اين نشريه دوشنبه ها و جمعه ها

      به روز می شود

  سردبير: اسماعيل نوری علا

  Fax: 509-352-9630

  iraniansdm.n@gmail.com

  ◊ جستجو در اين سايت

  ◊ آرشيو صفحات اول اين سايت

  ◊ پيوند به سايت های ديگر

  

  ◊ «ماايرانی بی تبعيض میخواهيم»

  ◊ پيمان نامهء عصر نو

  ◊ بیانیهء جدایی کامل حکومت ومذهب

 

  ◊ مهستان جنبش سکولار دموکراسی

  ◊ کنگرهء سالانهء سکولار دموکراتها

  ◊ سايت سکولاريسم نو

  ◊ شبکه سکولارهای سبز ايران

 

  ◊ حزب سکولار دموکرت ايرانيان

  ◊ نشريهء «گيتی مداری» حزب

  خبرگاه (خبرگزاری روزانهء حزب)

 

  ◊ پادکست سکولار دموکرات ها

  ويدئوهای آموزشی

  ◊ مفاهيم اصلی

برنامهء يکشنبه ای که گذشت

11 اسفند 1398 - 1 مارس 2020

موضوع:

آشنائی با طرح ايجاد

شورای هماهنگی نيروهای گذار

فايل تصويری    فايل صوتی

سخنران

مهران براتی

معاون دبيرکل شورای مديريت گذار

مدير نشست:

منوچهر يزديان

8:30 شب تهران

6 عصر اروپای مرکزی

9 صبح کاليفرنيا

پخش زنده از:

تلويزیون ميهن

 و رسانه های اجتماعی مهستان

همراه با نظرات حضار

و پيام های رسيده از خارج مهستان

از طريق پيام گير:

0049-152-192-07943

آرشيو برنامه های يکشنبه مهستان

1. ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی کسی را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی  نمی پذيريم.

2. و از آنجا که حکومت اسلامی مسلط  بر ايران را قابل اصلاح و حتی قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن جز خواست انحلال آن مطالبه ای نداريم؛

3. و به همين دليل می توان انتظار داشت که  نام هيچ يک از هواداران جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده نشود.

4. اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان اسير خود در داخل کشور از غاصبان حکومت مسلط بر سرزمين مان حمايت می کنيم.

5. آنچه در اين سايت «اختصاصی و غير خبری» منتشر می شود يا در موافقت با سکولار دموکراسی است (مثل نوشته های انحلال طلبان و مخالفان حکومت اسلامی) و يا در مخالفت با آن (مثل نوشته های اصلاح طلبان، که با نوار توضيحی مشخص می شوند) و يا مسائل را بصورت جدی و طنر از ديدگاهی سکولار دموکرات مطرح می کند. در همه حال اصولی که  در «پيمان نامهء عصر نو» منعکس اند، راهنمای ما محسوب می شوند.

6. انتخاب مقالات وارده و برگرفته از منابع مختلف، و همچنين انتخاب تيتر مناسبی برای آنها  با سردبير است.

7. به احترام «جمهوريت»، در اين پايگاه، هر کجا سخن از حکومت مسلط  بر ايران پيش آيد، واژهء «جمهوری» به «حکومت» يا «رژيم»  تبديل می شود.

8. و از آنجا که بين ايران و ملت ايران  از يکسو، و حکومت اسلامی مسلط بر کشورمان، از سوی ديگر، تفاوت و جدائی قائليم، در هر متن که واژهء ايران بکار رفته اما منظور رژيم اسلامی باشد، ما بجای ايران عبارت «رژيم ايران» يا «رژيم مسلط بر ايران» را بکار می بريم.

 

تاريخ اعلام موجوديت «جنبش»: 14 امرداد 1392

تاريخ انتشار اين شماره: دوشنبه 12 تا پنجشنبه 15 اسفند 1398 -  2 تا 5 مارس 2020

اظهاريه ای از جانب ستمديدگان، در يک فيلم  بزرگ

نوشتهء «اد فرانکل»

مقصود فيلم «شیطان وحود ندارد»، که جايزهء بزرگ امسال فستيوال فیلم برلين را از آن خود کرد، يافتن پاسخی برای اين پرسش است که: «شما اگر بجای يک اعدامی بوديد چه می کردید؟» و نظر رسول اف، کارگردان فيلم، آن است که رژيم های استبدادی جامعه ای می سازند که در آن «آزادی تصمیم» ممنوع است، آن هم نه تنها از راه عمل، که از طريق بکار گرفتن قوانين، و تجاوز به حوزهء انديشه هائی که آدمی در سر می پروراند؛ آنگونه که امکان تصميم گيری مستقل از آدميان سلب می شود و اين بی ارادگی بصورت يک وضعيت روانی در می آید.

ده کتاب خواندنی برای فهم تمدن درخشان غربی

مجید محمدی

نسل تازه هم به نظر می‌آید که ریشه‌های علمی ‌و عقلانی تمدن جدید را که با تلاش شبانه‌روزی ده‌ها نسل به دست آمده فراموش کرده و تصور می‌کند که دنیا همیشه همین بوده که هست. امروز به محتوای اکثر رسانه‌ها و مقالات و کتاب‌هایی که منتشر می‌شوند نگاه کنید: فقط سه مقوله برای  توضیح همه چیز دارند: نژاد، جنس و گرایش جنسی. صدها مقوله‌ی دیگر برای فهم عالم فراموش شده است. در این نوشته می‌خواهم ده کتاب را که مبانی و ارزش‌های بنیادین تمدن غربی را آشکار می‌کنند و من از طریق آنها این مبانی را تا حدی آموخته‌ام به شما معرفی کنم.

گفت‌وگو آیین حقّ‌جویی بُوَد

یاسر میردامادی

پیش‌فرض گفت‌وگوی اصیل آن است که حقیقت امری «بین الاذهانی» است؛ یعنی هر کسی حقیقت خود را ندارد بلکه حقیقت به شکل جمعی دست ‌یافتنی و ارزیابی‌ شدنی است. به تعبیر دیگر، حقیقت ذهنی نیست که بین‌الاذهانی باشد و بل عینی است. پیش‌فرض دیگر «گفت‌وگوی اصیل» آن است که حقیقت پخش است؛ یعنی تمام حقیقت در دست من نیست‌ − اگر اصلاً پاره‌ای از آن در دستم باشد. در یک کلام، پیش‌فرض گفت‌وگوی اصیل نفی توأمان نسبی ‌انگاری و مطلق‌باوری است.

چند تحشيه از فدوی

حمیدرضا رحیمی

* وزیر بهداشت: صدای پای کرونا را از پشت مرزها می‌شنویم./ رادیو زمانه

تحشیهء فدوی: نگران نباشيد، حدیث داریم که مهمان حبیب خداست، برادر وزیر!

* وزارت بهداشت ایران: کرونا به قم رسید. / العربیه

* تحشیهء فدوی: فدوی رجاء واثق دارد که برادر "کرونا" با حضرات آیات عظام و حجج اسلام، لعنة الله علیهم اجمعین، نیز دیدارهائی داشته باشد!

* در بزرگداشت چهل و یکمین سالگرد انقلاب ایران، حسن روحانی رئیس جمهوری گفته است اگر انتخابات در ایران در رژیم پیشین آزادانه برگزار می شد، اصلا انقلاب نمی شد. / بی.بی..سی

تحشیهء فدوی:  خب چرا عبرت نمی گیرید؟!

حسن روحانی و دادگاه نورمبرگ آينده!

حسن روحانی: از همه هموطنان می‌خواهم با همدلی، مراقبت و تبعیت از توصیه‌های بهداشتی برای پیشگیری از شیوع بیشتر ویروس کرونا، از مسافرت، گردهمایی و ترددهای غیرضرور، خودداری نمایند. همه دستگاه‌های اجرایی، نهادها و مسئولین اماکن مذهبی، موظف به اجرای تصمیمات ستاد ملی مدیریت کرونا هستند.

سام قندچی: آقای حسن روحانی! یکی از آن مکان های عمومی زندان های ایران است که کسی داوطلبانه آنجا گرد هم نیامده و شما هزاران زندانی سیاسی بیگناه را به خاطر اختلاف عقیده با کوکلاکس کلان های اسلامی محبوس کرده اید و جان همهء آنها در معرض خطر فوری ابتلا به کرونا قرار دارد. آزادشان کنید وگرنه خون همه ی آنها به گردن شما است و در دادگاه نورنبرگِ آینده همهء شما مقامات رژیم اسلامی ایران باید پاسخگو باشید و نمی توانید بگویید «مأمور بودم و معذور» همانطور که نازی های پیشین نتوانستند.

جهانی شدن اين عواقب را هم دارد!

اسماعيل هوشيار

آنچه این روزها در گسترش ویروس کرونا شاهد هستیم اولین و آخربن نمونه از بی لیاقتی حاکمان مسلمان ایرانی نیست. مردم هميشه ایران اولین قربانیانی هستند که خرج این بی لیاقتی میشوند ولی بقیهء جهان نمی تواند خودش را سهیم نداند؛ چرا که جهانی شدن اگر در اقتصاد شدنی است در همهء عرصه ها باید حضور و نفوذ داشته باشد. جهانی شدن اين معنی را هم دارد که اگر انگشتی درد داشت، بقیهء ارگان ها نمی تواند فقظ ناظر باشند چون اگر اين درد مهار نشود با سرعت به همه جا گسترش پیدا می کند... این بی لیاقتی در مهار و درمان ویروس هم در هر شکلی به بیخ گلوی بقیه جهان می رسد. دلخوش نباشید به اینکه فاجعه فقط در همان جغرافیای ایران رخ داده است. فاجعه ورود ویروس خمینیسم  در جغرافیای ایران هنوز به اشکال مختلف در حال گسترش است!(منبع)

پاسخ به یک سوال: «رژیم چه موقع می‌رود؟»

وقتی هموطنانی می‌خواهند بدانند «چه زمانی جمهوری اسلامی سقوط می‌کند»، این امر را بیشتر از آن که به صورت یک واقعه ببینند به شکل یک روند ببینید. البته وقتی روند به مرحله‌ی پختگی خود می‌رسد یک واقعه آن را متحقق کرده و متبلور می‌سازد. روند سقوط رژیم اسلامی با احتمال‌ های مختلف در جریان است. از خود بپرسیم آیا آماده‌ایم یا خیر؟ نقش ما در این میان چیست؟ هر چه اراده گراتر و خلاق تر باشیم این روند زمان کمتری را به خود خواهد گرفت و رهایی و بازسازی میهن زودتر فرا خواهد رسید.

«تعطیلی کشور»: اشارهء حسن روحانی به فروپاشی

از آبان ماه امسال رژیم حاکم بر ایران به یک فاز تشدید بحران وارد شده است. بحران های قبلی حکومت در این سه ماه گذشته رو به تعمیق گذاشته و می رود که آخرین خندق ها و سنگرهای امنیتی میان مردم گرسنه، معترض و بیمار و بیت رهبری و کاخ های سران نظام را از سر راه بردارد. در چنین شرایطی گفته های حسن روحانی، رئیس جمهور نظام، شکل اعتراف ناخواسته را به خود گرفته است: «توطئهء دشمنان ماست که با هراس افکنی زیاد در جامعه کشور را به تعطیلی بکشند.» چه واقعیتی پشت این سخن نهفته است؟ روحانی از چه نگران است؟ آیا این همان نگرانی کل نظام است؟

دربارهء‌ اصلاح پذیری یا اصلاح ناپذیری نظام‌های سیاسی

آذرخش ایرانی

به هر رو، اصلاحات در هر دوره‌ای و در هر نظام سیاسی یکی از روش‌های مؤثر و گاه ناگزیر برای ‏بهبودی و بهسازی جامعه و نظام سیاسی حاکم بوده و هست. اما در برخی نظام‌های استبدادی، اقتدارگرا و تمامیت خواه که یا تن ‏به اصلاحات نداده‌اند و یا بسیار دیر به ضرورت آن پی بردند، جنبش‌های تحول خواهانه به انقلاب و براندازی آن نظام‌ها ‏منجر شده و می‌شوند.

شرمِ انگشتانِ رنگین

مزدک بامدادان

اگر این «چرخش گفتمانی» در نزد من شادمانی برنمی‌انگیزد، بیشتر از آن رو است که پشتیبانی همگانی از دستگاه های سرکوب و کشتار و شکنجه در سال های گذشته و با رای دادن به کسانی چون روحانی، درّی نجف‌آبادی، ری‌شهری، رفسنجانی، پورمحمدی، آوایی، و سدها تن دیگر که دستان شان را تا آرنج در خون مردم این سرزمین فرو کرده‌اند، کار را بجایی رسانده است که دیگر از این "تحریم"ها نیز آبی برای مردم ایران گرم نخواهد شد.

نقش روشنفکران در انحراف علم اقتصاد

گفتگو با موسی غنی‌نژاد

در نشريهء تجارت فردا - چاپ تهران

بسیاری از آن مارکسیست‌های سطحی معتقد بودند با جزوهء «سه مسالهء اساسی سوسیالیزم» نوشتهء استالین مسائل اقتصاد، سیاست و تاریخ حل شده است، دیگر نیازی به تئوری نیست و باید به سراغ عمل رفت. «اقتصاد به زبان ساده» هم درواقع نوعی جزوه مبارزاتی است و نه حتی جزوه سیاسی. انگار فقط خواسته یک چیزی بنویسد و به دست کارگرهای کارخانه‌ها بدهد تا به‌زعم خودش بخوانند و به محض خواندن عضو این گروه‌های مسلحانه بشوند.

تونس از کی با سکولاریسم آشنا شد؟

عادل بن عبد الله

اين واقعيتی قطعی است که بورقیبه و بن علی توانسته بودند، بجای پرداختن به جداسازی نهادهای دينی از نهادهای حکومتی، نهادهای دين را بخدمت خود در آوردند و از اين نهادها منحصرا در خدمت به اهداف خویش استفاده کنند. در حقیقت، در زمان حکومت بورقیبه و بن علی، که خود را با القاب مذهبی می خواندند (بورقیبه با لقب مجاهد اعظم و بن علی با لقب حامی ناموس و مذهب) «دولت – ملت تونسی» به یک برنامۀ گروهی یا حزبی تبدیل شد که، با استفاده از کلماتی فریبنده همچون ملی گرایی و مدرنیته و ترقی خواهی و مانند آنها، در حقیقت تبديل به چیزی شبیه "دین دولتی" شد که، علیرغم همۀ ادعاهای مبنی بر مدرنیته و ترقی خواهی، قابل نقد و پرسش و حسابرسی نبود.

رژيم اسلامی و سیاست اقلیت

سعید صادقی

اقلیت بودن گروه حاکمان در یک کشور به معنای از دست رفتن مشروعیت آن نظام سیاسی است. چنین نظامی طبیعتاً باید بیاموزد که بدون مشروعیت حکمرانی کند و شیوه‌های در اقلیت بودن را فرابگیرد. در دهه‌های گذشته بعد از هر بحران سیاسی و اجتماعی‌ای مردم با خودشان می‌گفتند که از این به بعد حکومت با مشروعیت از دست رفته‌اش چه می‌کند؟ حکومت هم به خوبی به این بحران مشروعیت پاسخ می‌داد و می‌توانست به طرق مختلف مشروعیتش را دوباره به دست آورد. از باب نمونه روی کار آمدن روحانی پاسخی بود به بحران مشروعیت بعد از اتفاقات سال هشتاد و هشت. حالا دیگر اما کسی از خودش چنین سوالی را نمی‌پرسد.

استفاده از «بحران کرونا» برای «عبور از بحران»

اکبر کریمیان

در طول چهار دههء گذشته، آن استراتژی که رژيم اسلامی بخوبی توانسته بود استادانه از وجودش استفاده کند «بحران سازی» برای «عبور از يک بحران توسط بحران دیگر» بود. از بدو تاسیس رژيم اسلامی، رهبران آن در یک بازی نابرابر، ملت ایران را با بحران های خود ساخته، همچون در بازی شطرنج، آچمز کرده و به بقای ننگین اش ادامه داده است... و در چنین شرایطی است که پرداختن رژيم به بحران ناشی از شيوع ویروس کرونا راهکار زیرکانهء خواهد بود تا رژیم بتواند خود را از مخمصهء بزرگی که در آن گرفتار شده آزاد سازد. بعبارت دير، رژيم اسلامی در ميان گزینه هائی که می تواند برای رها سازی خود انتخاب کند فکر می کند که احتمالاً شیوع بیماری مرگبار کرونا می تواند شرایط عبور از آن بحران پیشین را آسانتر کند.

پتک لازم بر پایه های نگهدارندهء حکومت اسلامی

ادمين سايت «برپاخيز»

به جرات می توان گفت که همه مردم، حتی افراد ناآگاه، بی سواد یا کم سواد، و بی توجه ترین اقشار نیز اکنون به فساد گسترده و سازمان یافته در سر تا پای این حکومت جهل، فساد و جنایت به خوبی آگاهند. بنابراین دیگر توهم یا عدم آگاهی مردم در این خصوص، پایهء نگهدارندهء مهمی برای حکومت محسوب نمی شود. پس شایسته تر آن است که پتک های خود را بر  پایه های نگهدارنده فعلی فرود آوریم. زمان، انرژی و منابع محدود خود را باید هوشمندانه به کار بگیریم تا بهترین بهره وری و کارآئی را داشته باشیم. از میان عوامل بسیار متعدد و گسترده ای که به ادامه حیات حکومت جمهوری اسلامی کمک می کنند، حسب مشاهدات نسبتاً دقیق ما از کف خیابان ها و بطن جامعه، برخی موارد بیشتر از سایر عوامل به چشم می آیند.

00000000000000000000000