هفت هفته‌ء نامیمون در کاخ سفید
و سهم حکومت اسلامی در توطئه تخریب ترامپ
رضا تقی‌زاده
سرعت
سرسام‌آور روند جهانی شدن و شکستن قراردادهای اجتماعی، علاوه بر
آسیب‌های خاص خود، آنقدر بوده است که بسیاری، حتی در سکوت اجباری
و پذیرش ظاهری تغییرات، خود را قادر به هضم کامل آنها نمی‌دیدند.
بهار عربی و تشدید پدیده‌ای به نام «تروریسم اسلامی» و به دنبال آن
تهدید امنیت و سلامت جوامع غربی، در برابر تهاجم بی‌رحم و بدون مرز
گروه‌ها و افراد افراط‌گرای مسلمان، در اروپای غربی موج فکری
تازه‌ای را جان داد... این موج تازه، درون‌گرا است و علاقمند به
رعایت حدود ملی، حفظ مرزها و بی علاقه نسبت به غریبه‌ها و مصمم به
بازگرداندن و حفظ سنت‌های اخلاقی و اجتماعی. اما صاحبان قدرت
نهادینه شده در آمریکا از روز انتخاب ترامپ، دست کم بنا بر قول او،
حتی یک روز را برای تخطئه و تخریب او از دست نداده‌اند.
«با
آمریکای ترامپ چه باید کرد؟»
گزارش نشست «ديپلماسی ايرانی» در تهران
سايت شهروند (داخل کشور): ناصر هادیان، از کارشناسان سیاست خارجی
حکومت اسلامی، گفت: «ترامپ با رسانه‌های جریان اصلی در آمریکا
درگیر شده و آنها نیز با ترامپ درافتاده‌اند و سعی می‌کنند که از
وی مشروعیت‌زدایی کنند و این فرصت خوبی را برای ما ایجاد می‌کند و
ما باید از فضای مدیا که در این ارتباط ایجاد شده است، استفاده
کنیم... اما موضوع مهم این است که ما خودمان را در رادار این فرد
قرار ندهیم. توجه اصلی ترامپ به طورکلی به ایران معطوف نیست، با
وجود شعارهایی که در زمان مبارزات انتخاباتی داده است و ما نیز
باید حواسمان جمع باشد که بهانه و آتویی به وی ندهیم. بخصوص
اسراییلی‌ها و شخص نتانیاهو تلاش می‌کنند که ما را درمرکز توجه
ترامپ قرار دهند و استراتژی هراس از ما را به پیش ببرند».
نقد نظریه‌ء
پساسکولار
ناصر کاخساز
چرخش
ویژه‌ای که سکولاریسم را به پساسکولاریسم، یعنی به مرحله‌ای دیگر،
فرا برویاند در جهان عینیِ امروز جز با عینکی ذهنی گرایانه قابل
رویت نیست. گرایش مردم در اروپای شرقی به دین نیز پدیده‌ای غیر
طبیعی نیست و به دیرکردِ ورود آنها به دموکراسی مربوط می‌شود. این
که در این یا آن سوی جهان، مثلاً
در آمریکا،
مواردی از گسترش توجه به دین دیده می‌شود، نمی‌تواند علائمی دورانی
به حساب آید. اینکه تفاهم با دین شرط بنیادین پلورالیسم است و
سکولارها گاه می‌توانند از باورمندان دینی هم چیزهائی بیاموزند
تجربه‌ای تردید ناپذیر است
که
به خودی خود آلترناتیوی اخلاقی در برابر حق به جانبیِ اعتقادی،
مذهبی و ایمانی است.
ایران در مخاطره
فرید لطفی
اگر موقعیت و شرایط امروز کشور را در محیط داخلی و بین‌المللی مورد
بررسی و مداقه قرار دهیم کاملا واضح است که ظرفیت‌های اقتصادی، چشم
انداز امنیتی و فضای سیاست خارجی کشور در سی سال اخیر تا بدین
میزان زیر بار انواع فشارهای داخلی و بین المللی، در حال فرسایش و
از هم گسیختگی نبوده است. آیا واقعا مسئولین تراز اول کشور، سایه‌ی
خطری را که بر روی کشور و منافع ملی و دست آوردهای این ملت هر روز
گسترانیده تر می‌شود را احساس نمی‌کنند!؟
مسیر انتخاب رهبر آیندهء حکومت اسلامی
کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران
