تاريخ اعلام موجوديت «جنبش»: 14 امرداد 1392 - تاريخ انتشار اين شماره: دوشنبه 1 تا چهارشنبه 3 آذر 1400 - 22 تا 24 نوامبر 2021 باور به سکولاردموکراسی يعنی حکومت اسلامی اصلاح پذیر وحتی دگرگونی پذير نیست وباید آن را از بیخ وبن برانداخت تنها راه «نجات ایران» تقویت درک ما است از مفهوم «کشور - ملت» و آنچه که «ملی» (متعلق به ملت) است! |
||||
◊
اين
نشريه
دوشنبه ها و
پنجشنبه ها
به
روز می شود
◊
سردبير:
اسماعيل نوری
علا
◄ ◊ Fax: 509-352-9630 ◊ iraniansdm.n@gmail.com |
فرزندان خود را که نمی توانند متون فارسی را بخوانند با اين سايت آشنا کنيد. |
|||
|
|
|||
بحث ما این نیست که مذهب آزاد نباشد و یا مذهبی ها آزاد نباشند. بحث این هست که ما هم به اندازهء آنها آزاد باشیم. بطور نمونه، ببینید از همین جنبش «اکس مسلم» و یا «تلویزیون اکس مسلم» با تلاش دوستان مان، میلاد رسایی منش و عطیه نیک نفس، در همین حدی که کارشان و امکانات شان اجازه داده چه استقبالی شده. حالا این را ضرب کنیم در فردای سرنگونی رژیم و مدیای آزاد و میلیونی و سراسری و رسمی. بنابراین جواب اینها از یک طرف علم و دانش است در مقابل خرافات و جهل و مذهب، و از طرفی آزادی بدون قید و شرط همهء باورها و آزادی نقد همهء آنها.◄ آرشيو پادکست ها - دوره اول◄ / دوره های دوم وسوم ◄ اعتراف
* حسن نوروزی، نماینده مجلس: «یکی از آنهایی که به مردم شلیک کرد من بودم، ما کُشتیم. حالا چه کسی میخواهد ما را محاکمه کند؟!»* گرچه فدوی در دوران تعلیم و تعلم، مبالغ هنگفتی واحدهای حقوقی گذرانده لکن خود را در این، بقول عوام، Case ذیربط نمی داند، فقط در حاشیه و در پاسخ به این روانی بزرگوار عرض می کند که "محاکمه" معمولاً برای اثبات جُرم است، لکن از آنجا که حضرت شان سخاوتمندانه شرکت در این نسل کشی را گردن گرفته، به محاکمه نیز نیازی ندارد، و مستقیماً توسط مردم بحضور لقاءالله، شرفیاب می شود…◄
نگاهی به رمان «درخشش چشمان کف دستم» «نشر مهری» در لندن اخیراً رمانی را منتشر کرده است: «درخشش چشمان کف دستم»، نوشتهء مهدی رئیس المحدثین، دربارهء ساختار خانوادگی مبتنی بر سرسپردگی بیچون و چرا در خانواده یک آخوند شیعه. چنین آثاری در ایران کمیاباند. قبل از این، مهدی خلجی، در رمان «ناتنی»، روایتی از رشد یک نوجوان و بحرانهای جنسی او در خانواده یک آخوند را به دست داده بود.◄
از دموکراسی نباید هراس داشت. ما اکنون در وضعیت تاریخی خوبی زندگی می کنیم که نیروهای سیاسی مختلفی در صحنهء سیاسی ایران هستند که به خواست های اجتماعی خود آگاهند، واقعیتی که حتی در روسیهء امروز حقیقت ندارد و جای نیروهای سیاسی را جریانات مافیایی پر کرده است. آیا در ایران بعد از فروپاشی چنین وضعیتی می تواند بوجود آید که خطرناک است؟ بله ولی اپوزیسیون ایران دست کم بطور جدی از زمان مشروطیت تاریخ طولانی دارد. .. سیاست و رهبری سیاسی، بویژه در منطقهء خاورمیانه بازی با آتش است و اگر دقت لازم را نداشته باشیم، آزمایشگاه شیمی نیست که بتوانیم تحربه ای را دوباره تکرار کنیم؛ چرا که ملتی نابود می شود، هر اندازه هم نیت خیر داشته باشیم!◄ |
در فرآیند قیام آبان چه آموختم؟ اعتراضات ۱۳۹۸ ایران، یا آبان خونین، مجموعهء اعتراضات مردمی و ضد حکومتی در سراسر ایران بود... این اعتراضات که عمدتاً در محلات کارگری و فقیرنشین شهری متمرکز و در ابتدا نسبتاً مسالمت آمیز بود، به تدریج به یک قیام و شورش علیه رژیم حاکم تبدیل شد اما آنچه از مشاهدات و دیدههای خود در خیابان و خبرهای حاصله، با توجه به موازنه حاکم در رژیم، آموختم در قلمرو سیاست و بهطور مشخص در رویاروئی با رژیم جنایتکار، وقتی آزادی هدف میشود، وضعیت مناسب تحقق مییابد.◄
گذار از جمهوری اسلامی - چگونه؟ این روزها بحث گذار قهرپرهیز از نظام جمهوری اسلامی به نظامی دموکراتیک و سکولار به طور وسیع مطرح است. به نظر شما چگونه میتوان از جمهوری اسلامی گذار کرد و به نظامی سکولار، دموکرات و روادار رسید؟ (خواهش میکنم پیش از اندیشیدن به این پرسش و فرمولبندی نظر خود، بقیه مقاله را نخوانید. این مشکل بزرگ همهء ماست و همه ما باید در باره آن فکر کنیم.)◄
از «روشنفکر- شهروند» تا «شهروند- روشنفکر»کیقباد یزدانیدر شرایطی که تودهی مردم در برابر حکومتهای مقتدر و اقتدارگرا که به انواع اندیشکدهها و اتاق فکرها مجهزند و توان خریدن انواع فناوریهای نوین و کارشناسان در هر حوزهای را دارند، خلع سلاحاند، نیاز به روشنفکران کارشناس و کارشناسان روشنفکرِ مستقل و مردمی بیش از پیش احساس میشود. بهبیان دیگر میتوان گفت که روشنفکران و کارشناسانِ مستقل و مردمی اتاقِ فکر تودههای مردماند. روشنفکران و کارشناسانِ مستقل و مردمی با روشن کردن سرشت و ساختار قدرت، برداشتن نقاب از روابط و باورهای ایدئولوژیک و پسزدنِ آگاهیِ دروغینی که دستگاههای ایدئولوژیک طبقهی حاکم برای فریب و ناآگاه نگاهداشتن مردم برمی سازند، مردم را در تلاش و مبارزه برای آزادی و رهایی یاری میدهند.◄
مزایا و معایب دادگاه بینالمللی مردمی آبان در ۱۱ می ۱۹۶۷ یک دادگاه جهانی به ابتکار و ریاست «برتراند راسل»، فیلسوف و ریاضیدان انگلیسی، در شهر استکهلم سوئد، برای محاکمه مقامات دولت آمریکا در جنگ با ویتنام، تشکیل شد. از آن پس بارها از این ابتکار راسل استفاده شد و دادگاههای مردمی بسیاری از این دست تشکیل شد. رأی این دادگاهها جنبه نمادین دارد... «دادگاه بین المللی مردمی آبان» یکی از اینگونه دادگاه ها است که در روزهای ۱۹ الی ۲۴ آبان ۱۴۰۰ در لندن از سوی سه سازمان «عدالت برای ایرانیان»، «حقوق بشر ایران» و «با هم علیه اعدام» سازماندهی شد برگزار شد؛ دادگاهی که علاوه بر موافقان، متأسفانه، مخالفان و حواشی فراوانی نیز بهمراه داشت.◄
پس از پایان رسمی یک دادگاه نمادین! موج انتقادات به سوی برخی از برگزارکنندگان این دادگاه سرازیر شده است. منتقدان نمیتوانند بین ادعای دفاع از حقوق بشر و تنگنظریهای سیاسی و سازمانی و یک بام و دو هوای برخی «فعالان مدنی» ارتباط منطقی و عقلانی برقرار کنند! به ویژه آنکه هراندازه آن سرود «سازمانی» یادآور «یک سازمان» است، اما پرچم شیروخورشید، نماد ملی و فراگیر و تاریخی و فرهنگی همه ایرانیان است! حالا اگر گروهی و سازمانی مانند جمهوری اسلامی با شیروخورشید و نمادهای فرهنگی و تاریخی دشمنی دارد، مشکل سیاسی- ایدئولوژیک آنهاست!◄
پیشگفتار هفتهنامهء تجارت فردا: ابوالحسن بنیصدر، از طیف مصدقیهایی بود که بعد از کودتای ۲۸ مرداد، به اروپا مهاجرت کردند و بعد از انقلاب، در دولت موقت به وزارت اقتصاد و دارایی رسید. او که مدعی نظریه پردازی اقتصادی بود، سوسیالیستی بود که اندیشههای اقتصادی دولتمدار اش را رنگ و لعاب اسلامی بخشیده بود و همین نظریات تا بن دندان چپ، بنیان بسیاری از قوانین اساسی جمهوری اسلامی شد. اما بنیصدر در دولت بازرگان چه میکرد و آیا حضور او در دولت موقت، به معنای همفکری او و مهندس بازرگان در اقتصاد و سیاست بود؟ آیا میتوان بازرگان را لیبرال نامید و بهتبع آن، بنیصدر را در این طیف به شمار آورد؟ برای پاسخ به این سوالات با دکتر موسی غنینژاد به گفتوگو نشستهایم. (توضیح: این گفتگو قبل از درگدشت آقای بنی صدر اتجام و منتشر شده است).◄
قانون «جوانی جمعیت» یا تبدیل زنان به ماشین جوجه کشی به نظر می رسد که هنوز بسیارانی متوجه فاجعه ی تازه ای نشده اند که حکومت اسلامی حاکم بر ایران در تدارک آن است؛ فاجعه ای که دودش فقط به چشم ایرانیان نمی رود، بلکه به نوعی جهانیان را نیز نشانه گرفته است. این فاجعه ظاهرا زیر عنوان قانون «جوانی جمعیت» و به بهانهء پیر شدن جمعیت در ایران در دو سه هفتهء گذشته اfتدا از سوی شورای نگهبان تایید و سپس از سوی مجلس اسلامی تصویب و شده است!◄
هراس از آزادی و تجربهء دشوار پدرکشی سکولار دمکراسی برآمد هرمنوتیک صلح و سازش است نه هرمنوتیک توهم و رویا و حقیقت و حتا علم! که همیشه در قامت حقیقت و جنگ خودنمایی میکنند. آخوندی همانند روسپیگری از شغلها قدیمی و شاید قدیمیترینها است! در نتیجه همچنان که در کشورهای توسعه یافته دیده میشود، به «حذف روحانیت» نباید خطر کرد. اما اگر روحانیت را بتوانیم به بازگشت به حوزهها و مساجد ترغیب کنیم و آنجا را به آمیزش اجتماعی مسالمت آمیز محدود کنیم، باید کلاهمان را بالا بیندازیم. بیشتر و پیشتر پیشکش!◄
آرامش دوستدار: سربلندی اندیشه در برابر انحطاط اسلامی آرامش دوستدار در کتاب «امتناع تفکر در فرهنگ دینی» با نقد «فرهنگ دینخو» در فرهنگ ایران پیش و پس از اسلام، به این تئوری می پردازد که فرهنگ ایرانیان «دینخو» است و از این روی قدرت اندیشیدن ندارد. ◄ |