و پيوند به يک ويدئو

«اگر برجام نبود، ایران هم نبود»

(يا چگونه اوباما رژيم را نجات داد!)

گفتگو با عبدالله ناصری

دو واقعیت را باید در نظر بگیریم: اول اینکه برجام رمز هویت و ماندگاری ایران در صحنهء جهانی است. اصلاً نباید با آن شوخی کرد و احساسی شد. ثانیا، در روند مذاکرات، به علت اعتمادی که حاکمیت به تیم مذاکره کننده داشت، بعد از چند دهه به صورت مستقیم با آمریکا مذاکره کرد. خوشبختانه برجام هم در دورهء حاکمیت یکی از طلایی ترین دولت های آمریکا که هم رییس جمهور و هم وزیر خارجه اش می خواستند که به توافق برسند، بدست آمد. بنابراین، علاوه بر تمام دستاوردهای برجام، ما در جامعه جهانی توهمات و خیال های واهی را از خود دور کردیم و نشان دادیم که در هر سطحی که با دنیا وارد مذاکره شویم، می توانیم برای جامعه خود دستاوردی داشته باشیم.

همبستگی! درسی از رفراندوم ترکیه

ماشااله سلیمی - منوچهر مقصودنیا

خطاب ما به همهء آنهایی است که خواهان حکومتی سکولار مبتنی بر آزادی، دموکراسی و عدالت هستند. ما عمیقاً باور داریم که در شرایط بحرانی کنونی کشور و منطقه اگر نیروهای آزادیخواه با اعتقادات گوناگون بر اساس اشتراکات شان متحد نشوند، و آلترناتیوی دموکرات و مستقل ایجاد نکنند، ممکن است فردا دیگر دیر باشد، و میهن ما به سوی فاجعه ای باز هم عظیم تر سوق داده شود... آیا وقت آن نرسیده که اختلافات را به مرکز دعوا تبدیل نکرده و برای نجات کشور و استقرار دموکراسی و عدالت متحد شویم؟ بیایید قبول کنیم که مکث بیش از حد ما بر اختلافات و ندیدن اشتراکات مان عمر حکومت را باز هم طولانی تر خواهد کرد.

«مهندسیِ»ی انتخابات

پرویز دستمالچی

"مهندسی" انتخابات معنایی به مراتب فراتر از تقلب در انتخابات دارد. اینکه نظم ولایت فقیهی "جناح" های متفاوت و رقیب وجود دارد یک واقعیت است. اما همگی با هم نه در اساس نظام که در شیوه های ادارهء جامعه و سیاست ها اختلاف دارند. مهندسی انتخابات یعنی اینکه مراکز قدرت در ولایت فقیه پس از توافق در بارهء اینکه کدام سیاست را می خواهند دنبال کنند، چنان صحنه آرایی و مهره چینی می کنند و با ابزار نظارت استصوابی مهره ها را چنان دست چین می کنند تا آن کسی (جناحی) "پیروز" انتخابات شود که مناسب ترین فرد (یا تیم) برای اجرای سیاست ها باشد.

آلترناتيوسازی يعنی آماده شدن برای فردا

اسماعيل نوری علا

مشکل اصلی اپوزيسون انحلال طلب، و آلترناتيوهای موجود در آن، نداشتن «آينده نگری» است. کسی که فقط به امروز می چسبد قادر به کنترل فردا نيست. بخصوص که «امروز» منشاء بی حرکتی، نوميدی، تفرقه و رقابت مسموم در ميان اپوزيسيونی است که خود را برای «فردا» آماده نمی کند و آنگاه، در فرا رسيدن هر فردائی، با پايبندی به تحليل های ديروزی خود، از شراکت مؤثر در روند انحلال باز می ماند.

زمان بندی اهداف «تحول خواهانِ» ملی - مذهبی

برگرفته هائی از يک گفتگو با رضا علیجانی

نمی‌توان همه چیز را به تغییر حکومت موکول کرد. نمی‌توان گفت که اول باید حکومت عوض شود تا بعد اموری مثل آلودگی هوا، ترافیک، آسیب‌های اجتماعی، فقر، اعتیاد و ...  تغییر کنند. مردم نمی‌توانند حل مشکلات زندگی روزمره‌شان را به تغییر حکومت و پردهء آخر موکول کنند. «برخورد مطالبه محور» نمونهء‌ روشنی از این نوع مواجهه است. ما می‌توانیم برخی از مطالبات‌مان را در همین چارچوب به دست بیاوریم، در ضمن این که تلاش می‌کنیم این چارچوب‌ها را تغییر بدهیم.

کدام مبارزه در اولویت است؟ سیاسی یا فرهنگی؟

گزارش نخستین جلسه‌یِ «ميزگرد آنالیز»

برگزار کننده: مجلهء «پژوهش»

شرکت کنندگان: آرمان چاروستائی، ميلاد آقائی،

 بيتا بانی، مسيح رضوانی، کاظم موافق، بهرام آبار، دامون گلريز، ملکی، مصطفی عرب، حشمت رئيسی، فؤاد پاشائی، شهلا ممتاز، برديا پارس

از نظرِ کیمیا اثرِ «کدخدا» تا توصیه‌های انتخاباتی «قرقاول»

یادداشت شماره نهصد

بامداد دیروز که شورای نگهبان قانون اساسی رکود تازه‌تری به جای گذاشت و در درازای پنج روز به پروندهء هزار و ششصد و  سی و شش تن داوطلبان انتخابات دوره‌ی دوازدهم ریاست‌جمهوری اسلامی، رسیدگی کرد به راستی به نظر کیمیا اثر آقای کدخدایی «مرد اول »شورای نگهبان، که در چند روز پیش از آن ابراز فرموده بودند، ایمان آوردم. البته ایمان داشتم؛ اما ایمانم راسخ‌تر شد. آقای کدخدایی در بازدید از محل نام‌نویسی داوطلبان در وزارت کشور، از این مراسم،  به عنوان «جشنواره» نام بردند و فرمودند: بیش‌تر این‌ها تأیید صلاحیت نخواهند شد؟!