|
تاريخ اعلام موجوديت «جنبش»: 14 امرداد 1392
تاريخ انتشار اين شماره: جمعه 9 تا يکشنبه 11 خرداد 1399 - 29 تا 31 ماه مه 2020 |
|||||
|
روش های علمی «علما!» برای ديدن هلال ماه
بگزارش پاره ای رسانه ها، قم که چرکنویس واتیکان است، در برخی بی ناموسی ها، بقول مقام معظم رهبری دامت تخریباته، «رکورد زده» است! بله قم رکورد زده است! و مراتب را ظاهراً حضرت معصومه (س) بخشیده، لکن شیخ علیخان نبخشیده! عجالتاً و برای دستگرمی نگاه کنید: * دستگیری ماساژورهای جنس مخالف در قم: پس از وصول گزارشاتی مبنی بر انجام ماساژ برای جنس مخالف توسط یک تیم چند نفره، موضوع در دستور کار واحد رصد و شناسایی قرارگاه کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی دادسرای مرکز استان قم قرار گرفت./ تیک◄
برادر خانم نرگس محمدی در مورد اتهامات جديد حکومت به خواهرش نوشته است: «نرگس طُرفه زن مسلمانی است که در حقانیت مبارزاتش مورد احترام همه مجامع حقوق بشری جهان است. آیا هیچ مسلمان آزاده و معتقدی خواهد پذیرفت که او در روز عزا در ماه محرم، جلوی چشمان عده‌ای زندانی و زندانبان‌ها به رقص و پایکوبی بپردازد؟» آقای سام قندچی در اين مورد نوشته است: «شخصاً صددرصد مطمئن هستم که حق با برادر خانم نرگس محمدی، و این اتهامات واهی است، اما ای کاش اتهامات مأموران امنیتی علیه خانم نرگس محمدی حقیقت داشت و همهء مسلمانان در ایران این کارها را می کردند، چه در داخل زندان و چه در بیرون از زندان. نافرمانی مدنی در این رژیم اسلامی دقیقاً یعنی روزه خواری در ماه رمضان و رقصیدن در ماه محرم، چرا که این رژیم در چهل و دو سال گذشته شعائر خود را بر مردم ایران در عرصه ی عمومی تحمیل کرده است و اتفاقاً مسلمانان باید خود را از این رژیم و مراسم مذهبی که به نام مردم ایران برگزار می کند، جدا کنند. و مطمئن باشید اگر در ایران، زودتر "تغییر رژیم" و ایجاد حکومتی سکولار دموکرات صورت نگیرد، شاهد همین نوع مقاومتها بطور وسیع از سوی مردم در زندان و بیرون از زندان خواهیم بود. این مذهب نیست که امر خصوصی مردم باید باشد، بلکه شعائر تحمیلی رژیم اسلامی در حقیقت، فاشیسم در عرصه ی عمومی است و باید هر انسانی جدا از اعتقاد به هر دیدگاه سیاسی و مذهبی، خود را از همهء مراسم مذهبی این رژیم، جدا کند». (منبع)
اسماعيل نوری علا
از انزوای «کرونا» / تا انقضای تنهایی / زمانه‌ای پر غوغا است. / برخیز انسان با معنا / وقت قیام واژه‌ها است! (منبع)
خواهش می‌کنیم ما را کمتر سانسور کنید! خواست و محتوای ذلت‌بار و زبان و لحن حقیر و ذلیل نامهء برخی فعالین تئاتر ایران به وزیر ارشاد اسلامی، حتا برای کسانی که به سقوط آزاد و همه‌گیر ارزش‌های انسانی و اخلاقی و هنری در فضاهای مجاز سانسور زدهء فرهنگی رژيم اسلامی باور دارند، تکان دهنده است... زمانی را به یاد می‌آورم که حتا سازشکارترین چهره‌های هنر و ادبیات ایران نیز گرچه به سانسور اعتراض نمی‌کردند اما حداکثر در این باب سکوت می‌کردند نه همراهی. انگشت‌شمار بودند چهره های به واقع هنری و فرهنگی پای بوس سانسور چیان و دست بوس قاتلان فرهنگ و... ◄
حتی پیش از شیوع کرونا، «جهانی شدن» با چالش‌هایی مواجه بود. «سیستم تجارت آزاد» که برای چند دهه اقتصاد جهان را تحت سلطهء خود داشت پس از بحران مالی دو هزار و هشت و جنگ تجاری آمریکا و چین لطمات جدی دید. حالا نوبت به سومین ضربه مهلک بر پیکر جهانی‌شدن رسیده است و شیوع کرونا موحب تعطیلی کسب و کارها و بسته شدن مرزها و در نتیجه فروپاشی بازرگانی شده است.◄
ما قرنی پر هیاهو را پشت سر می گذاریم؛ قرنی که در آن شیوهء زندگی مان، شیوهء حکومت داری مان، و شیوهء ارتباط مان با سایر کشورهای جهان از اساس دگرگون شد. از این رو، چیزی فکر ما را به خود مشغول می کند؛ چیزی از جنس پایان یک دوران و آغاز دورانی جدید؛ از جنس پشت سر گذاشتنِ روزگارِ گذشته و پیش رو داشتنِ روزگارِ تازه. گویی، به وقتِ ایستادن در چنین درگاهی، زمانِ حال بیش از همیشه عاری از معنا می شود؛ آنچه ذهن را به خود مشغول می کند گذشته است.◄
|
«عدالت اجتماعی» سرِ «عدالت» را می‌بُرد
حکومت، با خلق دشمنی ترسناک می‌تواند افکار عمومی را به نفع خود تحت تأثیر قرار دهد، مخارج تسلیحاتی و رفتار خشونت‌آمیز خود را توجیه کرده و شهروندان را به تمکین و طرفداری از خود بسیج نماید. این الگوی رفتاری در چهل سال گذشته ایران جایگزین سیاست هوشمندانه و هنر مملکت‌داری در مسیر حفظ منافع ملی بوده بدون آنکه طبقه حاکم وظایف و مسئولیت رفتار خود را در قبال شهروندان و یا همسایگان و مجامع بین‌المللی بپذیرد.◄
«نظام ایران از نابودی محتوم خود آگاه است»
اميد اصلاح طلبان: دولت مدنی فعلی، ولو نيم بند! اگر قائل به این هستیم که نظام ولایی سرانجام باید “مملکت را رها کند” و پی کار خود برود، باید به این پرسش هم پاسخ بدهیم که چه چیزی باید جایگزین آن شود؟ اگر دولت مدنی فعلی را هم شامل این فتوا کنیم، آیا امکان بروز هرج و مرج بی سابقه ای که شاید سرآغاز جنگ جهانی سومی هم باشد، چشم اندازی ترس آور نیست؟ آیا غیر از دولت مدنی فعلی، ولو نیم بند، گزینه دیگری برای وضعیت بعد از حذف موجودیت شرعی وجود دارد؟ آیا در هرج و مرج به وجود آمده در پی فروپاشی حکومت اسلامی چه کسی «دولت موقت» را برای دورهء گذار تشکیل خواهد داد؟ اگر چنین نیروی آماده ای هست، کدام است؟ آقای رضا پهلوی است یا خانم مریم رجوی یا کس دیگری برخاسته از یک نیروی ناشناخته؟◄
مبارزات گسترده علیه «حجاب سیاسی»
ايران پيرترين جمعیت جهان را خواهد داشت؟ روز سی اردیبهشت بعنوان «روز ملی جمعیت» در تقویم رسمی ایران نامگذاری شده است. در اين رابطه علی خامنه‌ای، رهبر حکومت اسلامی ایران، هم کشور جهان خواهد بود و از هر سه نفر تقریبا یک نفر بالای شصت سال عمر خواهد داشت». همین منبع تاکید کرده است: «هر ساله از تعداد تولد به میزان قابل ملاحظه‌ای کاسته می‌شود».◄
نتايج نظريهء «کمونیسم ملی اسلامی» برای ايران اگرچه در سال های اولیهء بقدرت رسیدن، بلشویک ها شعارها و اعمالی بروز دادند که باعث جلب حمایت معنوی روشنفکران و سیاستمداران کشورهای حاشیهء امپراطوری روسیه شد ولی این کشور مجدداً به سیاست دیرینهء روسیه، یعنی کشور گشایی، ولی این بار با شعار حمایت از زحمتکشان ممالک دیگر رو آورد. در این میان ممالک مسلمان و در رأس آنها ایران نقش عمده ای در سیاست خارجی و کشورگشایانهء لنین و سپس استالین بازی می کردند. برای نفوذ موثر در این ممالک می بایست شعارهای انقلابی و عدالت طلبانه در قالبی نوین و مطابق درک و نیازهای همان ممالک تولید و صادر می شد. در این راستا توجه به تز "کمونیسم ملی اسلامی" اهمیت ویژه ای پیدا می کند.◄ |
|||||
در
هفتهء تلخ گذشته خبر آمد که مهدی اخوان لنگرودی، شاعر و نویسنده و دوست قديمی
من در سن هفتاد و پنج سالگی از دنیا رفته است. شايد کمتر کسی به ياد داشته
باشد که او شاعر ترانهء مشهور گل يخ بود. او زادهء شهر لنگرود بود و در پی
انقلاب از ایران خارج شد و پس از آن در اتریش زندگی می کرد و در همانجا زندگی
را وداع گفت. از او کتاب های شعر و داستان زیادی منتشر شده از جمله: سپیدار،
چوب و عاج، آبنوس بر آتش، خانه، سالیا، آنوبیس، پنجشبنه سبز، ارباب پسر، در خم
آهن، الا تی تی، و توسکا و... از شما دعوت می کنم لحظاتی چند، با رفتن به اين
پيوند
اين جامعه شناس
ایرانی در می گويد: "شکاف بزرگ بین مردم و سیستم آنچنان هویدا شده و آنقدر در
اعماق جامعه فرو رفته است که دیگر نیازی به پنهانکاری احساس نمی شود." و ادامه
می دهد که اینک حتی شکاف و بی اعتمادی "به لایه های درونی حاکمیت" سرایت کرده
است. اما، "امروز امکان کنشگری هم از خودی ها و هم از غیرخودی ها سلب شده است؛
یعنی در شرایطی هستیم که عملاً همه به یک سمت پیش می رویم و همه به این سمت
کشیده می شویم" و این سمت فروپاشی گریزناپذیر سیستم است».
