تا آنجا که فدوی به عقل اش می رسد، معمولاً عناصری که به لحاظ حقوقی مُجرم، و به لحاظ روانی بیمار هستند، آفتابی نشده، بگوشه ای خزیده و با توهمات خود، سرگرم می شوند. استثنائی که بر این قاعده ملاحظه می شود، ریاست پیشین آبدارخانهء بیت، برادر احمدی نزاد دامت تحریکاته است که دقیقاً برعکس رفتار می کند؛ آن هم نه در اُمّ القرا که در فرانسه! مراتب را در گزارش زیر ملاحظه کنید:

استبداد انتخابِ «ما» نیست

مهدی نوربخش

در پاسخ به سئوال آقای رضا رشیدپور، در تلویزیون ملی ایران، که چرا وزرای امور خارجه ایران برای توجیه ناکامی‌های کشور به «فشارهای خارجی» متوسل می‌شوند، وزیر امور خارجه کشورمان، جناب آقای ظریف می‌گوید به‌خاطر اینکه «ما خودمان انتخاب کردیم، یک جور دیگری زندگی کنیم». این جواب اقای ظریف چندین سئوال دیگر را پیش می‌کشد. اول، این «ما»یی که اقای ظریف از ان صحبت می‌کند، چه کسانی را در بر می‌گیرد؟ دوم، آیا تمامی کشورهای دنیا اگر بخواهند استقلال سیاسی داشته باشند باید ان‌گونه که ما امریکا و غرب را به‌‌چالش کشیده و می‌کشیم، به‌چالش بکشند؟◄

از دانه تا نهال

نادر موسوی

از آن همه دانه های نارنج که بچه ها پیش از نوروز برای سفره ی هفت سین درون کفش هایشان کاشته بودند تنها این لنگه کفش باقی مانده است. نمی دانم این کفش مال کدام دانش آموز است. کفش را آورده ام خانه و در کنار گلدان ها گذاشته ام. اين باورم نمی شود که نهال ها شش ماهه باشند.بسیار آرام رشد کرده اند و دیدن بزرگ شدن آنها بردباری زیاد می خواسته؛ مانند آموزش خود بچه ها که به بردباری و امید زیادی نیاز دارد. آموزش کودکان هم اندک اندک اما ماندگار رخ می دهد و آموزگار باید بسیار امیدوار و بردبار باشد. برای گرفتن یک دیپلم که در این روزگار و به تنهایی چندان به کار نمی آید یک کودک باید دوازده سال آموزش پیوسته ببیند، تازه اگر این آموزش استاندارد و به روز و انسانی باشد... نهال های نارنج روز به روز دارند بزرگتر می شوند و به زودی باید در یک گلدان بزرگ جایشان دهم. امیدوارم این دانه ها که به دست خود بچه ها کاشته شده اند روزی درخت شوند و تا آن زمان صلح و دوستی و آرامش به این سرزمین بیاید و بچه ها که بزرگ ترین قربانیان جنگ هستند در آرامش درس بخوانند، شادی و بازی کنند، دوست بدارند و دوست داشته شوند، آن روز روزی است که ما، با شادمانی، از شاخه های این نهال ها، بهار نارنج و نارنج می چینیم. (دبستان فرهنگ - خانهء کودکان افغانستان - فيس بوک نويسنده)

کار مملکت بر اثر درایت دولت بی تدبیر به جایی رسیده که اتحادیه اروپا از محل کمک به کشورهای فقیر و گرسنه هجده میلیون یورو به جمهوری اسلامی هبه می کند! اگر این هجده میلیون یورو را به قیمت دولت روحانی در بازار آزادی که بانک مرکزی راه انداخته حساب و بر تعداد هشتاد میلیون رعیت جمهوری اسلامی تقسیم کنیم به هر رعیت مبلغ دوهزار و هفتصد تومان (تقریبا قیمت پنج نخ سیگار و یا یک بسته آدامس!) می رسد. خوب است دولت روحانی به خاطر حفظ آبرو و کرامت و شخصیت ایرانیان صدقه اتحادیه اروپا را نپذیرد و قبول نکند و دست گدایی خود را پیش خود ملت دراز کند و مطمئن باشد مردم با آنکه بر اثر اقدامات عام المنفعه دولت برای نان شب خود محتاج هستند اما حاضرند نفری سه هزار تومان (سیصد تومان بیشتر از صدقه اتحادیه اروپا) کف دست روحانی و ظریف بگذارند!◄

كاغذهاى پيش  پا افتاده

افشين بابازاده

آنگاه، يکباره،/ جوهر سرازير مى شود / تا فشنگ ها را در جيب بريزد  / و تفنگ را در آغوش بگيرد / و بنويسد كه «از اين پس / شليك كردن / روى كاغذهاى پيش پا افتاده / کاری پيش پا افتاده است».◄

پنل سیاسی هفته

بيگلر، پاشائی، فروزنده، نبوی، يزديان

در برنامهء آخرین لحظه با شهرام همایون

دو گفتگوی اسماعيل نوری علا

با فرامرز فروزنده (برنامه مرغ سحر)