افق‌گشایی در انتظار عزم نظام سیاسی

(نظام را برای افق گشایی یاری کنیم)

محسن رنانی

توضيح: اين مقاله آشکارا يک مطلب اصلاح طلبانه است و می کوشد دولتمردان همين رژيم را تشويق به اصلاح آن کند. اما در اين راستا يک اصلاح طلب راستين وظیفه دارد نخست دردها را بشناسد و سپس دست به نوشتن نسخه بزند، نه اينکه بجای دردشناسی به توجيه ضعف ها بپردازد. در نتيجه ما مقالهء آقای رنانی را بخاطر دردشناسی اصيل آن منتشر می کنيم ولی يقين داريم که اين رژيم لايق اين نصايح دلسوزانه و راهکارهای نجات دهنده نيست و تنها اميدمان آن است که با فروپاشی محتوم خود ايران ما را به اعماق نابودی نکشاند.◄

سه اِشکالِ اساسی تفاهم نامهء چهار تشکل سیاسی

رها جنیدی

خبر تفاهم چهار تشکل سیاسی اپوزیسیون (حزب سکولار دموکرات ایرانیان، حزب مشروطه ايران «ليبرال دمكرات»، مهستان جنبش سکولار دموکراسی ایران و شبکه فرشگرد) بر سر باورهایی که در بیانیه نهایی آورده شده – سرنگونی ج.ا، یکپارچگی سرزمینی، حکومت دموکراتیک، حقوق بشر، سکولاریسم، منافع ملی -  هرچند می تواند خبر خوبی باشد اما برای فعالان و تحلیل گران سیاسی خبر تازه ای نیست.◄

«نه با یکدیگر بلکه با حکومت اسلامی مبارزه می‌کنیم»

تفاهم چهار تشکل سیاسی

حکومت اسلامی دشمن مشترک ایرانیانی‌ ست که به سربلندی و آزادی ایران می‌اندیشند. بر بنیاد چنین باوری و جدای از هر اختلاف‌ سلیقه سیاسی، تاکید بر همگرایی بیشتر میان نیروها و گروه‌های سیاسیِ باورمند به مبارزهء خشونت‌پرهیز، بدون ‌تردید بخشی از دغدغهء مردم ایران را نیز رفع خواهد کرد. مردمی که زیر یوغ استبداد، تاب درگیری میان گروه‌‌های سیاسی مخالف حکومت اسلامی را ندارند و خواستار ایجاد جبهه‌ای فراگیر علیه رژیم سرکوبگر و واپسگرای حاکم بر ایران هستند.◄

ناتالی از فاجعهء «پردهء آهنین» دیگری می گوید

شکوه ميرزادگی

این روزها سخنان خانم ناتالی امیری، خبرنگار «شبکه یک سراسری آلمان»، دربارهء آنچه که در ایران امروز می گذرد می تواند به راحتی به ما بگوید که فاجعهء پردهء آهنین در جغرافیایی کوچکتر اما به مراتب هراس انگیزتری در جریان است؛ فاجعه ای که، حتی ما ایرانیان خارجه نشین هم، به دلایلی هنوز نتوانسته ایم عمق آن را به درستی درک کنیم. مهمترین دلیل این بی توجهی غیر عمدی تفاوت زمانی دوران «پردهء آهنین» شوروی و اکنون، و امکان استفادهء مردمان این زمان از وسایل ارتباط جمعی بسیار پیشرفته تر از نیمهء اول قرن بیستم است.◄

توتالیتاریسم شرقی چیست؟

مهدی مظفری

اسلامیسم، که واجد تمامی صفات توتالیتاریسم است که در بالا ذکر شد، نوع جدیدی از توتالیتاریسم است که دینی و مذهبی است.  همین سبب سردرگمی بخش بزرگی از دانشوران علوم سیاسی و علوم اجتماعی غربی شده است. آنها نمی‌دانند چگونه این پدیده تازه را تعریف کنند. به علت عدم آشنایی کافی با الهیات اسلامی، توانایی لازم وکافی را برای تحلیل ذات و جوهر اسلامیسم فاقدند. تا آنجا که میشل فوکو، فیلسوف شهیر فرانسوی و گل سر سبد دانشوران چپ، انقلاب اسلامی ایران را «انقلاب رهایی‌بخش» و خمینی را «منجی عالم» خواند. او بعدها استغفار کرد...◄