در اين پايگاه،

به احترام «جمهوريت»،

هر کجا سخن از حکومت

 مسلط  بر ايران پيش آيد،

 واژهء «جمهوری» به

 «حکومت» تبديل می شود.

اساسنامه

هيئت دبيران

  شورای مشاوران جنبش

برگ تقاضای عضويت

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

باشگاه لوس آنجلس

باشگاه هلسينکی

کنگره سکولار دموکراتهای ايران

در فروردين ماه 1392 چند تن از معتقدان سکولار دموکراسی بر آن شدند تا، در 14 مرداد آن سال، که صد و هفتمين سالگرد انقلاب مشروطه ايران بود، با کمک مالی عده ای از هواداران، امکان گرد همائی ساليانهء گسترده ای را با نام «کنگرهء سکولار دموکرات ايران» فراهم آورند. بدين منظور سندی به نام«پيمان نامهء عصر نو» تهيه و بوسيلهء بيش از 150 تن از فعالان سياسی به امضاء رسيد و بر بنياد آن نسبت به به تشکيل کنگره های ساليانهء سکولار دموکرات های ايران اقدام شد.

گذری تاریخی بر توسعه‌ طلبی روس‌ها در خاورمیانه

رضا پرچی‌زاده

دخالتِ نظامیِ آشکارِ فدراسیونِ روسیه در سوریه که به قصدِ تحکیم و پیشبردِ مواضعِ روسیه در خاورمیانه صورت گرفته واقعه‌ای منفرد نیست. این دخالتْ امتدادِ الگویی نسبتاً نوین در سیاستِ روس‌هاست که پیشتر خود را در قفقاز و اوکراین نشان داده بود. با این وجود، به نظرِ نگارنده، این الگوی توسعه‌ طلبانه‌ گرچه جدید به نظر می‌رسد، اما در نهایت در امتدادِ الگوی کلیِ توسعه ‌طلبی تاریخیِ امپراطوریِ تزاری/ اتحادِ جماهیرِ شوروی قرار می‌گیرد. بر همین مبنی، در مقاله‌ی پیشِ رو قصد دارم توسعه‌طلبیِ ارضی/ سیاسی/ فرهنگیِ «عنصرِ روسی» در خاورمیانه را از منظرِ تاریخی بررسی و نتایجِ آن برای خاورمیانه‌ی معاصر را بیان کنم.

غلط دستوری

حمیدرضا رحیمی

نوش دارو پس از مرگ سهراب

نصرالله فرهمند

چهار سال است که نوشته ایم و فریاد زنان می گوئیم که فرایند دیپلماسی ومدیریت کاخ سفید در قبال مسائل خاورمیانه و خاور نزدیک و اروپا مصیبت آور است! و پریزیدنت اوباما، همراه با تیم های امنیتی، سیاسی و نظامی اش نه تنها اعتبار و نفوذ جهانی بیش از هفتاد سال ایالات متحده آمریکا را دچار پس رفت غیر مترقبه نموده است بلکه...

«روحانيات» و «سکولاريسم»

احمد تاج الدينی

افسانه سازی های دلنشین صوفيانه، همراه و در کنار حدیث سازی های متعصبین، و تفسیر های متشرعین و استدلات متکلمین، با خروج از ظرف زمانی و مکانی خویش، و انتقال بدون نقد به عصر جدید، کاری با عقل ایرانی کرده اند که باز سازی اين عقل جز از طریق اعمال نقدی صریح از جایگاه امروز، با چشم انداز آینده نگر، ممکن نیست. این سرمایه های فرهنگی اگر از دیدگاه دانش پروری امروزین مورد نقد قرار نگیرند، می توانند آبشخور ارتجاع اجتماعی قرار گیرند و در کار فریب فکری مردم نقشی مخرب داشته باشند. همچنان که داشته اند... نقادی عقل وهم زده، در عين بیرون کشیدن عصارهء زندگی بخشِ فرهنگ کهنسال میهن، و به تاریخ سپردن شکل و پوستهء آنها، همان چیزی است که جایش در فعالیت های روشنفکری ایران امروز خالی است.

بحران اقتصادی؟ کدام بحران؟

رضا تقی زاد

رونق اقتصادی نیازمند افزایش تولید و جذب سرمایه و سرمایه گذار است؛ دو عنصری که اقتصاد ایران هر سال از آنها فاصله بیشتری می گیرد. اقتصاد ایران را کارگزاران حکومت اسلامی، معتاد به مصرف ساخته، و از تولید و پس انداز باز داشته اند. حقیقت تلخ این است که تا این حکومت بر جاست، و جنگ حیدری نعمتی برای نحوهء تقسیم ثروت های ملی مابین شاخه های رقیب در درون حاکمیت ادامه دارد، بحران اقتصادی ایران همچنان ادامه خواهد یافت؛ گاهی با سرعت بیشتر و گاهی با سرعتی کمتر. بدون شک مردم ایران در سال آتی [فارغ از تسریع و یا تأخیر در اجرای " برجام"] فقیر تر از امروز خواهند بود، در حالی که صفرهای ثروت باد آوردهء آقایان و زاده های مشروع آنها بیشتر خواهد شد.

زد وبند روسیه با غرب!

شهباز نخعی

با توجه به تجربه های گذشته در افغانستان و عراق، به نظر نمی آید که تصمیم ولادیمیر پوتین بتواند ثمر و اثری در حفظ رژیم جنایتکار بشار اسد داشته باشد. با این اقدام، او شاید بتواند در بخش مدیترانه ای سوریه، که از نظر راهبردی برای روسیه مهم است، برای خود جای پایی محکم بیابد و در زد و بندهای بعدی آن را حفظ کند، ولی در این که بخواهد چنین دستاوردی را با حکومت درمانده و ناتوان آخوندی تقسیم کند می توان تردید جدی کرد.

عاشقان حسین ابن علی، المپیک خون و بزم رفقا

محسن ذاکری

همه و همه با هم دست تکان می دهند و صلابت و سیانت جهان اسلام برایشان در راه است. بسی مسرور و سر مست اند، که جهانِ عِلم در زیر عَلَم سنت محو خواهد شد و 25 سال دیگر اسرائیل محو می گردد. از سویی، «ساکتند و ساکتند»، که رفیق روسی به زودی به مخالفان هم پیمان «رهبر معظم و آزاده» نشان خواهد داد نتیجهء «شورش و عدم رضایت» چیست؟ بیش از دویست و پنجاه هزار کشته و دو میلیون آواره  و اینان حامی بشار، برای اینکه سوریه خط قرمز حکومت شیعهء مقتدر در ایران است!

آیا نسل جوان منفعل شده است؟

مینا سلحشور

هر از گاهی شنیده می شود که نسل جوان کنونی دیگر آن شور و هیجان سیاسی دوران پیش از انقلاب را ندارد، یا به عبارتی دیگر منفعل شده است .اگر مقصود این جماعت اینست که نسل کنونی دیگر آن رفتارهای آرمانگرایانه خالی از هر نوع  بینش عقلانی را کنار نهاده، و قصد ندارد مجددآ مرتکب همان خطاهای فاهش پدران خود شود، حق را باید به آنان  داد. بدون تردید، همین جماعت از دسته کسانی هستند که همواره مدعی می باشند که ایرانیان قادر به کار جمعی نیستند. از آنجائیکه دانش چنین افرادی تنها به نوک بینی شان ختم می شود، ناگزیرم پاسخ خود را با شیوه دیگری نشان دهم.

امروز ما در شرايطی مشابه اواخر ساسانيان هستيم

کورش زعیم

فروپاشی دولت مقتدر ساسانی از زمانی آغاز شد که کشور، تحت فرمانروایی یک پادشاه بی لیاقت و خودشیفته و خوشگذران قرار گرفت که خود را انسانی جاویدان و از خدایگان و مردم را حقیر می‌شمرد و برای اندوختن ثروت و گسترش حرم سرا که دو شهوت زندگی او بود، مردم و بزرگان را در فشار قرار می‌داد. خسرو پرویز، در سی و هشت سال پادشاهی، بيست و چهار سال جنگ بی دلیل و بی حاصل با روم کرد، و ارتش را چنان فرسوده و ناراضی و خزانه را تهی کرد که پس از او ارتش چند تکه و دچار پراکندگی و نفاق و بی انگیزگی شد، کشور در سراشیبی سقوط افتاد، مالیات های سنگین برای تأمین هزینهء جنگ افزار و جنگ های متعدد، فساد گسترده، ثروت اندوزی و زندگی تجملی درباریان و سرداران سپاه، فقر گسترده و اختلاف شدید طبقاتی، مردم را به بدبختی و فلاکت و ناامیدی سوق داد.