نداريم؛

3. و به همين دليل می توان انتظار داشت که  نام هيچ يک از هواداران جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده نشود.

4. اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان اسير خود در داخل از غاصبان حکومت مسلط بر کشورمان حمايت می کنيم.

5. آنچه دراين سايت اختصاصی و غير خبری منتشر می شود يا در موافقت با سکولار دموکراسی است (مثل نوشته های انحلال طلبان و مخالفان حکومت اسلامی) و يا در مخالفت با آن (مثل نوشته های اصلاح طلبان، که با نوار توضيحی مشخص می شوند) و يا مسائل را بصورت جدی و طنر از ديدگاه سکولار دموکرات مطرح می کند. در همه حال اصولی که در صدر اين صفحه آمده و نيز در «پيمان نامهء عصر نو» منعکس اند، راهنمای ما محسوب می شوند.

6. انتخاب مقالات وارده و برگرفته از منابع مختلف، و همچنين انتخاب تيتر مناسبی برای آنها  با سردبير است.

7. به احترام «جمهوريت»، در اين پايگاه، هر کجا سخن از حکومت مسلط  بر ايران پيش آيد، واژهء «جمهوری» به «حکومت» يا «رژيم»  تبديل می شود.

اعلاميهء جهانی حقوق بشر

و پيوند به يک ويدئو

«ما» و «سپاه» از کسی که ولی فقيه تأييدش نکند،

يا فقط با رأی اکثریت مردم سر کار آمده باشد،  اطاعت نمی ‌کنیم!

مصباح یزدی

محمد تقی مصباح یزدی، از استادان حوزهء قم، مدیر مؤسسهء آموزشی و پژوهشی خمینی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، از مدافعان سرسخت ولایت فقیه و حامیان اسلام بنیادگرایانه و طیف اصول گرا، در سخنرانی برای افراد نیروی انتظامی حکومت اسلامی، در مورد «سلسله مراتب» اطاعت چنين گفت: «هیچ روایتی نداریم مبنی بر اينکه اطاعت از کسی که با رأی اکثریت مردم سر کار آمده، واجب و در حکم اطاعت از امام و خداوند است. و تنها در صورتی که ولی فقیه فردی را منصوب کند، اطاعت اش واجب می‌شود.» او، به‌نقل از روح‌الله خمینی، گفت: «اگر فردی به اتفاق آراء انتخاب شود ولی از سوی ولی فقیه نصب نشود، اطاعت از او اطاعت از طاغوت است.» او همچنين از همه خواست تا «قدر نعمت ولی فقیه» را به‌عنوان «مشروعیت ‌بخش نظام اسلامی» بدانند و از او اطاعت کنند. او گفت رهبر کنونی جمهوری اسلامی در دنیا بی‌نظیر است و «یک لکهء سیاه در زندگی او» نیست و باید «تسبیح به دست گرفته و شبانه روز خداوند را به خاطر این نعمت شکر کرد.»

حیف ومیل میلیاردها دلار ثروت ملی مردم ایران وخبرهای دیگر

حسن اعتمادی و محمد رضا حیدری

در برنامهء تفسیر خبربه مديريت جمشيد چالنگی

گام مثبت آقای رضا پهلوی

محسن حیدریان

آقای رضا پهلوی در مصاحبه اخیرش با رادیو فردا با صراحت گریبان خود را از "دغدغهء پادشاهی" رها کرده و خواهان ایفای نقش همچون یک فعال سیاسی و یک شهروند ایرانی شده است. وی، با نقد کسانی که می کوشند او را در "یک جعبه یا باکس نظام پادشاهی" بگذارند، بر سه اولویت اساسی: دموکراسی و آزادی و سکولاریسم پای فشرده است... اکنون زمان آن فرا رسیده است که همهء روشنفکران و فرهیختگان ایرانی صرفنظر از نحلهء دینی یا لنینیستی و پادشاهی، با صدای رسا‌تر تجربه مهم و فضیلت جدایی دین از حکومت و نیز نفی هرگونه ادعای امتیاز موروثی، دینی و مسلکی را در امر حکومت بی اعتبار سازند و به تقویت گفتمانی کمک کنند که باید زمینه‌ساز شکل گیری افق جدید سیاسی ایران و خاورمیانه شود.

نقش دشمن تراشی در ماندگاری جمهوری اسلامی

رضا وضعی

هيتلر می گفت: «حتی اگر دشمن هم نداری، وانمود کن که کشور در خطر است. زیرا وقتی مردم بترسند، برای برده شدن آماده می شوند و برای رهائی از ترس از سیاستمداران پیروی و اطلاعت خواهند کرد». اینطور بنظر می رسد که جمهوری اسلامی در کپی برداری از حکومت فاشیستی آدولف هیتلر بصورتی موفق عمل کرده است. جوزف گوبلز، وزير تبلیغات و روشنگری ملی حکومت آدولف هیتلر بود؛ او معتقد بود زمانی که حکومتی نتواند نیازهای ابتدایی مردم اش - از قبیل نان، کار، رفاه، امنیت و اعتبار و آسایش - را تأمین کند، ضروری است گخ اذهان عمومی را به سوی یک موضوع فرعی اما بزرگ منحرف کند و دائما از توطئه و دشمن بگوید. البته این دشمن می تواند خارجی و داخلی  باشد.

ردیاب ماهواره ای بر گردن مدیران دزد!

به گزارش پایگاه خبری "دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران"، گورخرهای منطقهء حفاظت شده بهرام گور به گردنبند ردیاب ماهواره‌ای مجهز شدند و منبعد "گورخر" های هموطن هر کجا باشند، با فرستادن سیگنال، محل چرای خود را به مدیران و مسئولان کشور اطلاع داده و همنوعان خود را از نگرانی بیرون می آورند. انتظار می رود از این تکنولوژی برای مبارزه با فساد اقتصادی و مالی و اختلاس و حرامخوری و خالی کردن خزانه بانک ها و بیت المال و غارت اموال عمومی توسط مسئولان و مدیران مومن و با تقوا و فرزندان و وابستگان و افراد فامیل و فرزندان آنها نیز استفاده شدود تا به محض آنکه مسئولین و مدیران با تقوا و پاک دست وارد خزانهء بانک ها و بیت المال شدند، گردنبند شروع به فرستادن سیگنال کرده و محل وقوع اختلاس را به مقامات بالاتر اطلاع دهد، تا آنها نيز خود را به محل وقوع دزدی رسانده و با قاطعیت از تنها خوری فرد خاطی جلوگیری کنند.

برخی نمودارهای رشد در سالی که گذشت

حمیدرضا رحیمی

فدوی بنا ندارد که در پشتیبانی از حکومت مظلوم موجود در این مختصر به حالت، چگونگی، ایجاد و گسترش تأسیسات اجتماعی و البته اقتصادیِ جامعهء پسا شکوهمند اسلامی به وجهی مبسوط بپردازد چرا که مثنوی هفتاد من کاغذ، آن هم بقیمت بازار آزاد می شود. فلذا فدوی از تعارف کم کرده، بر مبلغ افزوده، و به اجمال و اختصار، بلکه فهرست وار، به برخی شاخص های توسعهء اقتصادی، تازه از نوع غیر مقاومتی آن، بشرح زیر اشاره می کند: 1- افتتاح فروشگاه های زنجيره ای لوازم یدکی بدن؛ 2 - رسيدن به خودکفائی در زمینهء تولید «اسپرم»؛ 3 - تأسیس سازمان تقریب اسلامی گدایان؛ 4 – اعلام موجودیت طبقهء جدید کارتن خوابان اسلامی؛ 5- تشکیل طبقهء کارگر جنسی با مدرک بهداشتی؛ 6 – تشکيل طبقهء جديدالتأسيس «گور خواب ها» [نخیر منظور گورخر نیست! بلکه مراد،اهل قبور زنده و فی الواقع، طبقه ای از طبقات نوبنیاد پسا شکوهمند اسلامی ست که زنده به گوری را تمرین و اطلاعات مربوط به شب اول قبر، نکیر و منکر و متعلقات را به مؤمنین و مؤمنات، کثرالله امثالهم، بقول عوام «فوروارد» می کنند!

لزوم تحزب برای ایرانیان

محسن ذاکری

از زمانی که «حزب سکولار دموکرات ایرانیان» تأسیس شد و اعلام موجودیت کرد، چند پرسش جدی و قابل تأمل متوجه این حزب است؛ از جمله اینکه «کنش حزبی در برونمرز چه فایده و راندمانی دارد و چرا اکنون باید حزب تاسیس نمود؟» پرداختن به این مقوله که جامعه ای که در آن ‌احزاب «مدرن» فعالیت ننمایند و کنش و واکنش سیاسی نشان ندهند جامعه ای قدیمی وسنتی است، می تواند پاسخی عمل گرايانه به اينگونه پرسش ها باشد. همدوش اين پرسش می توان به پرسش ديگری نيز توجه داشت: «در جهان امروز، و از زمان پای گیری احزاب در قالب امروزی، و اتکای به قدرت سیاسی آنها، جایگاه شهروندان چه تغییری کرده است؟» و نيز اين که «آیا ایران آینده شانس داشتن و نیاز به احزاب مدرن را دارد؟» پاسخ به اينگونه پرسش ها بايد مبتنی بر نگاهی دورانداز بر همهء محاسبات سیاسی امروز ما باشد.

کارنامهء یک سالهء بر جام: باد در دست!

جمشید اسدی

کارنامهء قرارداد برجام در مورد پرونده هسته‌ای و برداشتن تحریم ها یک ساله است. برجام اقتصاد کشور را از سراشیبی پر هزینهء دوران ریاست احمدی نژاد رهانید. این اما پیشرفت نیست. کافی هم نیست. حسن روحانی وعده داده بود که در پی برجام و رهایی از تحریم‌های بین‌المللی، سرمایه‌های ایرانی و خارجی به کشور سرازیر می‌شود و تولید به راه می‌افتد. پس از یک سال، چنین نشد و اقتصاد ایران همچنان از توان خود به دور مانده است. چرا؟ چون ریشه بیماری اقتصاد ایران در تحریم شورای امنیت سازمان ملل نبود که قرارداد برجام درمان آن باشد!

تضاد و تنش مابين دموکراسی و حقوق بشر از نگاه هابرماس

آرش سرکوهی

از نظر هابرماس، لغو حقوق بشر در یک دموکراسی امکان ناپذیر است. این امکان ناپذیری نه امری مشاهده‌ای نيست بلکه امری ارزش گذارانه و هنجاری است: روشن است که در انتخاباتی به ظاهر دموکراتیک، رأی اکثریت به قوانینی که با حقوق بشر در تضادند، و در واقع به لغو دموکراسی می‌انجامند، امکان پذیر است و ما تا کنون شاهد نمونه‌هایی از این دست بوده ایم (آلمان نازی در اوایل دهه سی قرن بیستم، ایران پس از انقلاب اسلامی، الجزایر در آغاز دههء نود ميلادی و..). اما آن امکان ناپذیری که هابرماس از آن سخن می‌گوید به این معنا است که چنین انتخاباتی تجلی اعمال خودتعینی سیاسی شهروندان نبوده و نتایج آن، اگرچه قانونی اند، اما مشروع و معتبر نیستند.

دوگانه‌ء داخل ‌نشین - خارج‌ نشین

بهزاد مهرانی

داخل جایی است که دیکتاتوری بر آن حکم‌فرما است و بر همه‌ی ارکان زندگی فردی و جمعی انسان‌ها در حد توانش سیطره انداخته است. داخل جایی است که بیشتر وب‌سایت ‌های ناوابسته به ارکان قدرت فیلتر هستند. داخل آن‌جایی است که روزنامه‌نگاران با کوچک‌ترین انتقادی و ابراز عقیده‌ای به زندان می‌افتند لذا نمی‌توانند آزادانه سخن بگویند. پس این‌ که بگوییم صدای داخل در هر صورت منطقی‌تر و مدلل‌تر از صداهایی است که بیرون از این مرزها به گوش می‌رسد به آن معنا است که معتقد هستیم که انسان‌ها در ظل نظام‌های دیکتاتوری بهتر می‌توانند اندیشه‌ ورزی و شرایط را تجزیه و تحلیل کنند؛ که این مدعا نیز نمی‌تواند درست باشد چرا که اگر چنین باشد چرا ما تا این اندازه اصرار داریم که نظام‌های دیکتاتوری را بر بیاندازیم و یا اصلاح کنیم؟

آغاز فصلی تازه در اقتصاد جهانی؟

فريدون خاوند

در سال 2016 میلادی، نظام بین المللی اقتصادی بر آمده از جنگ جهانی دوم با چالش‌هایی بی‌سابقه روبرو شد و قوانین بنیادی آن، از سوی مهم‌ترین معمارانش، زیر پرسش رفت. در این شرایط، اگر بدبین باشیم، خواهیم گفت که یک دوره هفتاد ساله در تاریخ اقتصادی جهان برای همیشه به سر آمده است. در عوض اگر با خوشبینی به آنچه می‌گذرد نگاه کنیم، می‌توانیم بگوییم که سخن بر سر دشواری ‌هایی است گذرا و، دیر یا زود،‌‌ همان نظام به گونه‌ای تازه و یا حتی با شکل و شمایل پیشین به راه خود ادامه خواهد داد. برای درک آنچه سال گذشته در روابط بین المللی اقتصادی اتفاق افتاد، نگاهی سریع به ویژگی‌های نظام بعد از جنگ دوم ضرورت دارد.

چرا مراجع تقلید را به مناظره طلبیدم و چرا آنها نیامدند؟

محمد مجتهد شبستری

صاحب این قلم که پس از پیروزی انقلاب، چه در آن سال ها که شخصاً کار سیاسی می‌کرد و چه پس از آن که به دانشگاه رخت کشید، همواره از قرائت خشونت آمیز و زیان ‌بار از کتاب و سنت انتقادهای صریح و جدی و گاهی گزنده به عمل آورده و برای رسیدن به قرائتی انسانی و معقول و اخلاقی از کتاب و سنت کوشیده است، فکر می‌کند هنگام آن رسیده که آن مراجع والامقام از برج عاج خود فروتنانه بیرون آیند، القاب توهم‌آور را از خود بتکانند و خود را بالاتر از دیگران به حساب نیاورند و به شیوه همه دانشمندان راستین در محیط ‌هایی که از هاله‌های آفت آمیز قداست های موهوم پاک است مانند دانشگاه ‌های بزرگ کشور حاضر شوند و روی در روی پرسش‌کنندگان بنشینند و شخصاً این مسئولیت اخلاقی را بپذیرند که به نقدهای عقلانی و اخلاقی جدی که به آراء و افکار و مشی آنها وارد است پاسخ گویند.

این همه شادی از آزادی ست!

شکوه ميرزادگی

این روزها، در این جا که زندگی می کنم، وقتی می بینم که شادمانی بر بال آزادی نشسته و بر فراز خانه ها و خیابان ها پرواز می کند، وقتی می بینم که مردمان، بی آن که کسی به آن ها بگوید و یا از کسی اجازه بگیرند و یا از چیزی بترسند، می رقصند و آواز می خوانند و بر سر و روی هم بوسه می زنند و به يکديگر گل و شیرینی و هدیه می دهند، بیش از همیشه به یاد گمشده ای هستم که نبودش مردمان ما را از ساده ترین و طبیعی ترین شادمانی ها محروم کرده است.

© 2016 ـ Iranian Secular Democracy Movement - iraniansdm@gmail.com - Fax: 509-352-9630

00000000000000000000000000