پيمان نامهء عصر نو

نهاد هماهنگی جنبش

والله خواهر- برادر خواننده، بقول سید قاسم (مش قاسم سابق ـ م) دروغ چرا؟ تا اعدام آ آ آ آ.. فدوی چه می داند؟ او که، معاذالله، جامع جمیع علوم نیست؛! لکن از شما چه پنهان، براستی نمی داند!؛ شاید هم گوش مسلمین، کثرالله امثالهم، چندان سنگین شده است که داد و فریاد حضرت احدیت عز اسمه را نمی شنوند؛ بابا ای هوار! الله جله جلاله، دیگر بچه زبانی بفرماید که مهمان و مزاحم نمی خواهد! این هم سند مصّور منگوله دار عواقب اش: «تعداد کشته‌ شدگان ایرانی در عربستان سعودی به 130 تن رسید» ـ رادیو فردا

شمشیرِ مختارِ ثقفی و بیستونِ بلالِ حبشی!

نام کتاب: نقدی بر «کتاب فسفهء اخلاق» از محمد تقی مصباح يزدی

نويسندهء کتاب: اکبر معارفی

کتاب “فلسفه‌ی اخلاق” مصباح، کتابی کوچک (کمتر از دويست صفحه) ولی مهم است که باید مورد توجه متفکرین سکولار قرار بگیرد. این کتاب مجموعه پژوهشی است که کاتالوگی از نظرات گوناگون در زمینه‌ی فلسفه ارایه می‌دهد. پهنه‌ی این مباحث، یونان باستان، نگرش‌های دینی قبل و بعد از رنسانس در غرب، نظرات جدید رایج در غرب و نظراتی که تا کنون در میان متفکرین مسلمان بیان شده را به‌طور موجز در بر می‌گیرد. به جز فصل آخر کتاب که به “رابطه‌ی دین و اخلاق” می‌پردازد اگر موارد معدود تشبثاتی که به خدا، قران و پیامبر شده را حذف کنیم بسیاری از مباحث بدنه‌ی اصلی آن چیزی شبیه به مطالبی است که می‌توان از متفکرین سکولار انتظار داشت... (فايل پی.دی .اف)

گردهمایی

پناهجويان خاور ميانه و آيندهء منطقه

برای محکوم ساختن نقض حقوق اولیه و اساسی انسانی در ایران

29 سپتامبر 2015 ـ در ساعت 14

در میدان لوکزامبورگ ـ بروکسل

مدافعان حقوق بشری، سندیکالیست ها و کنشگران بین المللی و ایرانی، برای محکوم ساختن نقض حقوق اولیه و اساسی انسانی در ایران به وسیله رژیم اسلامی، شما را به شرکت در یک گردهمایی در برابر پارلمان اروپا فرا می خوانند.>>>

یک گام به پیش، دو گام به پس

حمید آقایی

با انتخاب نام "حزب اتحاد ملت ایران اسلامی"، که می خواهد همه مردم ایران را، از سنی، بهایی، یهودی، آسوری و بی دین زیر پرچم اسلام متحد کند، نتیجه ای جز این نمی توان گرفت که بنیانگذاران آن حتی نسبت به احزاب اصلاح طلب پیشین خود، ضمن پا پیش گذاشتن برای ایجاد یک حزب جدید، با انتخاب این نام و تعیین تکلیف برای همهء مردم ایران که باید زیر پرچم اسلام متحد شوند، چند گامی نیز به عقب نشسته اند...

نگاهی به مسئلهء اتحاد طیف‌های سکولار دموکرات

برای تشکیل آلترنایتو فراگیر

(در ارزیابی کنگرهء سوم سکولار دموکرات های ايران)

امیرحسین آمویی

روشن است که کنگره نتوانست پاسخی کامل و منسجم به عوامل موجد عدم اتحاد بین سکولار دموکرات‌ها بدهد. نکته‌هایی اینجا و آنجا و توسط افراد گوناگون مطرح شد، اما به آن "بزرگراه دریاگونه"، از نظر من، نه چندان اعتنایی کرد و نه کسانی هم که اشارات آشفته‌ای کردند، توانستند موضوع را به گونه‌ای منطقی و استوار مورد بررسی قرار دهند. اما حاصل کنگره، تا جایی که با پرسش اصلی مربوط می‌شد، سراسر هم بی‌هوده نبود: آغاز و زمینه‌ای بود برای جستجو و شاید همین سطور حاضر نيز بازتابی باشد راهیاب (؟) در برابر آراء عزیزانی که کوشیدند هر یک به سهم خود به گوشه‌ای از مشکلات و معضلات پیشاروی اشاره کنند- کوششی در خور تقدیر فراوان!

جمهوريت يا جمهوری؟

اسماعيل نوری علا

اگرچه من همواره خود را يک «جمهوري خواه» دانسته ام اما اعتقاد دارم که «جمهوری» خواندن يک حکومت لزوماً نمی تواند «جمهوريت» آن را تضمين کند و اگر ملتی به درستی نداند که اصول «جمهوريت» چيست و در پی استقرار آنها بر نيايد هرگز نخواهد دانست که حکومت مسلط بر کشورش واقعاً «جمهوری» است يا نه... بر اين اساس، در اين مقاله می کوشم تا درک خود را از مفهوم «جمهوريت» و «جمهوريت خواهی» و رابطهء آنها را با «جمهوری»، بعنوان شکلی از حکومت، بيان داشته و دليل سبقت و اولويت آن اولی بر اين دومی را توضيح دهم. ◄  

 فايل صوتی ◄      تصويری     |   ◄ فايل پی.دی.اف ◄

تکلیف روشن است!

شهباز نخعی

برخورد محافظه کارانه – اگر نگوییم منفعلانه – با مطالبات جدی و حیاتی معلمان، که سطح خواسته ها را تا حد هشدار دادن برای آزادی همکاران زندانی پایین می آورد و اصل مطالبات را به سایه می برد، طبعاً لبخند رضایت بر لبان کارگزاران امنیتی و سرکوب می آورد و آنها را به ادامه و حتی تشدید سیاست ارعاب و سرکوب ترغیب می کند. چه می شد اگر بیانیهء شورا، به جای دعوت به سیاه پوشی، اعلام می کرد معلمان مصمم اند برای دستیابی به مطالبات برحق خود ایستادگی کنند و آمادگی دارند تا در کنار همکاران زندانی خود جای گیرند و سرکوب را شیوهء موثری برای حل و فصل مطالباتشان نمی دانند؟! چگونه می توان امیدوار بود، یا انتظار داشت، که دستگاه سفاک امنیت خانه ولی فقیه از فراخوان سیاه پوشی یک هفته ای شورا دچار نگرانی شده و به آزادی معلمان زندانی تن دهد؟! 

سختی های پایدار اقتصادی، حتی پس از تحریم ها!

جمشید اسدی

بودِ توافق ژنو در ژوئیه، میان گروه پنج بعلاوهء يک و حکومت اسلامی، اگر سرانجامی یابد و عملیاتی شود، بهتر از نبود آن است. دست کم از آن جا که از تنش های موجود میان جهان و ایران می کاهد. از همین رو می بایستی از آن پشتیبانی کرد و به نهایی شدن اش کمک رساند. اما نادرست و نابجاست اگر همچون دولت اعتدال و پیروان اصلاح طلبان اش در درون مرز و اپوزیسیون هموند نظام در برون مرز آن را پیروزی و نوشداروی مشکل های اقتصادی بپنداریم. توهم نمی بایستی داشت، این نه پیروزی است نه پیشدرآمد حل مشکل های اقتصادی کشور.

نگاهی از درون به «شکستِ شکوهمندِ» اسلاميست های ترکيه!

گفتگو با «لونت گولنتکين»، نويسندهء ترک